Κάποιες φορές βλέπεις στην τηλεόραση ή στον κινηματογράφο ιστορίες σαν του Δημήτρη Βακρινού και το πρώτο που σκέφτεσαι είναι «αυτός τελικά είναι ο φονιάς; Κοίτα να δεις… Και δεν τον έκανε το μάτι σου». Αυτά, όμως, συμβαίνουν και στη ζωή. Ο κοντός και αδύνατος ταξιτζής ήταν αυτός που είχε σκορπίσει τον θάνατο και σόκαρε για δεύτερη φορά, μέσα σε λίγους μήνες, την Ελλάδα μετά από την ανατριχιαστική υπόθεση του Θεόφιλου Σεχίδη.

Η πορεία προς την κόλαση

Ο Δημήτρης Βακρινός γεννήθηκε στο χωριό Πυρρή Γορτυνίας το 1963. Η οικογένεια του ήταν μια (μάλλον) τυπική οικογένεια της επαρχίας. Ήταν ο δεύτερος γιος της πολύτεκνης και φτωχής αγροτικής οικογένειας. Είχε άλλα τρία αδέρφια. Ο πατέρας του ήταν ένας σκληρός άνθρωπος ο οποίος συχνά έπινε και όταν γυρνούσε σπίτι κακοποιούσε τη σύζυγό και τα παιδιά του. Στο χωριό τον έλεγαν «Βρούβα» επειδή έπινε πολύ.

Μέσα σε ένα τέτοιο κλίμα, προφανώς και δεν μπορεί να μεγαλώσει σωστά ένα παιδί. Ο Δημήτρης Βακρινός ήταν ένας μέτριος μαθητής χωρίς να ιδιαίτερα καλός σε κάτι. Στα 13 του χρόνια αποφάσισε να αφήσει πίσω του το τοξικό περιβάλλον στο οποίο μεγάλωσε και να αναζητήσει την τύχη του στην Αθήνα.

Όταν έφτασε στην πρωτεύουσα δούλεψε σε μια ταβέρνα στη Χασιά. Ήταν κάτι σαν παραγιός και τον φιλοξενούσε για τρία χρόνια μια οικογένεια. Στη συνέχεια αποφάσισε να πάει σε μια τεχνική σχολή όπου εκπαιδεύτηκε σαν οξυγονοκολλητής και βρήκε δουλειά στα ναυπηγεία. Η δουλειά εκεί, ωστόσο, ήταν σκληρή και ο Δημήτρης Βακρινός, όπως ήδη αναφέρθηκε, ήταν ένας μικροκαμωμένος νεαρός άνδρας που μετά βίας έφτανε το 1,65 μ. ύψος.

Ο Βακρινός είχε γνωρίσει μια γυναίκα, την Ευαγγελία Γερασίμου. Την οποία και παντρεύτηκε. Ο γάμος, αυτός, ωστόσο, κράτησε μόλις 14 μήνες. Η σκληρή δουλειά στα ναυπηγεία δημιούργησε πρόβλημα συμπεριφοράς στον Βακρινό. Όταν αποφάσισε να φύγει και να γίνει ταξιτζής, οι συγκρούσεις με τη Γερασίμου κορυφώθηκαν, με αποτέλεσμα το ζευγάρι να χωρίσει μετά από μόλις 14 μήνες γάμου.

Στην πραγματικότητα η Ευαγγελία ήταν αυτή που τον πέταξε έξω από το σπίτι, διότι δεν μπορούσε να συνεννοηθεί μαζί του και εκείνος είχε αρχίσει να κάνει παρέες που εκείνη δεν γνώριζε. Όταν η Γερασίμου τον έδιωξε από το σπίτι τους στο Κερατσίνι, ο Βακρινός πήγε στην αστυνομία για να βρει το δίκιο του αλλά οι αστυνομικοί του είπαν πως δεν μπορούν να κάνουν κάτι. Εκείνο ήταν ένα κομβικό σημείο. Σαν να γύρισε ένα διακόπτης. Ο Δημήτρης Βακρινός πήγε μέχρι τη Σαλαμίνα και έκαψε το εξοχικό σπίτι του πεθερού του!

