Με μαραμένα τα φτερά και με φόβητρο τις διαγραφές, βγήκαν στα κανάλια οι δυο αρχηγοί της καθηλωμένης κεντροαριστεράς – εάν βεβαίως υποθέσουμε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ ανήκει στην κεντροαριστερά, επειδή έτσι ισχυρίζεται ως λύση ανάγκης, μέσα στην απόγνωση της πενίας των ποσοστών που κατέγραψαν οι ευρωεκλογές.

Μια εβδομάδα πριν από τη γιορτή του Αγίου Πνεύματος, ο Στέφανος, απηνής διώκτης και τροπαιοφόρος εξολοθρευτής του Μητσοτάκη («Σαούλ τι με διώκεις;»), έλαβε την χάρη της επιφοίτησής του και έστρεψε οφθαλμόν ελπίδας στον Ανδρουλάκη.

Αναγνώρισε την ηγεμονική θέση του ΠΑΣΟΚ στην Τοπική Αυτοδιοίκηση και τα συνδικάτα, και ζήτησε συνεργασία για να καλύψει την ανυπαρξία του. Διά του ΠΑΣΟΚ δηλαδή να αναδειχθεί και ο ΣΥΡΙΖΑ συν-ηγεμονεύουσα δύναμη στον αρθρωμένο κοινωνικό χώρο…(ο λαός έχει μια έκφραση γι’ αυτό: Κοντά στον βασιλικό ποτίζεται και η γλάστρα)…

Έφτασε δε στο σημείο να αναιρέσει τον χαρακτηρισμό «εκβιαζόμενος» που είχε προσάψει προεκλογικά στον Νίκο Ανδρουλάκη. Τώρα, συρόμενος στην ανάγκη του ΠΑΣΟΚ, ξεπέρασε η βαρύτατη κατηγορία λέγοντας ότι ήταν μια «φραστική υπερβολή» (έτσι ονομάζεται στο Αμέρικα η τραμπική πολιτική ανηθικότητα).

Και δεν ήταν μόνο ο Στέφανος που ξαφνικά ανακάλυψε την συγγένεια με το ΠΑΣΟΚ. Στην απελπισία του ο Νίκος Παππάς (ο «13-0») πρότεινε (OPEN) να κατέβουν τα δύο κόμματα με κοινό ψηφοδέλτιο στη βάση προγραμματικών συγκλίσεων, με έναν υποψήφιο πρωθυπουργό. «Ένωση κομμάτων κατά το νόμο. Δεν εισηγούμεθα αυτοδιάλυση και ενιαίο φορέα. Υπάρχει όμως η ανάγκη της εκλογικής συνεργασίας», είπε.

Βέβαια «κατά το νόμο» εάν δεν γίνουν ένα κόμμα, εάν διατηρήσουν την αυτοτέλειά τους, δεν θα απολαύσουν το μπόνους των εδρών που παρέχει ο εκλογικός νόμος, και ως εκ τούτου δεν θα σχηματίσουν κυβέρνηση. Όμως μικρή σημασία έχει. Αρκεί να μην σχηματίσει αυτοδύναμη κυβέρνηση ο Μητσοτάκης και να βρεθούν οι ίδιοι σε ρόλο ρυθμιστών.

Σκέτος αμοραλισμός, αλλά κανείς δεν έχει την αποκλειστικότητα. Επίδειξη αμοραλισμού είχαμε και από τον δήμαρχο Αθηναίων Χάρη Δούκα, έναντι του «ευεργέτη» του Νίκου Ανδρουλάκη.

Ο Ανδρουλάκης στην συνέντευξή του στην ΕΡΤ1, παρουσιάστηκε χωρίς ίχνος αυτοκριτικής, και προσπάθησε να πείσει ότι το ΠΑΣΟΚ ανεβαίνει, παρότι το κόμμα καθηλώθηκε στην τρίτη θέση, την οποία ο ίδιος προεκλογικά είχε χαρακτηρίσει ως αποτυχία.

Παράλληλα, χωρίς συναίσθηση της αποτυχίας, ως «κραταιός Νικόλαος», απείλησε με διαγραφές στελέχη του κόμματος: «Όποιος βγει μπροστά με διχαστικό λόγο, θα τεθεί αυτομάτως εκτός ΠΑΣΟΚ».

