Ο Τούρκος πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν άρχισε να εφαρμόζει ένα σχέδιο σταθεροποίησης της εσωτερικής πολιτικής κατάστασης στη χώρα, για να ισοσκελίσει την ήττα στις δημοτικές εκλογές, ενώ για πρώτη φορά αναφέρεται η παρουσία ισχυρής εσωκομματικής αντιπολίτευσης στο ΑΚΡ που ζητά ανανέωση  της ηγεσίας, στοχοποιώντας τον Τούρκο Σουλτάνο.

Σύμφωνα με τον Ρώσο ειδικός Στάνισλαβ Ταράσωφ : ” ο ίδιος ο Τούρκος πρόεδρος πρόκειται να συναντηθεί με την ηγεσία των μεγαλύτερων πολιτικών κομμάτων και κινημάτων, για να μειώσει την μεγάλη υποβόσκουσα  ένταση στην χώρα, η οποία συχνά μετατρέπεται σε εχθρότητα μεταξύ των πολιτικών δυνάμεων, και να μειώσει την πόλωση της τουρκικής κοινωνίας.

Η ήττα στις δημοτικές βουλευτικές εκλογές ήταν μεγάλο πλήγμα για το κυβερνών Κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (AKP).

Τα πράγματα έφτασαν στο σημείο όπου ο Ερντογάν αναγκάστηκε να «αλλάξει τακτική», για πρώτη φορά μετά από οκτώ χρόνια, ενώ είχε συνάντηση μιάμιση ώρα με τον αρχηγό της αντιπολίτευσης, επικεφαλής του Ρεπουμπλικανικού Λαϊκού Κόμματος ( CHP) Οζγκουρέμ Οζιέλ, για να συζητήσουν την έγκριση ενός νέου συντάγματος για τη χώρα.

Το σημερινό τουρκικό Σύνταγμα εγκρίθηκε το 1982 και, σύμφωνα με τον Ερντογάν και τους υποστηρικτές του, «δεν ανταποκρίνεται στις προκλήσεις της εποχής μας, παρά μια σειρά τροπολογιών» που έχουν περάσει εδώ και χρόνια.

Την ίδια ώρα, όπως αναφέρει η τουρκική εφημερίδα Hurriyet, ο Τούρκος πρόεδρος και ο αρχηγός της αντιπολίτευσης «συμφώνησαν να μην διακόψουν τον διάλογο για τη συζήτηση άλλων πιεστικών προβλημάτων της χώρας».

Αυτό υποδηλώνει ότι δεν επρόκειτο μόνο για ένα νέο Σύνταγμα και δεν είναι τυχαίο ότι ο Οζιέλ είπε ότι ήταν «αισιόδοξος για το μέλλον».

Αλλά το να κοιτάς με σιγουριά στο μέλλον ενώ είσαι στην αντιπολίτευση είναι μια περίεργη θέση.

Σενάρια ανασχηματισμού της τουρκικής κυβέρνησης με συμμετοχή και Κεμαλιστών για να σωθεί η παρτίδα

Σύμφωνα με όλες τις ενδείξεις, ο Ερντογάν ετοιμάζει σενάριο σχηματισμού κυβέρνησης συνασπισμού με τη συμμετοχή της αντιπολίτευσης, παραμερίζοντας πρώτα από όλα τον πρώην εταίρο στον κυβερνώντα συνασπισμό, το Κόμμα Εθνικιστικής Δράσης (MAP), Ντεβλέτ Μπαχτσελί.

Ταυτόχρονα, ο Ερντογάν υλοποιεί διαρθρωτικές αλλαγές και στο κυβερνών ΑΚΡ λόγω ύπαρξης ισχυρής αντιπολίτευσης που ζητά αλλαγή ηγεσίας

Για τον Ερντογάν, μια τέτοια κίνηση είναι επικίνδυνη, καθώς πολλοί από τον κύκλο του αποδίδουν την αποτυχία των εκλογών σε μια συνωμοσία που υπάρχει εντός του ΑΚΡ, η οποία εκθέτει την στενή πολιτική του ομάδα.

