Η ραγδαία γήρανση του πληθυσμού της Κίνας είναι ένα θέμα που απασχολεί έντονα το οικονομικό επιτελείο και την πολιτική ηγεσία της χώρας. Τώρα δεν διακυβεύονται τα πενταετή προγράμματα, αλλά το δημογραφικό θα αποτελέσει τόσο μεγάλο εμπόδιο στην οικονομική της ανάπτυξη, ώστε θα την ξεπεράσουν οι ΗΠΑ τα επόμενα αρκετά χρόνια, σύμφωνα με κορυφαίο δημογράφο.

Ο Φου-Ζιαν Γι, ειδικός στην επιστήμη της αναπαραγωγής στο Πανεπιστήμιο του Wisconsin-Madison και ειδικός στα δημογραφικά στοιχεία της Κίνας, επεσήμανε ότι το ποσοστό του κινεζικού πληθυσμού άνω των 65 ετών είχε εκτιναχθεί στο 15,4% το 2023 από 7% το 1998.

Κίνα: Υπερταμείο 47,5 δισ. δολ. για επενδύσεις σε τσιπ

«Ιστορικά, από την στιγμή που οι ηλικιωμένοι αποτελούσαν το 15% του πληθυσμού μια χώρας, καμία από αυτές δεν κατάφερε να επιτύχει ανάπτυξη 4% τα επόμενα 12 χρόνια», έγραψε την Τετάρτη στο Project Syndicate. Ο μέσος ρυθμός ανάπτυξης για τις χώρες υψηλού εισοδήματος κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου είναι μόλις 1,8%.

Οι ΗΠΑ θα ξεπεράσουν τον ρυθμό ανάπτυξης της Κίνας

Ενώ οι ΗΠΑ παραμένουν η μεγαλύτερη οικονομία στον κόσμο, ο ρυθμός ανάπτυξής τους υστερεί σε σχέση με την Κίνα. Πέρυσι, το ΑΕΠ της Κίνας αυξήθηκε κατά 5,2%, σε σύγκριση με 2,5% για τις Η.Π.Α.

Αλλά ο Γι βλέπει τα δεδομένα να αλλάζουν την επόμενη δεκαετία και έκανε έναν παραλληλισμό μεταξύ της γήρανσης του πληθυσμού της Κίνας και του τρόπου με τον οποίο παρόμοια δημογραφική εξέλιξη αποδυνάμωσε την ιαπωνική και τη γερμανική οικονομία, τονίζει το Fortune.

«Με βάση αυτές τις ιστορικές τάσεις, ο ρυθμός ανάπτυξης της Κίνας είναι πιθανό να επιβραδυνθεί στο 3% έως το 2028 και να πέσει κάτω από αυτόν των ΗΠΑ από το 2031 έως το 2035», προέβλεψε.

Το Γραφείο Προϋπολογισμού του Κογκρέσου προέβλεψε νωρίτερα φέτος ότι η οικονομική ανάπτυξη των ΗΠΑ θα υποχωρήσει πολύ πιο σταδιακά, από περίπου 2,2% το 2025 σε 1,9% στις αρχές της δεκαετίας του 2030.

Δεν θα επιτευχθεί καθεστώς “υψηλού εισοδήματος”

Η Κίνα είναι επίσης απίθανο να επιτύχει καθεστώς «υψηλού εισοδήματος», με βάση το όριο κατά κεφαλήν εισοδήματος της Παγκόσμιας Τράπεζας, πρόσθεσε ο Γι. Αφού υποχώρησε λίγο από το όριο του 2023, το κατά κεφάλαιο εισόδημα της Κίνας δεν θα αυξηθεί αρκετά γρήγορα τα επόμενα χρόνια ώστε να καλύψει τη διαφορά καθώς το σημείο αναφοράς αυξάνεται σύμφωνα με τη συνολική παγκόσμια ανάπτυξη.

Επιπλέον, το διαβρωμένο εμπορικό πλεόνασμα της Κίνας, τα χαμηλά επιτόκια και η αποπληθωριστική πίεση θα επιβαρύνουν το νόμισμα, καθιστώντας ακόμη πιο δύσκολη την επίτευξη του καθεστώτος υψηλού εισοδήματος, είπε.

Πάνω από όλα, η Κίνα πρέπει να αυξήσει το διαθέσιμο εισόδημα των νοικοκυριών και να αντιμετωπίσει τη δημογραφική της κρίση, που και τα δύο απαιτούν πολιτική και οικονομική αναμόρφωση», κατέληξε ο Γι. «Δεδομένου ότι η Κίνα σήμερα έχει αναπτύξει μεγαλύτερη απέχθεια στις οικονομικές μεταρρυθμίσεις από ό,τι όταν ο Ντενγκ Σιαοπίν ξεκίνησε τις μεταρρυθμίσεις το 1978, η ταχεία αλλαγή είναι εξαιρετικά απίθανη. Ο απαιτούμενος μετασχηματισμός μπορεί να διαρκέσει αρκετές δεκαετίες, αν όχι περισσότερο».

Το μεγαλύτερο γηροκομείο στον κόσμο

Υποδεικνύοντας τη γήρανση του πληθυσμού της Κίνας, ο βετεράνος αναλυτής Εντ Γιαρντένι είπε πέρυσι ότι η χώρα θα μπορούσε να γίνει «το μεγαλύτερο γηροκομείο στον κόσμο».

Εν τω μεταξύ, η επιβράδυνση της ανάπτυξης της Κίνας, η κρίση ακινήτων, η υψηλή ανεργία των νέων και οι περιορισμοί των ΗΠΑ σε βασικές τεχνολογίες έχουν οδηγήσει σε προβλέψεις για μια λεγόμενη χαμένη δεκαετία στασιμότητας.

Η κορυφαία μελετήτρια της Κίνας Αν Στίβενσον-Γιανγκ, συνιδρύτρια της J Capital Research, δήλωσε νωρίτερα αυτόν τον μήνα ότι «οι ακανόνιστες και ανεύθυνες πολιτικές, ο υπερβολικός έλεγχος του Κομμουνιστικού Κόμματος και οι ανεκπλήρωτες υποσχέσεις για μεταρρυθμίσεις έχουν δημιουργήσει μια αδιέξοδη κινεζική οικονομία με ασθενή εγχώρια καταναλωτική ζήτηση και επιβράδυνση της ανάπτυξης».

Η βασική αιτία των οικονομικών προβλημάτων της Κίνας είναι ο ασφυκτικός κλοιός του Κομμουνιστικού Κόμματος, ο οποίος δεν χαλαρώνει, ενώ οι στρατηγικές του που επικεντρώνονται στην αύξηση της βιομηχανικής ικανότητας και στη στήριξη στις εξαγωγές είναι αντιπαραγωγικές, έγραψε σε άρθρο της στους New York Times.

Οι περισσότεροι οικονομολόγοι συνέστησαν στους Κινέζους ηγέτες να χαλαρώσουν τον ιδιωτικό τομέα και να προωθήσουν περισσότερη κατανάλωση, κάτι που θα συνεπαγόταν τη μεταρρύθμιση της κυβέρνησης – «και αυτό είναι απαράδεκτο [γι’ αυτούς]», πρόσθεσε.