Ο πλανήτης Αρης μπορεί να ήταν κατοικήσιμος για εκατομμύρια χρόνια περισσότερο από ό,τι πιστεύαμε, προτού τελικά αφυδατωθεί, εκτιμούν τώρα επιστήμονες καθώς το μυστήριο της ύπαρξης ζωής στον Κόκκινο Πλανήτη εξακολουθεί να γοητεύει ερευνητές και παρατηρητές οδηγώντας σε αναζητήσεις, θεωρίες και ανατροπές.

Η επιφάνεια του Κόκκινου Πλανήτη θεωρείται ότι κάποτε καλυπτόταν από ωκεανούς, λίμνες και ποτάμια και θα μπορούσε να μοιάζει με τη Γη κατά τους πρώτους αιώνες του ηλιακού συστήματος.

Στη βάση αυτή στηρίζεται και η δελεαστική για τους εξερευνητές του Διαστήματος προοπτική, απλές μορφές ζωής να είχαν εξελιχθεί και να ευδοκιμούσαν για ένα διάστημα ωστόσο που δεν ήταν ικανό να οδηγήσει την εξέλιξη σε πολύπλοκους οργανισμούς. Οι προσεγγίσεις αυτές στην προέκτασή τους θεωρούν πιθανό οποιαδήποτε εκκολαπτόμενη ζωή στον Αρη να εξέλιπε όταν εξαφανίστηκε το υγρό στοιχείο από την επιφάνεια του πλανήτη πριν από περισσότερα από τρία δισεκατομμύρια χρόνια.

Με δεδομένο ότι ο Αρης συγκεντρώνει ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τη μελέτη της προέλευσης της ζωής λόγω της ομοιότητάς του με την πρώιμη Γη, η έρευνα εξελίσσεται διαρκώς και σε πολλά επίπεδα, δίνοντας νέα στοιχεία. Προηγούμενες μελέτες υποδήλωναν ποικιλοτρόπως τον τρόπο με τον οποίο το νερό μπορεί να χάθηκε επιφέροντας αλλαγές στην ατμόσφαιρα αλλά και την επιφάνεια του Κόκκινου Πλανήτη και τοποθετούσαν την αλλαγή αυτή στα μέσα της εποχής της Εσπερίας, που διήρκεσε μεταξύ 3,7 και 3 δισεκατομμυρίων χρόνων πριν.

Ερευνητές στο Imperial College του Λονδίνου, σύμφωνα με δημοσίευμα των «Times» αναφέρουν πως εντόπισαν σημάδια ότι το νερό ήταν άφθονο στον κρατήρα Γκέιλ του Αρη, πολύ καιρό αφότου ο πλανήτης είχε στεγνώσει και ήταν «αφιλόξενος». Αναλύοντας δεδομένα από το ρομποτικό όχημα Curiosity της NASA, η ερευνητική ομάδα εντόπισε παραμορφώσεις στρωμάτων στους αμμόλιθους της ερήμου του Αρη, οι οποίες θεωρεί ότι δικαιολογούνται μόνο με την παρουσία νερού.

Στη δημοσίευσή τους στο περιοδικό «Geology», οι συγγραφείς της μελέτης επισημαίνουν πως ο ψαμμίτης αποκάλυψε πως το νερό ήταν πιθανότατα άφθονο πιο πρόσφατα και για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα, από ό,τι πιστεύαμε προηγουμένως. Ετσι, με κοινό κρίκο το νερό, ξεκινά μια μακρά αλυσίδα νέων ερμηνειών για την πορεία μετάβασης του Αρη από τη φάση του υγρού και κατοικήσιμου περιβάλλοντος στην αφιλόξενη ερημοποίηση. Σε κάθε περίπτωση, όπως τονίζουν επιστήμονες, το κατά πόσο ο Αρης και άλλοι πλανήτες ήταν κάποτε σε θέση να υποστηρίξουν την παρουσία ζωής αποτελεί κινητήρια δύναμη ανοίγοντας νέους δρόμους στην εξερεύνηση του Διαστήματος.