του Δημήτρη Διατσίδη

ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΙΚΟΣ ΧΩΡΟΣ

Το Isle of Man TT ή Tourist Trophy, όπως λέγεται ο κύριος Αγώνας που γίνεται κάθε χρόνο στο “Νησί” στα τέλη Μαίου και αρχές Ιουνίου, είναι ο πιο γνωστός και πιο παλιός αγώνας μοτοσυκλέτας στον κόσμο και μαζί ο πιο θανατηφόρος, με 269 αγωνιζόμενος να έχουν αφήσει εκεί την τελευταία τους πνοή! Ξεκίνησε το 1907 και έκτοτε έχουν γίνει 102 αγώνες μέχρι και το 2023. Ο πρώτος νικητής ήταν ο Rem Fowler to 1907, τις περισσότερες νίκες με 26 έχει ο αείμνηστος Joey Dunlop (1977-2000) και το ρεκόρ πίστας στη διαδρομή των 60,721 μ. κατέχει από πέρυσι ο Peter Hickman με χρόνο 16’36.114 που αντιστοιχεί σε Μέση Ωριαία Ταχύτητα 219.447 χλμ/ώρα!!!, στην πίστα που ονομάζεται: Isle Of Man TT Mountain Circuit.

Βρεθήκαμε αποκλειστικά για την Ελλάδα στο “Νησί” (όπως το αποκαλούν οι μοτοσυκλετιστές όλου του κόσμου), στα πλαίσια της παγκόσμιας δημοσιογραφικής παρουσίασης των νέων ελαστικών Roadtec02 της Metzeler και είχαμε την ευκαιρία να οδηγήσουμε στην περίφημη διαδρομή, μια Suzuki GSX-8R, μια δικύλινδρη μοτοσυκλέτα 776 κ.εκ., με απόδοση 83 ίππων, η οποία αποτελεί τη βάση τη αγωνιστικής με την οποία θα αγωνιστεί φέτος εκεί η Ιαπωνική εταιρία στην κατηγορία των Supertwin TT.
Αρχικά να πούμε ότι σε πιάνει δέος την ώρα που ξεκινάς τη διαδρομή σε δρόμους ανοικτούς στην κυκλοφορία και καθώς περνάς τις πινακίδες που έχουν νούμερα και ονόματα των στροφών αρχίζεις και αισθάνεσαι λίγη από την αδρεναλίνη των αγωνιζόμενων που περνούν την ίδια διαδρομή στη διάρκεια των επίσημων δοκιμών και του Αγώνα.
Λίγο αργότερα περνάς δίπλα στις μάντρες των σπιτιών, κάνεις μικρά αλματάκια εκεί που κυριολεκτικά πετούν οι αγωνιζόμενοι και καταλαβαίνεις το πόσο πιο δύσκολος είναι αυτός ο αγώνας από οποιοδήποτε αγώνα πίστας έχεις κάνει στη ζωή σου.

To “τρίσκελον” είναι το σήμερα κατατεθέν του ΙΟΜ και είναι και σήμα της σημαίας του νησιού

Ήταν Τρίτη 28 Μαίου του 1907 όταν έγινε ο πρώτος Αγώνας μοτοσυκλέτας εκεί με το όνομα International Auto-Cycle Tourist Trophy και έγινε σε μια μικρή διαδρομή 10 γύρων στην πίστα των 15 μιλίων, με τη συμμετοχή να επιτρέπεται σε νορμάλ μοτοσυκλέτες της εποχής. Από το 1911 μεταφέρθηκε στη διαδρομή Snaefell Mountain Course των 37.40 μιλίων, που μέχρι σήμερα μεγάλωσε ελάχιστα στα 37.73 μίλια (60.721 χλμ). Το “βουνό” έχει υψόμετρο γύρω στα 400 μ. και η εκκίνηση βρίσκεται σε υψόμετρο θάλασσας στην πρωτεύουσα Douglas. Ο Αγώνας δεν έγινε από το 1915 έως το 1919 λόγω του Α’ Παγκόσμιου Πολέμου και από το 1940 έως το 1945, λόγω του Β’.

ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΙΚΟΣ ΧΩΡΟΣ

Από το 1949 έως το 1976 το Βρετανικό Grand Prix του Παγκοσμίου Πρωταθλήματος Ταχύτητας – του τωρινού MotoGP – γινόταν εκεί, μέχρι να σταματήσει λόγω της επικινδυνότητας και του μικρού ποσού που δινόταν στους οδηγούς ως πριμ εκκίνησης.
Όμως ο Αγώνας συνεχίστηκε και μάλιστα έγινε μέρος ενός Πρωταθλήματος για αγώνες που γίνονται σε δρόμους (ακόμη) σε μερικές χώρες. Οι θάνατοι συνεχίστηκαν με χειρότερη χρονιά το 2005, όταν σκοτώθηκαν 11 άνθρωποι (9 οδηγοί, ένας κριτής και ένας θεατής). Από το 1937 και μετά μόνο το 1982 δεν υπήρξε κανένας θάνατος.
Ο συνολικός αριθμός οδηγών που έχουν χάσει τη ζωή τους είτε στον αγώνα, είτε στις επίσημες δοκιμές είναι 156 στον κύριο Αγώνα και 269 μαζί με αυτούς που τρέχουν στο Manx Grand Prix, που είναι κάτι σαν προκριματικός για να επιτραπεί να αγωνιστεί κάποιος στον κύριο αγώνα. Ο συνολικός αριθμός των νεκρών, μαζί με κριτές και θεατές ανέρχεται στους 280 ανθρώπους, εκτός των οποίων 207 είναι Βρετανοί και οι υπόλοιποι από 16 διαφορετικά κράτη, ευτυχώς κανένας Έλληνας.

