Κινδυνεύουμε να καταντήσουμε κουραστικοί, αλλά από το 2016 η σελίδα μας κάνει μια έντονη προσπάθεια να εξηγήσει την ανάγκη για ενίσχυση του Πολεμικού Ναυτικού. Μιλήσαμε για τα τεράστια κενά που αναδεικνύονται σε μεγάλα πλοία επιφανείας, ανοίξαμε από το 2017 το θέμα “μεταχειρισμένων φρεγατών”, στηρίξαμε και εξηγήσαμε τον εκσυγχρονισμό των δικών μας ΜΕΚΟ200ΗΝ. Και ελπίσαμε ότι κάτι θα γίνει, όταν το Σεπτέμβριο του 2020, ο πρωθυπουργός εξήγγειλε την ανανέωση του ΠΝ, με αγορά 4 νέων φρεγατών. Ενώ ξεκίνησε τότε η αναζήτηση 2 ως 4 μεταχειρισμένων φρεγατών ως “ενδιάμεση λύση”, και επανήλθε στο προσκήνιο ο εκσυγχρονισμός των ΜΕΚΟ.

Τέσσερα χρόνια μετά, το ΠΝ έχει παραγγείλει 3 φρεγάτες κλάσης “Κίμων”, που βρίσκονται σε διάφορα στάδια κατασκευής. Όλα τα υπόλοιπα παραμένουν στον αέρα, τόσο το πρόγραμμα των ΜΕΚΟ, όσο και η “ενδιάμεση λύση” που ξεχάστηκε, έως και… βολικά. Την ίδια στιγμή, η οψιόν για 4η φρεγάτα “Κίμων”, μαζί με κάτι “ψιλά”, έγινε πρόγραμμα αγοράς 3 κορβετών. Το τελευταίο όμως, έχει ήδη σκαρφαλώσει σε δυσθεώρητα ύψη, και έχει ξεπεράσει τα 2,1 δις ευρώ για μόλις 3 πλοία.

Πριν λίγες μέρες αναπτύξαμε μια ιδέα για την απόκτηση 8 πλοίων, όλα μεταχειρισμένα, με κάπου 2 δις ευρώ. Ένα σενάριο βασισμένο στην -θεωρητική- ύπαρξη 2,2 δις ευρώ από το πρόγραμμα των 5,5 δις του 2020. Η ιδέα μας, παρότι έφτανε σε ένα σχετικά ικανοποιητικό στόλο των 11 μεγάλων πλοίων επιφανείας (τα 8 συν τις 3 “Κίμων”), μάλιστα όλων σύγχρονων ή εκσυγχρονισμένων, παρέβλεπε ένα σημαντικό θέμα: αυτό της πολυτυπίας. Με 3, 4 διαφορετικά συστήματα διαχείρισης μάχης, διαφορετικά ραντάρ, κ.ο.κ., γενικώς ένα δύσκολο πεδίο υποστήριξης και εκπαίδευσης.

ΑΝΑΛΥΣΗ: Με €2 δις το ΠΝ μπορεί να αποκτήσει 8 αξιόμαχα πλοία πριν το 2030

Σήμερα, επανερχόμαστε με μια παρόμοια ιδέα, που όμως αντιμετωπίζει αυτό το θέμα, και διατηρεί το κόστος στα κάπου 2,2 δις ευρώ. Την παραθέτουμε στα βασικά της σημεία:

1. Εκσυγχρονισμός 2 έως 4 φρεγατών ΜΕΚΟ200ΗΝ με σύστημα διαχείρισης μάχης SETIS, κύριο ραντάρ NS110, εκτοξευτές πυραύλων MICA VL (NG), και εκτοξευτή RAM με αφαίρεση του ενός εκ των δυο Phalanx. Δηλαδή μια μερική “γαλλοποίηση” των συγκεκριμένων σκαφών, ώστε να έρθουν κοντύτερα στα στάνταρτ που φέρνουν στο Πολεμικό Ναυτικό οι “Κίμων”.
2. Αν επιλεγεί να εκσυγχρονιστούν μόνο 2 σκάφη από τα 4, αυτά μπορεί να είναι τα “Ψαρά” και “Σαλαμίς”, δηλαδή τα δύο νεότερα, που μπήκαν σε υπηρεσία το 1998. Αν επιλεγούν 3, ακολουθεί και το “Σπέτσες”. Οπότε με τα απάρτια που θα αφαιρεθούν, μπορεί να αποκατασταθεί και το “Ύδρα” (το παλαιότερο πλοίο) ώστε να παραμένει μάχιμο, μαζί με κάποιο περιορισμένο εκσυγχρονισμό σε ηλεκτρικά και μηχανολογικά. Το ίδιο μπορεί να συμβεί και σε σενάρια 2 εκσυγχρονισμένων/2 βελτιωμένων, δηλαδή ότι αφαιρείται από τα 2 “γαλλοποιημένα” σκάφη, ενισχύει τα άλλα 2.
3. Ναυπήγηση στη Γαλλία, και όχι στην Ελλάδα, 2 έως 3 κορβετών Gowind HN. Η γαλλική ναυπήγηση προτείνεται ώστε να μειωθεί το κόστος, που έχει ανέβει και γιατί προβλέπεται στην αρχική διερεύνηση κατασκευή στην Ελλάδα των 2 από των 3. Σημείωση εδώ, το αν θα είναι 2 ή 3 οι Gowind θα κριθεί από το πόσες MEKO εκσυγχρονιστούν. Αν αφορά και τις 4 φρεγάτες, τότε θα πάμε σε 2 κορβέτες. Άλλωστε, το γαλλικό ναυπηγείο συνεργάζεται με τα Ναυπηγεία Σαλαμίνας, και θα μπορούσαν να κατασκευαστούν αρκετά μέρη του κύτους των Gowind στην Ελλάδα.