Δεν είδε καμιά αποτυχία στους δικούς του φιλόδοξους ηγεμονικούς στόχους της δεύτερης θέσης, και διά της εις άτοπον επαγωγής, όταν ρωτήθηκε πως αναλύει το αποτέλεσμα της κάλπης, είδε μόνο την υποχώρηση της ΝΔ: «Η μεγάλη εικόνα είναι η ήττα της ΝΔ». Δεν εξήγησε βεβαίως γιατί με τέτοια ήττα της ΝΔ, και ανάλογη φυλορροή του ΣΥΡΙΖΑ, το κόμμα του ήρθε τρίτο.

Παράλληλα υποστήριξε ότι τα χρόνια που ηγείται της παράταξης, προσπάθησε να παραμερίσει «νοοτροπίες που μας έπληξαν» (ναι, σαφώς το γνωρίζουν ο Αντρέας Λοβέρδος, και οι βουλευτές που τον υποστήριξαν στην εσωκομματική εκλογή, και που υπονομεύτηκαν αγρίως από τον Ανδρουλάκη και τους ανθρώπους του…).

Άφησε επίσης ανοιχτό το ενδεχόμενο στην Κεντρική Επιτροπή στο τέλος του μηνός, να ανακοινώσει το χρόνο εσωκομματικής εκλογής αρχηγού. Σίγουρα δεν θα είναι ο καταστατικός χρόνος του 2025. Δεν αντέχει ως τότε το κόμμα. Θα τρώει τις σάρκες του και θα διαλυθεί εις τα εξ ων συνετέθη.

Όμως τα του Καίσαρος των Καίσαρι: Ερωτηθείς για τον Χάρη Δούκα και τη φράση του ότι υπήρξαν «συνεχιζόμενες ήττες», χαρακτήρισε «θεμιτές» τις φιλοδοξίες του, αλλά υποστήριξε ότι το ΠΑΣΟΚ «ανεβαίνει σταθερά υπό πολύ δύσκολες συνθήκες».

Δεν είπε κάτι αρνητικό για τον συγκεκριμένο. Και οι απειλές για διαγραφή – «όποιος βγει μπροστά με διχαστικό λόγο θα τεθεί αυτομάτως εκτός ΠΑΣΟΚ» – ήταν υπερβολικές, αχρείαστες και αψυχολόγητες σε ατμόσφαιρα κομματικής και προσωπικής του ήττας.

Και δεν εξελήφθησαν ως αφορούσες την, προς το παρόν, λιλιπούτεια πολιτική οντότητα του Δημάρχου Αθηναίων, τον οποίο ο Ανδρουλάκης πήρε από το χέρι και τον ανέβασε στην κεντρική πολιτική σκηνή.

Περισσότερο θεωρήθηκε ότι στόχευαν «βαριά» στελέχη, «μπαρουτοκαπνισμένα», που έχουν λιώσει σόλες στην επικράτηση του ΠΑΣΟΚ. Όπως ας πούμε τους ενδεχόμενους συνδιεκδικητές της Προεδρίας Γερουλάνο, Χριστοδουλάκη, Χρηστίδη, ή τους αμφισβητίες Κωνσταντινόπουλο, Γιαννακοπούλου, κ.α.

Ο δήμαρχος Αθηναίων ως αρχηγίσιμος, υπάρχει στις επιδιώξεις των πέριξ του ΠΑΣΟΚ, όσων συνωστίζονται στον χώρο επιδεικνύοντας την επωνυμία τους, η οποία δεν προσπορίζει ψήφους στο κόμμα. Αναμένεται να φανεί αν ο Δούκας έχει παρόμοια διείσδυση και στις τάξεις του «βαθέως ΠΑΣΟΚ».

Από την πλευρά του ο Κασσελάκης πρόλαβε τον Ανδρουλάκη σε εκδικητικότητα. Απέλυσε τον Θανάση Θεοχαρόπουλο από τη θέση συνεργάτη της Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ. Αιτία το γεγονός ότι αυτός μετά του Γιάννη Ραγκούση, είχαν ανακοινώσει την πρόθεσή τους να προτείνουν δημοψήφισμα για την συνεργασία «των προοδευτικών δυνάμεων».

Ήταν η δεύτερη απόλυσή του επί Κασσελάκη. Προηγουμένως είχε απολυθεί με άκομψο τρόπο από Διευθυντής της Κ. Ο του ΣΥΡΙΖΑ! Μικροί αρχηγοί βρυχώνται…