Το Ο άνθρωπος που γύρισε από τον πόνο είναι μια κινηματογραφική μελοδραματική ταινία που γυρίστηκε το 1966.
Ο Νίκος Λιώσης επιστρέφει από τον πόλεμο της Κορέας. Η οικογένειά του τον θεωρεί χαμένο. Εκείνος, όμως, επειδή είναι τραυματισμένος και ψυχολογικά καταρρακωμένος, δεν θέλει να εμφανιστεί στη γυναίκα και το παιδί του. Στο μεταξύ, η γυναίκα του πιέζεται από τον πατριό της να παντρευτεί κάποιον ευκατάστατο φίλο του.
Εκείνη μια μέρα συναντά τον χαμένο σύζυγό της και εκείνος προσποιείται πως είναι κάποιος άλλος με το όνομα Αλέξης Σαρρής. Εκείνη του μιλά για την ομοιότητά της με τον αγνοούμενο σύζυγό της και τον πιέζει να παραστήσει πως είναι αυτός, προκειμένου να μην παντρευτεί αυτόν που ο πατριός της επιθυμεί. Ο Νίκος δέχεται να υποδυθεί τον ρόλο αυτόν.
Η προσαρμογή του πίσω στο σπίτι δεν είναι εύκολη, αφού πάσχει από κάποιο ψυχικό σύνδρομο λόγω της συμμετοχής του στον πόλεμο, τον οποίο ξαναζεί με τη φαντασία του κάθε φορά που ακούει έντονους θορύβους. Προς το τέλος της ταινίας, η μητέρα του Νίκου, που έχει κλειστεί σε μοναστήρι και έχει γίνει καλόγρια, βρίσκει κοντά στο μοναστήρι ένα χτυπημένο κοριτσάκι. Πρόκειται για τη Δήμητρα, την κόρη του ζευγαριού. Όταν το ζευγάρι ειδοποιείται να πάει στο μοναστήρι για να πάρουν το παιδί, η καλόγρια αναγνωρίζει πρώτα τη νύφη της και στη συνέχεια τον γιο της μετά από χρόνια. Ακολουθούν συγκινητικές στιγμές επανασύνδεσης. Η τελευταία σκηνή της ταινίας βρίσκει το ζευγάρι δίπλα στη θάλασσα να συζητά για το ψέμα του Νίκου και να επανασυνδέεται για να ζήσει πλέον ευτυχισμένο.