Naval Group SETIS: To Combat Management System των φρεγατών FDI HN που θα “κυριαρχήσει” στο ΠΝ τις επόμενες δεκαετίες

Τα οικονομικά των σεναρίων

Αν πάρουμε ως βάση πως ο εκσυγχρονισμός των 4 ΜΕΚΟ200ΗΝ που συζητά σήμερα το ΠΝ με την κοινοπραξία TKMS/Thales, χωρίς καν αλλαγή του εκτοξευτή αντιαεροπορικων πυραύλων Mk48, μπορεί να κοστίσει, με όλα όσα χρειάζονται, κάπου 1,1 δις ευρώ, τότε ένας παρεμφερής εκσυγχρονισμός από τη Naval Group, συν την τοποθέτηση των εκτοξευτών MICA VL NG, θα έφτανε τα 1,4 δις ευρώ. Οπότε θα περίσσευαν μόλις 700 με 800 εκ. ευρώ (από τα 2,2 δις) για την αγορά κορβετών. Αλλά με κατασκευή τους στη Γαλλία, εκεί δηλαδή που υπάρχει έτοιμη γραμμή παραγωγής τους, και κυρίως με μια συνολική διαπραγμάτευση ως “πακέτο” όλων των παραπάνω, μπορεί να φθάσει το ποσό για αγορά 2 Gowind. Αντίστοιχα αν εκσυγχρονίσουμε σε γαλλικό πρότυπο 2 ή 3 από τις τέσσερις ΜΕΚΟ200ΗΝ, και κρατήσουμε 1 ή 2 ως επισκευασμένες και πάλι μπορεί να επαρκεί το ποσό για έως και 3 Gowind.

Οπότε αν “πειστεί” η Naval Group να συνεργαστεί με την TKMS (που πλέον ξέρει καλά τα πλοία) για να εκσυγχρονιστούν/ή επισκευαστούν οι ΜΕΚΟ200ΗΝ, τότε θα μπορέσει να πάρει και μια καλή παραγγελία για έως και 3 κορβέτες Gowind HN (τις οποίες θα κατασκευάσει στο Λοριάν). Και όπου μπορεί, να συνεργαστεί περισσότερο με ελληνικές εταιρείες, προκειμένου να προσφέρει εγχώρια προστιθέμενη αξία.

Τα πλεονεκτήματα της πρότασης

Έτσι παραμένοντας εντός προυπολογισμού 2,2 δις, το ΠΝ μπορεί να αποκτήσει, ανάλογα τη διαπραγμάτευση που θα πετύχει:

• είτε 6 σύγχρονα πλοία (3 νέες Gowind HN + 3 γαλλοποιημένες MEKO200HN) συν μια ΜΕΚΟ βελτιωμένη/επισκευασμένη που είναι και το ιδανικό σενάριο,
• είτε 6 σύγχρονα πλοία (2 Gowind HN + 4 γαλλοποιημένες MEKO200HN),
• είτε 5 σύγχρονα (3 Gowind HN + 2 γαλλοποιημένες MEKO200HN) συν 2 ΜΕΚΟ βελτιωμένες/επισκευασμένες.

Στα παραπάνω σενάρια θα προστεθούν βέβαια οι 3 “Κίμων”, οπότε ο στόλος μεγάλων σκαφών επιφανείας θα φθάνει τα 9 έως 10 σκάφη, από τα οποία όμως πολλά θα είναι καινούργια (3 “Κίμων” και 2 έως 3 Gowind) ενώ από τα υπόλοιπα, και πάλι τα περισσότερα θα είναι εκσυγχρονισμένα και το δυνατόν “γαλλικών” προδιαγραφών. Αναμένεται βέβαια πως…

Η συνέχεια στο Naval Defence