Όταν πας να βγάλεις από τη μύγα ξύγκι, ακόμα κι αν τα καταφέρεις, πάλι νηστικός θα μείνεις. Πόσο λίπος να δώσει η κακόμοιρη η μύγα, ακόμα κι αν κουβαλά το βαριά συμβολικό όνομα «κατάληψη Νομικής». Εγώ ένα πράγμα ξέρω. Μια (πολιτική ή κοινωνική) αντιπολίτευση που επιχειρεί να ανδρωθεί και να αποκτήσει χαρακτηριστικά Κινήματος, βασισμένη σε μόλις 28 νοματαίους που μπήκαν στη Νομική, δεν αυτοεξευτελίζεται απλώς. Αυτοτρολάρεται.

Εγώ έχω επίγνωση πως αν το Ισραήλ κερδίσει τη μάχη στη Γάζα και τη Δυτική Όχθη, αλλά χάσει τη μάχη στη Madison Square, έχει χάσει τον πόλεμο. Αν όμως το Ισραήλ κερδίσει τις μάχες εκεί κάτω και στη δική μας Madison που λέγεται Νομική Αθηνών μαζέψει όλα κι όλα 28 φανταράκια (μετά από πανευρωπαϊκή μάλιστα επιστράτευση), θα χει κερδίσει και τον πόλεμο.

Ούτε μπορεί μ’ αυτό τον γελοίο τρόπο, να υποστηριχθεί στα σοβαρά εν Ελλάδι Κίνημα κατά της δήθεν δεξιάς αστυνομοκρατίας και του αυταρχισμού της. Διότι η αστυνομία έβγαλε από ένα κτιριακό συγκρότημα προορισμένο να στεγάζει 5.000 ανθρώπους, μόλις 10 αγοράκια και 18 κοριτσάκια που είχαν τη φιλοδοξία να το κάνουν …άπαρτο φρούριο απέναντι στις ορθές των φασιστών του ελληνικού κράτους. Σαχλαμάρες.

Όπως θα χετε ήδη διαβάσει, από τους 28 που έπιασαν, οι 9 ήταν αλλοδαποί. Ένας Ισπανός, δυο Γερμανίδες, δυο Ιταλίδες, τρεις Γαλλίδες και μία Αγγλίδα. Εντάξει, ο τουρισμός είναι η βαριά βιομηχανία της ελληνικής οικονομίας, αλλά αν είναι να στηριχτούμε σ’ αυτούς θα πέσει τελικά έξω ο προϋπολογισμός που στηρίζεται στα τουριστικά ρεύματα. Ο αντιεξουσιαστικός τουρισμός δεν βλέπω να αποδίδει, καλύτερα να δώσουμε έμφαση στον θρησκευτικό, τον ιαματικό ή τον ιατρικό τουρισμό.

Το live your myth in Exarxia, φύρα είναι τελικά. Έρχονται τα αναρχικούλια απ’ όλη την Ευρώπη για να ζήσουν το επαναστατικό τους όνειρο στη Στουρνάρη και στη Σόλωνος, κάνοντας αντιεξουσιαστική μετεκπαίδευση με το σπάσιμο εδράνων, πινάκων και αμφιθεάτρων στη Νομική και στο Πολυτεχνείο. Εντάξει, έχει μια κάποια γραφικότητα το όλο πράγμα, αλλά νισάφι.

Είναι δε, πραγματικά αξιοθρήνητη η ερώτηση «υπήρχε εισαγγελέας;» που διατυπώνουν διάφοροι ντόπιοι εξοργισμένοι με την εκκένωση. Που υπήρχε φυσικά, όλα νομιμότατα έγιναν. Αλλά για σκεφτείτε. Να ρωτάνε αν ήταν νόμιμη η επέμβαση της αστυνομίας, αλλά να μην ρωτάνε αν ήταν νόμιμο το καταστρεπτικό μπουκάρισμα Άγγλων Γάλλων Ισπανών και Πορτογάλων μέσα σε ελληνικό πανεπιστήμιο. «Τι δουλειά έχει ο Έλληνας αστυνομικός στη διαλυμένη Νομική Αθηνών» ρωτάνε, «τι δουλειά έχει ο Γερμανός και ο Ιταλός να τα κάνει μαντάρα» δεν ρωτάνε.

Τέλος πάντων, αυτή διαχρονική καρικατούρα εξέγερσης, μόνο θυμηδία προκαλεί. Αλλά τουλάχιστον, θα έχουν ιστορίες να λένε τα αλλοδαπά παιδιά, μόλις τα βάλουν στο αεροπλάνο και τα γυρίσουν στις πατρίδες τους. Έζησαν το όνειρο τους στα Εξάρχεια, και -εδώ που τα λέμε- δεν έπαθαν και τίποτα. Διηγήσεις για τα εγγόνια τους αγόρασαν, τσάμπα μάλιστα.