Μην ψάχνετε τα βαθύτερα αίτια της απόφασης του Α. Τσίπρα να αποχαιρετίσει τους παλιούς συντρόφους του. Τα όσα είπε για τη Novartis και τις τηλεοπτικές άδειες δεν είναι τίποτα παραπάνω από αυτό το αντίο. Ως γνωστόν είναι άριστος στην τακτική και σκράπας στη στρατηγική. Όπως εύστοχα ειπώθηκε, ο Α. Τσίπρας δεν είναι σκακιστής, είναι ταβλαδόρος. Δε μπορεί να δει τη μεγάλη εικόνα και να χαράξει την πορεία του μέσα σε αυτή. Κινείται με άνεση στα εικονίδια. 

Έτσι, όταν διαπίστωσε πως στο υπάρχον πολιτικό τοπίο της ριζοσπαστικής Αριστεράς και της Κεντροαριστεράς δεν υπάρχει ρόλος για αυτόν αποφάσισε να το εγκαταλείψει. Και τι σκοπεύει να κάνει; Προς το παρόν, βλέποντας και κάνοντας. Οι υπάρχοντες κομματικοί σχηματισμοί – ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ, Νέα Αριστερά κλπ – δεν προσβλέπουν στον Τσίπρα και ο Τσίπρας θεωρεί πως δεν μπορεί να αποτελέσουν εναλλακτική κυβερνητική πρόταση. Ένας πρώην πρωθυπουργός δεν ασχολείται με κόμματα διαμαρτυρίας. 

Μήπως το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών δώσει την ώθηση για να συνεργαστούν ΣΥΡΙΖΑ με ΠΑΣΟΚ; Και να συμβεί αυτό – κάτι που το βλέπω ιδιαίτερα δύσκολο – ο Α. Τσίπρας δε θα έχει θέση σε αυτό το σχήμα. Τι να τον κάνουν ο Ανδρουλάκης και ο Κασσελάκης; Να βάλουν κεχαγιά στο κεφάλι τους; 

Ούτε υπάρχει αξιόλογο κοινό στο χώρο της ευρύτερης Αριστεράς που θα τον ήθελε να ηγηθεί μιας ενωτικής προσπάθειας. Οι προσωπικές και πολιτικές διαφορές με τα στελέχη της Νέας Αριστεράς είναι βαθιές και φαίνονται αγεφύρωτες. Άλλωστε, πρόκειται για πρόσωπα που φθάρθηκαν από την άσκηση της εξουσίας. 

Συνεπώς, ο Α. Τσίπρας ξεκίνησε την πορεία στην προσωπική του έρημο. Ουδείς γνωρίζει πόσο θα διαρκέσει, όμως είναι νέος και υπό προϋποθέσεις ίσως επιστρέψει. Αυτή η μοναχική πορεία μπορεί να του κάνει καλό, αν τολμήσει να δει αυτοκριτικά τη συνολικότερη διαδρομή του, ξεκινώντας από το 2011 και το διχαστικό κλίμα που καλλιέργησε. Πάντως, με τα όσα είπε για τη Novartis και τις τηλεοπτικές άδειες έκανε μια καλή αρχή. 

Μήπως θέλει να παίξει έναν ρόλο στην ευρωπαϊκή Αριστερά; Θα μπορούσε, εφ΄όσον εκλεγόταν στην ευρωβουλή. Θα ήταν, αν δεν κάνω λάθος, ο μοναδικός πρώην πρωθυπουργός στην ευρω-ομάδα της Αριστεράς. Θα τον έβαζε όμως στο ψηφοδέλτιο ο Στέφανος Κασσελάκης; 

Εκείνο που μετρά σήμερα είναι πως η ριζοσπαστική Αριστερά, πολυδιασπασμένη, βαίνει ολοταχώς προς το πολιτικό περιθώριο. Το παιχνίδι στις ευρωεκλογές και στην Ελλάδα θα παιχτεί στον χώρο που βρίσκεται στα δεξιά της Νέας Δημοκρατίας και ο οποίος αθροιστικά μάλλον θα είναι το δεύτερο κόμμα. 

Σε ένα τέτοιο τοπίο, ο Α. Τσίπρας έκρινε πως δεν έχει θέση και είπε αυτά που είπε. Και για τη συνέχεια ο Θεός είναι μεγάλος.