Το αν πρέπει να εισάγουμε ζωή από τη Γη στον Άρη είναι ένα ηθικό δίλημμα που χρειάζεται συζήτηση. Αν το αποφασίσουμε όμως, φαίνεται πως έχουμε τον τέλειο υποψήφιο. Ο λόγος για το φυτό Syntrichia caninervis, ένα είδος βρύων το οποίο είναι εξαιρετικά ανθεκτικό.

Τα βρύα ήταν ένας από τους γαιομορφοποιητές της Γης, μετατρέποντας τον κάποτε άγονο βράχο, σε έναν πλανήτη που σφύζει από ζωή. Η επιτυχία τους οφείλεται στην ικανότητά τους να αντλούν και να χωνεύουν τα θρεπτικά συστατικά που διαρρέουν τους βράχους, ενώ ταυτόχρονα επιβιώνουν σε εντελώς εχθρικές συνθήκες που δεν μπορούν να υποστηρίξουν άλλες μορφές ζωής.

Σε αντίθεση με τα βρύα που βρίσκουμε στα δάση, το S. caninervis διατηρεί τις συνήθειες των προγόνων του με έναν πολύ λιτό τρόπο ζωής. Το συναντάμε στις πιο ακραίες περιοχές της Γης, όπως στις ερήμους της Κίνας και των ΗΠΑ, καθώς και στα παγωμένα βουνά του Θιβέτ και στην Ανταρκτική.

Στα πειράματα επιστημόνων της Κινεζικής Ακαδημίας Επιστημών, το S. caninervis κατάφερε να επιβιώσει σε θερμοκρασίες -80 βαθμών Κελσίου για 3-5 χρόνια, -196 βαθμών Κελσίου για 15-30 μέρες, υπό ακραία αφυδάτωση και ακτινοβολία από 500 έως 16.000 Gy. Οι συνθήκες προσομοίωναν το περιβάλλον του Άρη, με πίεση 650 pascals και παρόμοια ατμοσφαιρική σύνθεση και υπεριώδη ακτινοβολία.

Η αφυδάτωση δεν αποτέλεσε πρόβλημα για το φυτό. Στο ακραίο κρύο δυσκολεύτηκε, αλλά όλα τα παγωμένα φυτά επανήλθαν μόλις ανέβηκε η θερμοκρασία και μάλιστα τα φυτά τα οποία είχαν αφυδατωθεί πριν την ψύξη, ανέκαμψαν πολύ ταχύτερα από τα άλλα. Μετά από 30 μέρες ανάκαμψης, δεν υπήρχαν καν σημάδια της δοκιμασίας τους.

Επίπεδα ακτινοβολίας 50 Gy είναι θανατηφόρα για τον άνθρωπο, αλλά το S. caninervis στα 500 Gy επιτάχυνε την ανάπτυξή του.

Παρόλο που απέχουμε πολύ ακόμα από το να δημιουργήσουμε ένα αυτόνομο περιβάλλον σε άλλο πλανήτη, δείξαμε τη μεγάλη δυναμική του S. caninervis ως ένα πρωτοποριακό φυτό για ανάπτυξη στον Άρη. Κοιτώντας το μέλλον, αναμένουμε πως αυτό το πολλά υποσχόμενο βρύο να βρεθεί στον Άρη ή τη Σελήνη, για να δοκιμάσουμε περαιτέρω την πιθανότητα αποικισμού και ανάπτυξης φυτών στο διάστημα.

Η έρευνα δημοσιεύθηκε στο The Innovation.