Αυτή η εξέλιξη των πραγμάτων θέτει υπό αμφισβήτηση την υιοθέτηση του νέου Συντάγματος που γράφτηκε επί Ερντογάν.

Για να αποφύγει μια τέτοια εξέλιξη των γεγονότων και να διατηρήσει την ηγεσία στη χώρα, ο Τούρκος πρόεδρος προβαίνει σε ασυνήθιστους ευρείς ελιγμούς, που συνδέονται ακόμη και με μια διάσπαση στο AKP.

Πλέον κανείς δεν κρύβει ότι μέσα σε αυτό το κόμμα έχει σχηματιστεί ισχυρή αντιπολίτευση που θέλει ανανέωση της ηγεσίας.

Το πρόβλημα όμως είναι ότι δεν υπάρχει ως εφεδρεία στην πολιτική σκηνή μια νέα χαρισματική προσωπικότητα με επιτεύγματα για να αντικαταστήσει τον Ερντογάν.

Αυτό είναι πλέον αδύνατο, καθώς ο Ερντογάν προωθεί αποκλειστικά χαμηλών τόνων τεχνοκράτες υποψηφίους που δεν μπορούν ή δεν έχουν χρόνο να γίνουν πολιτικοί που θα μπορούσαν να αλληλεπιδράσουν στο τουρκικό λαό στις προεκλογικές συγκεντρώσεις, και να μεταφέρουν με σαφήνεια και συνοπτικά τα κύρια σημεία του προεκλογικού τους προγράμματος.

Όσο για τις δυνάμεις της αντιπολίτευσης, κατάφεραν να μετατρέψουν τα δημοτικά προβλήματα σε μεγάλη πολιτική νίκη και να κερδίσουν ψήφους.

Από την άλλη, ο Ερντογάν αισθάνεται άνετα με τον Οζέλ, ο οποίος, όπως γράφει η εφημερίδα Milliyet, «δεν θεωρείται η πιο εξέχουσα προσωπικότητα μεταξύ των Ρεπουμπλικανών, αν και είναι μακροχρόνιο μέλος του κόμματος και βουλευτής».

Αλλά με την υιοθέτηση του νέου συντάγματος, οικοδομείται μια κυρίαρχη δομή εξουσίας, ένας ισχυρός Πρόεδρος Ερντογάν και, πιθανώς, ο τεχνικός επικεφαλής της κυβέρνησης Οζέλ, στο μέλλον.

Σε μια τέτοια κατάσταση, η τουρκική κυβέρνηση μπορεί να αλλάζει κάθε 3-5 μήνες, και η Άγκυρα μπορεί να δηλώσει ότι «το επίπεδο δημοκρατίας στη σύγχρονη Τουρκία έχει φτάσει στο επίπεδο που προσπαθούν πολλές χώρες στον κόσμο».

Εν ολίγοις, η Τουρκία εισέρχεται σε μια περίοδο «εθνικής αναδιάρθρωσης»

Όπως αναφέρει η εφημερίδα Sabah, «τα πολιτικά κόμματα της χώρας τυλίγονται στον άνεμο της αλλαγής», η οποία μπορεί να στραφεί προς οποιαδήποτε κατεύθυνση.

Το στοίχημα είναι ότι ο Πρόεδρος Ερντογάν, ένας έμπειρος ηγέτης, θα μπορέσει να ελέγξει αυτή τη διαδικασία, αυτό δεν είναι και τόσο σίγουρο”, καταλήγει ο Ρώσος ειδικός ο οποίος μας προλογίζει ουσιαστικά την αρχή του τέλους της διακυβέρνησης Ερντογάν, όσο περίεργο και αν ακούγεται αυτό σε πολλούς.