«Δεν είχε νεύρα. Μια φορά μόνο σήκωσε χέρι σε μένα και στη μητέρα μου. Θυμάμαι πως ήταν ασήμαντη η αφορμή. Ένα βιβλιάριο υγείας που μου ζήταγε και δεν του το έδινα. Ήταν κλειστός και λιγομίλητος. Ποτέ δε μου μίλησε για την παιδική του ηλικία, για τους γονείς τους. Του τα έβγαζα με το τσιγκέλι. Το απέφευγε. Ήξερα μόνο ότι δεν τα πήγαινε καλά με τον πατέρα του και ότι έτρεφε αδυναμία στην αδελφή του, τη Βάσω. Παιδιά δεν ήθελε. Προτού τον παντρευτώ, δούλευα σε ένα συνεργείο. Μετά, όμως, σταμάτησα, γιατί ήθελα να κάνω οικογένεια. Όταν κλείσαμε ένα χρόνο παντρεμένοι, του ζήτησα να κάνουμε ένα παιδί. Μου είπε ότι τα παιδιά φέρνουν προβλήματα» θα πει αργότερα η Ευαγγελία Γερασίμου και θα εξηγήσει πως η ρήξη ανάμεσά τους προήλθε όταν εκείνος έφυγε από τα ναυπηγεία:

«Πρέπει να πήρε πάνω από ένα εκατομμύριο αποζημίωση. Εγώ δεν είδα δραχμή από αυτά τα λεφτά. Αντίθετα, μου είπε ότι ήταν σειρά μου να δουλέψω και αυτός να ξεκουραστεί, δηλαδή να τον ταΐζω. Έτσι άρχισαν οι καβγάδες, που δεν ήταν ποτέ βίαιοι».

Όταν ο Βακρινός χώρισε έπιασε δουλειά σαν ταξιτζής. Δούλευε και πριν ως επαγγελματίας οδηγός αλλά περιστασιακά. Θα κάνει αυτή τη δουλειά μέχρι και την ημέρα που θα συλληφθεί. Στο ενδιάμεσο πρόλαβε και έκανε ένα ακόμα γάμο, με την Κυριακή Χατζηδογιαννάκη, και πέντε φόνους!

Ο «κοντός» ταξιτζής serial killer

Το καλοκαίρι του 1987 ο Δημήτρης Βακρινός έκανε παρέα με τον Παναγιώτη Γαγλία, έναν τύπο του υποκόσμου που έμπαινε και έβγαινε από τις φυλακές κυρίως εξαιτίας διαρρήξεων. Οι δυο τους βρίσκονταν και έπιναν μέχρι τελικής πτώσης. Και αυτό φαίνεται πως ήταν το μόνο τους κοινό καθώς κατά τ’ άλλα ο Γαγλίας συμπεριφερόταν στον Βακρινό άσχημα.

Μια ημέρα ο μικροκακοποιός ζήτησε από τον Βακρινό να του δανείσει το αυτοκίνητο για μισή ώρα. Τελικά, του το επέστρεψε αργά τη νύχτα και οι δυο είχαν έναν έντονο καυγά ο οποίος έληξε με τον Γαγλία να απειλεί τον Βακρινό πως θα τον δείρει. Λίγες ημέρες μετά, στις 6 Αυγούστου, οι δυο τους μεθυσμένοι θα έχουν έναν ακόμα καυγά και ο Γαγλία θα πέσει να κοιμηθεί λέγοντας στον Βακρινό «πέσε και εσύ να κοιμηθείς, μη σηκώθω και σε κάνω ασήκωτω». Ο Γαγλίας δε θα ξυπνήσει ποτέ.

Ο Δημήτρης Βακρινός με ένα λοστό, θα του τσακίσει το κεφάλι, στη συνέχεια θα τον φορτώσει στο πορτ-παγκάζ και από την Πετρούπολη θα τον μεταφέρει σε μια ερημική τοποθεσία στο Άργος. Εκεί θα εγκαταλείψει το πτώμα (θα το βρει τυχαία ένας βοσκός μια εβδομάδα αργότερα) και θα επιστρέψει στην Αθήνα για να συνεχίσει τη ζωή του.

Όταν, πλέον, μετά από χρόνια συλληφθεί θα δώσει μια συνέντευξη και θα πει για εκείνον τον πρώτο φόνο: «Μόνο στον πρώτο φόνο είχα εφιάλτες. Για ενάμιση χρόνο. Έπειτα εντάξει, κοιμόμουνα ήσυχος. Την ώρα που σκότωνα θαμπώνανε τα μάτια μου. Δεν καταλάβαινα τίποτα. Άμα κάνεις την αρχή μετά είναι δύσκολο να κάνεις πίσω. Γλυκαίνεσαι»!

Ξημερώματα της 20ης Νοέμβριου του 1993 ο Δημήτρης Βακρινός εργάζεται στο ταξί. Εκεί θα μπει ως πελάτισσα μια νεαρή κοπέλα, η 28χρονη Αναστασία Σιμιτζή. Στη διαδρομή (από Αγ. Βαρβάρα μέχρι Πασαλιμάνι) θα πιάσουν κουβέντα, θα μιλήσουν για προσωπικά τους ζητήματα και ο Βακρινός θα την πείσει να πάνε για ένα ποτό. Εκείνη δέχτηκε. Αργότερα θα της προτείνει να περάσουν τη νύχτα μαζί σε ένα ξενοδοχείο. Η κοπέλα (σύμφωνα με τον ίδιο τον Βακρινό) θα γελάσει μαζί του, θα τον αποκαλέσει κοντό και θα του ζητήσει να την πάει εκεί που του είχε πει. Ο Βακρινός θα της επιτεθεί, θα τη χτυπήσει, θα την περιλούσει με πετρέλαιο και θα την κάψει ζωντάνη.

