Πιέζουν τον Μητσοτάκη να γίνει Σαμαράς
To μήνυμα το πρόσφατων εκλογών τελικά είχε πολλούς παραλήπτες. Μετά την κρίση που προκάλεσε σε ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ η αδυναμία επίτευξης των στόχων, προχθές ήρθε και σειρά του Κυριάκου Μητσοτάκη και της Νέας Δημοκρατίας.
Οι πρόεδροι του ΣΥΡΙΖΑ και του ΠΑΣΟΚ αμφισβητούνται εμμέσως ή ευθέως με πολλούς από τους δελφίνους να ανοίγουν το βηματισμό τους. Παρά την διατήρηση της θηριώδους διψήφιας διαφοράς από τον δεύτερο, οι πρώτες νότες αμφισβήτησης έφτασαν και στα αυτιά του κ. Μητσοτάκη.
Ο γάμος των ομοφυλοφίλων, οι κλειστές πόρτες των υπουργών στους βουλευτές και το κόμμα αποτέλεσαν μεταξύ άλλων αιχμές της κριτικής.
Της κριτικής δεν φείσθηκαν στελέχη της γαλάζιας παράταξης όπως ο Νικήτας Κακλαμάνης, ο Μάριος Σαλμάς, ο Θ. Καράογλου, ο Γ. Βλάχος κλπ.
“Είμαστε με τους πολλούς ή με τους λίγους; Επιμείναμε στα ομόφυλα ζευγάρια οι αποφάσεις λαμβάνονται από πέντε ή έξι συνεργάτες σας”, ανέφερε ο κ. Σαλμάς, με τον Πρωθυπουργό να του απαντά: “Δεν δέχομαι υπόνοιες ότι αυτή η κυβέρνηση στήριξε τους λίγους, στηρίζουμε τους πολλούς δεν πήραμε 41% επειδή στηρίξαμε τους λίγους”.
Σύμφωνα με πληροφορίες, ο βουλευτής Β’ Θεσσαλονίκης Θεόδωρος Καράογλου άφησε αιχμές για κλειστές πόρτες υπουργών, υφυπουργών και γενικών γραμματέων.
Ο Νικήτας Κακλαμάνης έκανε λόγο για μια ΝΔ που φέρνει σε… ΠΑΣΟΚ και Ποτάμι και ζήτησε η παράταξη να μη φύγει από την ιδεολογική της ταυτότητα.
Με αναφορές στο γάμο των ομοφυλοφίλων ζευγαριών, αλλά και με επισημάνσεις για την ιδεολογική ταυτότητα της Νέας Δημοκρατίας ήταν οι τοποθετήσεις του κ. Στυλιανίδη.
Ο βουλευτής Ροδόπης εστίασε την παρέμβαση του στις καθυστερήσεις στις επιδοτήσεις των αγροτών, καθώς και στο φορολογικό των ελεύθερων επαγγελματιών.
Παρατηρώντας τα πρόσωπα τα οποία άσκησαν κριτική εύκολα συμπεραίνει κάποιος πως πρόκειται για υπουργούς παλαιότερων κυβερνήσεων που δεν “αξιοποιήθηκαν” από τις κυβερνήσεις του κ. Μητσοτάκη. Τα κίνητρα της… ανταρσίας μοιάζουν να είναι φανερά.
Ένα πρόβλημα με τη Νέα Δημοκρατία είναι πως δεν έκανε ποτέ αυτοκριτική για την διακυβέρνηση της περιόδου 2004-2009, που φέρει σημαντικό μέρος της ευθύνης για τη χρεοκοπία του 2010.
Κατά τη θητεία του κ. Κακλαμάνη στο Υπουργείο Υγείας, είχαμε τη ραγδαία αύξηση της φαρμακευτικής δαπάνης. Το έργο του κ. Βλάχου ως υφυπουργού Ανάπτυξης και του κ. Σαλμά δύσκολα μπορεί κάποιος να το θυμηθεί.
Περισσότερο ειλικρινής με τα κίνητρα εμφανίσθηκε ο κ. Καράογλου για τις κλειστές πόρτες που βρίσκει τα υπουργεία.
Καθώς έχουμε απομακρυνθεί από την περίοδο της χρεοκοπίας, το πολιτικό προσωπικό φαίνεται να έχει ξεχάσει τα αίτια που μας οδήγησαν εκεί και να επιδιώκει να επανέλθουμε στις παλιές “καλές” συνήθειες. Δια τούτο προφανώς επιθυμεί τις πόρτες των υπουργών ανοιχτές, γιατί οι υπουργοί είναι αυτοί που μπορούν να διορίσουν και εν γένει αυτοί που κρατούν την κουτάλα που βυθίζεται στο κρατικό προϋπολογισμό.
Δεν είναι η πρώτη φορά στην ελληνική πολιτική ιστορία και ιδίως στη μεταπολίτευση που βουλευτές ή κομματικά στελέχη παραπονιούνται πως βρίσκουν τις πόρτες των υπουργών κλειστές. Αν όντως συμβαίνει αυτό είναι προς τιμήν των υπουργών και θα πρέπει να συνεχιστεί.
Οι κλειστές πόρτες των υπουργών στους κομματικούς μηχανισμούς αποτελούν διπλό όφελος προς την κοινωνία. Κατά πρώτον, κρατούν τους κομματικούς στρατούς μακριά από τις τσέπες των φορολογουμένων. Και, κατά δεύτερον, κρατούν τους μη έχοντες όρεξη για εργασία μακριά από την κρατική μηχανή.
Είθισται εδώ και πολλά χρόνια οι διαφωνούντες ως προς τον τρόπο νομής των προνομίων της εξουσίας να ενδύονται το ιδεολογικό μανδύα του καραμανλισμού. Βέβαια, η σχέση που έχουν όλοι αυτοί με το Κωνσταντίνο Καραμανλή, των συγγενών του μη εξαιρουμένων, είναι όση η σχέση του Φάντη με το Ρετσινόλαδο.
Το κακό εκλογικό ποσοστό της Νέας Δημοκρατίας και η απουσία απειλής από τη διαλυμένη αντιπολίτευση έδωσαν την ευκαιρία σε διάφορα πολιτικά φαντάσματα να επανέλθουν στην επιφάνεια. Η ποιότητα και τα κίνητρα όσων άσκησαν κριτική, όμως, δεν συνιστούν κάποια απειλή εκτός αν η ΝΔ επιλέξει να αυτοκτονήσει όπως έκανε το ΠΑΣΟΚ και ο ΣΥΡΙΖΑ.
Το μεγαλύτερο λάθος που θα μπορούσε να κάνει ο Κυριάκος Μητσοτάκης είναι αυτό που έκανε ο Αντώνης Σαμαράς μετά τις ευρωεκλογές του 2014, όταν υπέστειλε τη μεταρρυθμιστική ατζέντα υπουργοποιώντας διάφορους ανεκδιήγητους μόνο και μόνο επειδή ήταν δημοφιλείς στον κομματικό στρατό.
*Η στήλη θα απουσιάσει την επόμενη εβδομάδα
Πηγές Άρθρων
Ολα τα άρθρα που θα βρείτε εδώ προέρχονται από τους μεγαλύτερους και πιο αξιόπιστους ιστότοπους ειδήσεων.
Το άρθρο δημοσιεύτηκε για πρώτη φορά εδώ!