Στον αγώνα Manx Grand Prix έχει τρέξει και ο Έλληνας Πρωταθλητής Ανδρέας Ψυχογιός, τον οποίο θαυμάσαμε μέσα από τα βίντεο που ανέβασε για τον τρόπο που οδηγεί στη διαδρομή και τώρα καταλάβαμε ουσιαστικά τον άθλο του εγχειρήματός του.
Μάλιστα στη δική μας περίπτωση η κυβέρνηση του Νησιού είχε κανονίσει και έκλεισε το δρόμο σε ένα αρκετά μεγάλο μέρος της αγωνιστικής διαδρομής, ώστε οι δημοσιογράφοι από όλον τον κόσμο που βρεθήκαμε εκεί να πάρουμε μια πραγματική γεύση από την οδήγηση στην πίστα. Η μόνη ατυχία που είχαμε είναι ότι λόγω βροχής την προηγούμενη μέρα και νύχτα και παρά το ότι ο ήλιος βγήκε τις ώρες της δοκιμής μας, η καλή άσφαλτος ήταν βρεγμένη σε αρκετά σημεία και ειδικά στα δύο σημεία που είχαν στηθεί οι φωτογράφοι της οργάνωσης για να κάνουν τα κλικ τους στις μηχανές τους.

Στις ανοικτές στροφές μετά τα σημεία φωτογράφισης, με την άσφαλτο σχεδόν στεγνή, ξεπεράσαμε σε αρκετά σημεία τα 200 χλμ/ώρα με την Suzuki μας και εκεί συνειδητοποιήσαμε ακόμη περισσότερο την αξία του γύρου του Peter Hickman που εκεί περνάει συνέχεια με πάνω από 300 χλμ/ώρα, για να γράψει τη μέση ωριαία των 219 χλμ/ώρα, τη στιγμή που στις κλειστές στροφές η ταχύτητά του πέφτει στα 80 χλμ/ώρα. Εδώ να σημειώσουμε ότι σε αρκετές στροφές έχουν διαμορφωθεί κερμπ, αλλά και συστήματα ασφαλείας με προστατευτικά υλικά για περιπτώσεις εξόδων.
Το προηγούμενο βράδυ στην παρουσίαση του προγράμματος του ΙΟΜ 2024 είχαμε την ευκαιρία να μιλήσουμε με τον ψηλό οδηγό της BMW M1000RR που έχει ήδη 13 νίκες, καθώς συμμετέχει σε τέσσερις κατηγορίες κάθε χρόνο.

Οι κατηγορίες του φετινού Αγώνα είναι οι εξής:
Senior TT (1909–2024)
Supersport TT (2005–2024
Superbike TT (2005–2024)
Superstock TT (2005–2024)
Supertwin TT (2022–2024)
Sidecar TT (1923–1925, 1951–1967, 1977–2024)

Ο “Hicky 60” έχει αγωνιστεί σε 8 Αγώνες ΙΟΜ, από το 2014 έως το 2019 και από το 2022 έως σήμερα που προετοιμάζεται για τον φετινό Αγώνα που θα γίνει από την 1η έως τις 8 Ιουνίου. Μας εξήγησε ότι γνωρίζει “απ’ έξω” όλες τις 260+ στροφές της πίστας και προετοιμάζει τη μοτοσυκλέτα του για την καλύτερη δυνατή απόδοση σε κάθε μια από αυτές. “Δεν υπάρχει κανείς οδηγός, μέχρι και τον τελευταίο συμμετέχοντα, που να μην ξέρει τέλεια τη διαδρομή. Δεν γίνεται διαφορετικά”, μας εξήγησε για τη θρυλική διαδρομή. Δεν υπάρχει ακριβής αριθμός των στροφών, γιατί κάποιες ανοικτές καμπές του δρόμου άλλοι τις θεωρούν στροφές και άλλοι όχι.

Στο χώρο εκκίνησης – τερματισμού του ΙΟΜ

Η 80η διαφορετική πίστα στην οποία οδήγησε ο απεσταλμένος μας Δημήτρης Διατσίδης

Όταν φτάσαμε στο χώρο της εκκίνησης – τερματισμού, με τον κλασικό πράσινο πύργο όπου βρίσκονται οι χρονομέτρες και οι αγωνοδίκες, ήταν μια ανακούφιση και μια στιγμή χαράς, καθώς έφτασα και ένα ορόσημο στην προσωπική μου δημοσιογραφική και αγωνιστική καριέρα, με το ΙΟΜ να είναι η 80η διαφορετική πίστα στην οποία έχω οδηγήσει είτε σε δοκιμές, είτε σε αγώνες.
Η Metzeler με την παρουσίαση του νέου της ελαστικού της, μας έδωσε μια μοναδική εμπειρία και την ευχαριστούμε.