Το θρυλικό Citroen 2CV σημείωνε τέτοια εμπορική επιτυχία που πολλοί μηχανικοί της εταιρείας σκέφτηκαν ότι άξιζε να βγει μια πιο δυναμική του έκδοση. Και την ανέθεσαν στον διαβόητο «Μάγο της Μάρνης».

Ευέλικτο, ανθεκτικό και ικανό να πηγαίνει σχεδόν παντού, το Citroen 2CV είναι ένας από τους πυλώνες της ιστορίας της αυτοκίνησης, από το 1953 που ξεκίνησε να εκτοξεύεται η φήμη του μεταξύ των Ευρώπαίων.

Εξάλλου, ήταν τόσο προσιτό που μπορούσε να απευθύνεται σχεδόν σε όλους, και επίσης μπορούσες -σε περίπτωση- να βγάζεις μόνο στους σχεδόν όλα τα ελαρτήματα του αμαξώματος και να τα αντικαθιστάς με τα καινούρια, που ήταν εξαιρετικά οικονομικά.

Όμως, το γαλλικό αυτοκινητικό ορόσημο δεν είχε καμία “σπορ” έκδοση από τον σχεδιαστή του Jules Boulanger, όπως ήταν φυσικό βάσει της φιλοσοφίας και του χαρακτήρα του. Και ο διακεκριμένος μηχανικός της εποχής Jean Dagonet, που είχε το προσωνύμιο «Ο Μάγος της Μάρνης», θέλησε να το αλλάξει αυτό.

Στα πρώτα του πρωτότυπα ο Dagonet κράτησε το μακρύ καπό από το εργοστάσιο, αλλά αντικατέστησε το πίσω τζάμι με μια μεγαλύτερης επιφάνειας πλαστική επιφάνεια. Ο λιτός κινητήρας του 2CV κατέστησε εύκολη την αύξηση της χωρητικότητας και της ισχύος του.

Αρχικά είχε 375 κ.εκ. και απέδιδε 9 ίππους στις 3.500 σ.α.λ., αλλά ο Dagonet επενέβη στους κυλίνδρους και τον μεγένθυνε στα 425 κ.εκ. Τώρα η ισχύς ανέβηκε στους 12 hp, και η τελική ταχύτητα από τα 65 km/h ανέβηκε στα 80 km/h και εντέλει ξεπέρασε τα 100 km/h.

Με το πέρασμα των ετών, ο Dagonet έκανε διαρκώς παρεμβάσεις και βελτιώσεις στη σπορ έκδοση αυτή του 2CV: μείωσε το κέντρο βάρους του αυξάνοντας το μήκος του, τροποποίησε τους αεραγωγούς στο ρύγχος(οι οποίοι παρέπεμπαν στις BMW της εποχής), τοποθέτησε πιο ανθεκτικούς τροχούς, άλλαξε την οροφή με ένα φύλλο ατσαλιού που θύμιζε ημιφορτηγό, ενώ τα πίσω φτερά πλέον κάλυπταν τους τροχούς.

Η τελική δημιουργία του Dagonet παρουσιάστηκε στο Σαλόνι του Παρισιού το 1956, ένα χρόνο μετά τη συμμετοχή του αυτοκινήτου στο διάδημο ιταλικό αγώνα Mille Miglia: το 2CV είχε πλέον μεταμορφωθεί σε ένα εντυπωσιακό Coupe με πανοραμικό παρ-μπριζ και αμάξωμα από fiberglass, και ο τελικός κινητήρας είχε μέγεθος 435 κ.εκ. και απέδιδε 19 ίππους.

Όμως, το σπορτίφ αυτό 2CV δεν έμελλε να τύχει θερμής υποδοχής: ο γαλλικός Τύπος το κατέκρινε σφόδρα, και οι πιθανοί ενδιαφερόμενοι αγοραστές του αποθαρρύνθηκαν τοσο από τα γραφόμενα του Τύπου, όσο και από την υψηλή τιμή του. Κι έτσι ο Dagonet καταπιάστηκε με νέα σχέδια. Όμως, το 2CV Dagonet θα έμενε στην ιστορία ως μία σπάνια παραλλαγή ενός εκ των σημαντικότερων αυτοκινήτων της ιστορίας.