«Είμαι δάσκαλος του Δημοτικού Γενναδίου από πέρυσι αλλά και φέτος, αναζητώ γκαρσονιέρα για ενοικίαση στο Γεννάδι μέχρι 300 ευρώ τον μήνα. Είναι ντροπή να κοιμάμαι στο αυτοκίνητο διότι μου ζητάνε 400 ευρώ για ένα στούντιο και αδυνατώ να δίνω τόσα λεφτά για ένα σπίτι».

Το σχόλιο που ανάρτησε ο δάσκαλος από το σχολείο της Νότιας Ρόδου (κεντρική φωτογραφία) ανέδειξε τις τρομακτικές διαστάσεις που έχει λάβει η στεγαστική κρίση. Ειδικά για τους νεοδιόριστους και αναπληρωτές εκπαιδευτικούς που υπηρετούν μακριά από τα σπίτια τους, σε τουριστικές περιοχές.

Το θέμα της στεγαστικής κρίσης δοκιμάζει δασκάλους και εκπαιδευτικούς που υπηρετούν μακριά από το σπίτι τους

Το in επικοινώνησε με τον Παναγιώτη Ιωάννου που επί 25 ημέρες βίωσε το δικό του γολγοθά, ανάλογο με αυτόν που πέρασε πέρσι το καλοκαίρι.

Ο Παναγιώτης Ιωάννου/FB

«Με βοήθησαν οι συνάνθρωποι μου»

«Μετά τη δημοσιότητα που πήρε το θέμα, το πρόβλημα λύθηκε» μας δηλώνει ανακουφισμένος. Η τοπική κοινωνία της Ρόδου κινητοποιήθηκε προκειμένου να βρεθεί λύση στο πρόβλημα του δασκάλου με την κυβέρνηση να παρακολουθεί αμέτοχη. «Με βοήθησαν οι συνάνθρωποι μου» μας λέει, αναμένοντας τη Δευτέρα (02/09) να εγκατασταθεί στο σπίτι που βρέθηκε.

«Κατάφερα να βρω σπίτι, σχετικά οικονομικό. Σίγουρα όμως ένας εργαζόμενος που έχει εισόδημα 1.000 ευρώ, σε ένα ξένο μέρος, δεν γίνεται να δίνει 400 ευρώ για τη στέγασή του. Με τα υπόλοιπα λεφτά όχι απλώς δεν μπορεί να περάσει τον μήνα, αλλά ζητάει και δανεικά. Ξέρω δασκάλους που για να ζήσουν αναγκάζονται να δανειστούν» δηλώνει ο κ. Ιωάννου φανερώνοντας το μέγεθος του προβλήματος.

Περιπέτεια… διαρκείας

Ο Παναγιώτης Ιωάννου είναι δοκιμασμένος στις… δυσκολίες. Πέρυσι αναγκάστηκε να μείνει χωρίς στέγη σχεδόν δύο εβδομάδες. «Όταν έφτασα στο χωριό, τις πρώτες ημέρες, πάλι κοιμόμουν στο αμάξι και έκανα μπάνιο στις ντουζιέρες» μας αναφέρει.

Το σπίτι που νοίκιαζε δεν μπορούσε να το χρησιμοποιήσει φέτος «επειδή είχα βγει υπεράριθμος στο σχολείο» και «θα έπρεπε τον Σεπτέμβριο να δηλώσω κάποιο άλλο μέρος». Τελικά, αυτό δεν έγινε «αλλά όταν βγήκε αυτή η απόφαση τον Ιούλιο ήδη το σπίτι που έμενα είχε ενοικιαστεί και βρέθηκα από την αρχή να ψάχνω κάτι καινούργιο».

Έχοντας βιώσει στο πετσί του, για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά, τις δυσκολίες που βιώνουν οι δάσκαλοι και οι εκπαιδευτικοί που υπηρετούν κυρίως στη νησιωτική Ελλάδα μας λέει με παράπονο: «Σε αυτή τη δουλειά είσαι μόνος και πολλές φορές θα πρέπει να διαμαρτυρηθείς για να βρεθεί λύση, ειδικά στα νησιά που το πρόβλημα είναι μεγάλο».

Η κατάσταση είναι ντροπιαστική και δραματική ταυτόχρονα ειδικά για τους νεοδιόριστους και αναπληρωτές εκπαιδευτικούς που υπηρετούν μακριά από τα σπίτια τους, σε τουριστικές περιοχές.

Η κυβέρνηση παρακολουθεί από απόσταση

Ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, Παύλος Μαρινάκης, στην καθιερωμένη ενημέρωση των πολιτικών συντακτών ρωτήθηκε για την περίπτωση του δασκάλου από τη Ρόδο και αρκέστηκε να πει πως «είναι μία περίπτωση που σίγουρα δημιουργεί πολύ άσχημη εντύπωση, άσχημη εικόνα και νομίζω, ότι πρέπει να δοθεί μία λύση (…)» αναγνωρίζοντας πως μπορεί να υπάρχουν και «άλλες περιπτώσεις».

Ο κυβερνητικός αξιωματούχος υποστήριξε πως «συνεχώς λαμβάνουμε πρωτοβουλίες (…)» και δεν παρέλειψε για ακόμη μια φορά -όπως σχεδόν έκανε σε όλες τις μεγάλες προκλήσεις που κλήθηκε να αντιμετωπίσει η κυβέρνηση Μητσοτάκη-  να ισχυριστεί πως το πρόβλημα της στεγαστικής κρίσης «δεν αφορά μόνο την Ελλάδα».