Στις 9 Ιανουαρίου του 1994 ο Βακρινός μπαίνει σαν πελάτης στο ταξί του 35χρονου Θεόδωρου Ανδρεάδη. Ο ανυποψίαστος Ανδρεάδης δεν θυμάται πως πριν από μερικούς μήνες οι δυο τους είχαν τσακωθεί σε μια πιάτσα ταξί στην Ελευσίνα. Ο Βακρινός του ζητάει να τον πάει στην Κόρινθο. Κοντά στον Ισθμό του ζητάει να σταματήσει για λίγο στην άκρη του δρόμου και όταν ο Ανδρεάδης το κάνει, ο Βακρινός βγάζει ένα 45αρι και τον δολοφονεί εν ψυχρώ. Στη συνέχεια οδηγώντας ο ίδιος μετέφερε το ταξί στην Ελευσίνα όπου το έκαψε. Λίγες ημέρες αργότερα ο Βακρινός θα πάει στην κηδεία του Ανδρεάδη!

Στις 21 Δεκεμβρίου 1995 ο Βακρινός πηγαίνει στο Μενίδι και κλέβει ένα αυτοκίνητο. Το αυτοκίνητο αυτό το είχε πουλήσει ο ίδιος σε δυο αδέρφια, τον 21χρονο Κώστα Σπυρόπουλο και τον 20χρονο Αντώνη. Θεώρησε, όμως, πως άλλα είχαν συμφωνήσει και άλλα του έδωσαν τα δυο αδέρφια. Όπως θα καταθέσει αργότερα, μάλιστα, όταν πήγε να ζητήσει εξηγήσεις τα δυο αδέρφια του είχαν πει: «φύγε από εδώ κοντέ. Καλοπληρώθηκες για το σαράβαλο».

Όταν ο Βακρινός έκλεψε το όχημα, χρησιμοποιώντας ένα κλειδί που είχε κρατήσει, δεν κατάλαβε πως τα αδέρφια τον είχαν πάρει χαμπάρι και τον ακολουθούσαν. Σταμάτησε σε ένα βενζινάδικο για να βάλει βενζίνη και τότε τα δυο αδέρφια επιχείρησαν να τον πιάσουν. Ο Βακρινός όταν τους αντιλήφθηκε τους πυροβόλησε και τους τραυμάτισε. Οι δυο νεαροί προσπάθησαν να σωθούν μπαίνοντας μέσα στο βενζινάδικο. Ο Βακρινός τους ακολούθησε και τους εκτέλεσε με μια χαριστική βολή στον καθένα.

Αυτή η υπόθεση, ωστόσο, ήταν και η αρχή του τέλους για τον Βακρινό. Οι αστυνομικοί που ερεύνησαν τη διπλή δολοφονία εκτίμησαν πως ότι έγινε, έγινε για το αυτοκίνητο και θεώρησαν πως με κάποιο τρόπο εμπλέκεται και ο προηγούμενος ιδιοκτήτης αφού μόνο αυτός θα μπορούσε να έχει δεύτερο κλειδί.

Την τελευταία ημέρα του Μαΐου του 1996 πήγε στο σπίτι του Νίκου Αγιαννίδη στη λεωφόρο Θηβών για να λύσει τις διαφορές που είχαν. Ο Αγιαννίδης κάλεσε την αστυνομία και όταν ένα περιπολικό της Άμεσης Δράσης έφτασε εκεί ο Βακρινός άνοιξε πυρ αδιακρίτως τραυματίζοντας τον Αγιαννίδη και έναν αστυνομικό.

Όταν τον Απρίλιο του 1997 ο Δημήτρης Βακρινός συνελήφθη ομολόγησε πως είχε σκοτώσει πέντε ανθρώπους, είχε αποπειραθεί να σκοτώσει άλλους επτά ενώ είχε διαπράξει πέντε ληστείες. Όπως αποδείχθηκε, μάλιστα, είχε φτιάξει και μια λίστα με ανθρώπους που σκόπευε να σκοτώσει αλλά δεν πρόλαβε.

Ο Βακρινός προφυλακίστηκε στον Κορυδαλλό μέχρι να ξεκινήσει η δίκη του αλλά μια ημέρα σαν σήμερα, στις 12 Μαΐου 1997, οι σωφρονιστικοί υπάλληλοι τον βρήκαν κρεμασμένο από τα κορδόνια των παπουτσιών του σε μια σωλήνωση των λουτρών της φυλακής.