Στην εποχή των social media είναι τόσο εύκολο να επηρεαστούμε από τη φαινομενική ευτυχία, χαρά και επιτυχία των άλλων. Η ζωή όλων είναι μια τέλεια κατασκευή. Ή μήπως δεν είναι;

Εάν έχεις πετύχει ποτέ μια πάπια να κολυμπάει σε μια λίμνη, τότε ίσως έχεις προσέξει πως μοιάζει σαν να «χορεύει» στην επιφάνεια, αλλά κάτω από αυτήν παλεύει με τα πόδια της για να επιπλεύσει. Παλεύει για να μη δείξει πως καταβάλει μεγάλη προσπάθεια. Κι αυτό, είναι η αρχή του «συνδρόμου της πάπιας», ενός όρου που επινοήθηκε από το Πανεπιστήμιο του Στάνφορντ.

Τι είναι το «σύνδρομο της πάπιας»

Αρχικά, ο συγκεκριμένος όρος χρησιμοποιήθηκε για τους φοιτητές του Στάνφορντ, οι οποίοι πάσχιζαν μέσα τους για να επιβιώσουν από τις πιέσεις ενός ανταγωνιστικού περιβάλλοντος, αλλά στην επιφάνεια άφηναν μόνο να φαίνεται η ψεύτικη εικόνα της ψυχραιμίας τους. Σήμερα, ωστόσο, το «σύνδρομο της πάπιας», έχει αποκτήσει μια πιο ευρεία χρήση και περιγράφει την πίεση που αισθάνονται οι άνθρωποι ώστε να «διαφημίσουν» την ευτυχία τους, κρύβοντας παράλληλα την προσπάθεια που καταβάλλουν για να πετύχουν όσα θέλουν.

Εξάλλου, η τάση των ανθρώπων να κρατούν κρυφές τις «μάχες» τους, με σκοπό να αφήνουν τους άλλους να βλέπουν μόνο τις επιτυχίες τους, δεν είναι κάτι άγνωστο. Και το «σύνδρομο της πάπιας», μας λέει πως μέσα σε ένα κλίμα φόβου μπροστά στην αποτυχία, δημιουργείται η ψευδαίσθηση μιας τέλειας ζωής.

Η ψεύτικη τελειότητα

Σύμφωνα με μια έρευνα που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Emotion, οι άνθρωποι έχουμε την τάση να κρύβουμε ακόμα και τα ορατά σημάδια των δυσκολιών που αντιμετωπίζουμε, απλώς για να φαινόμαστε πιο ικανοί. Με αυτόν τον τρόπο, όμως, πυροδοτούνται άλλες υποκείμενες καταστάσεις ψυχικής υγείας, όπως η χαμηλή αυτοεκτίμηση, το άγχος και τελικά η κατάθλιψη. Κανείς δεν μπορεί να κρατάει για πάντα το προσωπείο της τελειότητας. Αυτό που μπορούμε να κάνουμε, είναι να είμαστε ευγενικοί με τον εαυτό μας και να αναγνωρίσουμε ότι όλοι βιώνουμε σκαμπανεβάσματα.