Συνέντευξη στο περιοδικό My Tv παραχώρησε ο Θοδωρής Κατσαφάδος, ο οποίος εξέφρασε την απογοήτευση και την θλίψη του για όσα συνέβησαν φέτος στην θεατρική παράσταση «Μάρτυρας κατηγορίας», την οποία πρωταγωνιστούσε.

Ο Θοδωρής Κατσαφάδος εξήγησε πως αυτή ήταν από τις πιο δύσκολες στιγμές της καριέρας του και όπως είπε, δεν περίμενε ποτέ από τον άνθρωπο που στο παρελθόν ο ίδιος είχε ευεργετήσει, να τον προδώσει με αυτόν τον τρόπο.

Αν δεν θέλετε, δεν θα μιλήσουμε για αυτό που έχει συμβεί με την παράσταση στην οποία συμμετείχατε…

Δεν θέλω να μιλήσω. Είναι κάτι που έφυγε, τελείωσε, δεν πέρασα καλά. Ομολογώ πως ήταν πολύ δυσάρεστο. Όμως τελείωσε, πάμε παρακάτω, δεν θέλω να συζητάω γι’ αυτό και δεν θέλω καν να το θυμάμαι. Είναι μια πολύ δυσάρεστη ανάμνηση κι έτσι θα παραμείνει στο μυαλό μου. Μια από τις πολύ δυσάρεστες στιγμές στο επαγγελματικό μου πεδίο, που είναι πάνω από 50 χρόνια.

Στη ζυγαριά της δουλειάς μου, όμως, είναι πολύ περισσότερες οι υπέροχες συνεργασίες που θα τις αδικήσω αν σκέφτομαι αυτά. Έχω περάσει υπέροχα και έχω μόνο καλά να θυμάμαι. Οπότε το φετινό – και ό,τι άλλο έχει συμβεί στο παρελθόν – το αφήνω, δεν το υπολογίζω, αλλά δεν το ξεχνώ. Και τώρα που το συζητώ στενοχωριέμαι.

Ήταν η φετινή μία από τις πιο δύσκολες στιγμές στην καριέρα σας;

Ναι, ήταν. Ήταν πολύ δυσάρεστο κι ενώ συνέβαιναν όλα αυτά έπρεπε να βρίσκομαι πάνω στη σκηνή και να παίζω με όλο αυτό το τοξικό περιβάλλον μέσα στην ψυχή μου και το μυαλό μου. Δεν θέλω να μου συμβεί ποτέ ξανά. Και πιστεύω πως οι εμπλεκόμενοι σε αυτό ξέρουν καλά το μερίδιο της ευθύνης τους. Άσχετα αν το ομολογούν ή όχι. Ξέρουν τι έκαναν και τι έπρεπε να κάνουν.

Δεν περιμένεις από ένα άτομο που έχεις ευεργετήσει στη δουλειά, πριν από χρόνια, σε μια πολύ δύσκολη περίοδο της ζωή του, να φτάσει σε σημείο να σε προδίδει με τέτοιο τρόπο. Δεν περίμενα ποτέ να μου συμβεί. Αλλά δεν πειράζει. Πάμε γι’ άλλα. Στο podcast που κάνω, είχα ένα αφιέρωμα στον Μάνο Κατράκη με σκηνές από τη συνεργασία μας. Και λέω, όταν έχω τέτοιες μνήμες από αυτά τα ιερά τέρατα και αυτούς τους υπέροχους ανθρώπους, γιατί να μη σκέφτομαι αυτούς που με αγαπάμε, που με σέβονται.

Δεν είπα να λένε όλοι ότι είμαι σπουδαίος ηθοποιός, απλά να υπάρχει σεβασμός στον άνθρωπο και μάλιστα οφείλουμε να έχουμε σεβασμό και στην ηλικία ενός ανθρώπου. Και γι’ αυτό λέω πως είμαι ευτυχής που κάνω το «Ναυάγιο» γιατί είναι εξαιρετικοί όλοι. Και οι «17 κλωστές» του Σωτήρη Τσαφούλια ήταν μια ευτυχισμένη συνθήκη.