Κάποιος ποδοσφαιρόφιλος μπορεί να κάνει συνειρμό με την… Παρί Σεν Ζερμέν και τον πρόεδρο της, Νασέρ Αλ Κελαϊφί. Το σίγουρο είναι πως μιλάμε για ένα φαγητό που παίζει… μεγάλη μπάλα! Κελαϊντί (εξ ου η «παριζιάνικη σύνδεση») το όνομα αυτού. Ή κελαηδί. Όπως και να το πεις, είναι ένας μεζές που μια φορά να γευτείς, αρκεί για να μπει για πάντα στην καρδιά σου…

Μερακλίδικος, αρχοντικός, απογειώνει τον ουρανίσκο. Από τον Τύρναβο μας έρχεται. Μια περιοχή που ξέρει να απολαμβάνει τη ζωή, τις μικρές και μεγάλες χαρές της. Δίπλα από ένα τραπέζι γεμάτο καλούδια, όλα είναι πιο όμορφα.

Μαζί με το περίφημο τσίπουρο της πόλης ή/ και εξαιρετικά εύγεστο κρασί που οι ντόπιοι έχουν πάντα στα σπιτικά τους, για να φιλέψουν τον καλεσμένο τους, για να πιούνε με τους δικούς τους ανθρώπους. Αυτή η πόλη δεν πείνασε και δεν δίψασε ποτέ.

Τι μέρους του λόγου είναι αυτός ο μεζές με το περίεργο όνομα

Το Κελαϊντί (ή κελαηδί) είναι ο ιδανικός μεζές για να συνοδέψεις το τσίπουρο, που στον Τύρναβο πάει με όλα και είναι αδιαπραγμάτευτο κομμάτι της καθημερινότητας των ντόπιων. Με βάση το κρέας (μοσχαρίσιο ή χοιρινό ή πρόβειο) και στρώσεις από τυρί, κρεμμύδι, ντομάτες και πιπεριές, αν στο φτιάξει «μύστης» απλά θα γλείφεις και τα δάχτυλά σου. Η μίξη των γεύσεων γεννά κάτι το μοναδικό νόστιμο.

Σου συστήνεται ως ορεκτικό, μόνο που είναι τόσο καλό που θα ξεχάσεις ή δεν θα θες να κάνεις κράτει για να περιμένεις το κυρίως (πιάτο). Είναι η ψυχούλα σου που… κελαηδά από χαρά γι’ αυτό που τρως!

Και δεν είναι βαρύ πιάτο. Ίσα ίσα. Είναι ταμάμ με το καλοκαίρι που πλησιάζει με γοργούς ρυθμούς (μάλλον πιο γοργούς από ό,τι θα έπρεπε, αλλά αυτό είναι διαφορετικό θέμα). Όταν πάρει και ζεστάνει για τα καλά, οι ντομάτες και οι πιπεριές θα είναι στην εποχή τους, στο πικ της νοστιμιάς τους. Κάτι που θα απογειώσει το συνολικό αποτέλεσμα.

Γιατί ένα φαγητό, κάθε φαγητό είναι πάνω από όλα η πρώτη του ύλη. Μετά μιλάει η γνώση, το μεράκι, η αγάπη που βάζει αυτός που το μαγειρεύει. Ο εν λόγω μεζές καλύπτει κατά κανόνα με «τικ» όλα αυτά ζητούμενα.

Μην κρυβόμαστε. Το ιδανικότερο θα ήταν να μας πάει ο δρόμος μας ως τη θεσσαλική πόλη, να πάμε σε μια τοπική ταβέρνα και να απολαύσουμε εκεί μαγειρεμένο από τους ειδικούς το κελαϊντί. Με θέα που τις μέρες που δεν έχει σύννεφα το μάτι φτάνει ως τον Όλυμπο. Με ένα τοπίο που τώρα την άνοιξη γίνεται καταπράσινο, ευφραίνοντας ψυχή και καρδιά.

Άμα όμως δεν μπορούμε να πάμε στον Τύρναβο, μπορούμε πάντα να φέρουμε τον..… Τύρναβο σε εμάς. Με άλλα λόγια, να γίνουμε εμείς οι σεφ. Δεν θα είναι το ίδιο, αλλά μπορεί σίγουρα να γίνει μια πολύ καλή προσπάθεια. Αρκεί να ακολουθήσουμε βήμα βήμα τις συμβουλές αυτών που ξέρουν και προφανώς, τη συνταγή.

Έτσι θα φτιάξεις το κελαϊντί σαν ντόπιος – Ο μεζές που θα σε κάνει να γλείφεις τα δάχτυλά σου

Να λοιπόν πώς φτιάχνεται αυτός ο εκλεκτός μεζές σύμφωνα με τις οδηγίες που βρίσκουμε στον Τσελεμεντέ: Κόβουμε το κρέας σε κομμάτια το αλατοπιπερώνουμε και το βάζουμε σε ένα πυρίμαχο σκεύος. Προσθέτουμε το σκόρδο κομμένο σε φέτες, το κρεμμύδι, τις πιπεριές κομμένες σε λωρίδες, το λάδι, τις τομάτες κομμένες σε ροδέλες και σκεπάζουμε και ψήνουμε στους 150 βαθμούς για 2 ώρες. Βγάζουμε το σκεύος από το φούρνο προσθέτουμε το τυρί ξανασκεπάζουμε και ψήνουμε για ½ ώρα ακόμη.

Για 6 περίπου μερίδες θα χρειαστούμε τα εξής υλικά: 

• 1 κιλό άπαχη σπάλα μοσχαρίσια
• 3 πράσινες πιπεριές
• 3-4 ντομάτες ξεφλουδισμένες ώριμες
• 4 σκελίδες σκόρδο
• 1 κρεμμύδι
• 300 γρ. κεφαλοτύρι, σε κύβους
• 50 ml ελαιόλαδο

Τι λες λοιπόν; Είσαι σε φάση να δοκιμάσεις την τύχη σου; Αυτός ο μεζές αξίζει σίγουρα να το προσπαθήσεις. Θα σε ανταμείψει για τον κόπο σου η νοστιμιά. Να σου δώσουμε και μια συμβουλή: Αν το φαγητό βγάλει πολλά υγρά στο τέλος του ψησίματος, τα αφαιρούμε με προσοχή. Επίσης πρόσεχε μην το παρακάνεις με το αλατοπίπερο, θέλει σύνεση.

Να πούμε επίσης πως ανάλογα με το είδος του κρέατος που θα επιλέξουμε, αυξομειώνεται και ο χρόνος μαγειρέματος. Η παραπάνω συνταγή είναι με μοσχάρι που είναι το συνηθέστερο για το κελαϊντί. Καλή μας όρεξη και στην υγειά μας – τι, χωρίς τσίπουρο θα φάμε;

* Πηγή εσωτερικής φωτογραφίας: ByBusMagazine