Tα βιώματα του τον στέλνουν πίσω στις κουζίνες των γιαγιάδων του, των οποίων τα φαγητά εκτιμά ιδιαίτερα.

Ωστόσο σήμερα ο Εμμανουήλ Γιατρομανωλάκης  δημιουργεί ο ίδιος ως σεφ έχοντας πολλά και διαφορετικά σημεία αναφοράς με σπουδές που έχουν σχέση με τα τρόφιμα αλλά και σπουδές στην μαγειρική,  με οικογενειακή παράδοση στην επαγγελματική ενασχόληση με την μαγειρική , με γνώση, πείσμα και φαντασία.

O νεαρός σεφ που λατρεύει το κουνέλι με ρύζι κα τους χοχλιούς με κολοκύθια και πατάτες  γεννήθηκε στο Ηράκλειο Κρήτης το 2002,  ενώ έχει καταγωγή από τον Ζαρό. 

Από μικρή ηλικία, περνούσε τα καλοκαίρια στο χωριό, όπου έγινε και η πρώτη επαφή με τις καθαρές και παραδοσιακές γεύσεις. 

Μεγαλώνοντας, ήθελε να ακολουθήσει το επάγγελμα του Γεωπόνου και Τεχνολόγου τροφίμων, όμως η αγάπη για τη μαγειρική τέχνη υπερίσχυσε. 

Σπούδασε σε τοπική σχολή, ενώ παράλληλα δούλευε με αφοσίωση και πείσμα, αποκτώντας βιωματικές εμπειρίες και εμπλουτίζοντας τις γνώσεις του. 

Στην συνέντευξη που παραχώρησε στη Φωνή του Μαλεβιζίου ο Μάνος, όπως τον ξέρουν όλοι, ξετυλίγει σκέψεις και όνειρα, μιλά για κουζίνες και υλικά αλλά και για το πάθος και την αφοσίωση που απαιτεί το επάγγελμα που κέρδισε την καρδιά και τη ζωή του.

Μάνο μπορείς να μας πεις ποιο ήταν το ερέθισμα για να ασχοληθείς με την τέχνη της μαγειρικής; 

Το ερέθισμα για να ασχοληθώ με την μαγειρική τέχνη, το απέκτησα από πολύ μικρή ηλικία, καθώς μεγάλωνα σε μια οικογένεια που αποτελούνταν από αρχιμάγειρες. Ήμουν παρών σε πολλές σχετικές συζητήσεις που γίνονταν και προσπαθούσα να βοηθάω στην κουζίνα όσο μπορούσα, παρά το νεαρό τα ηλικίας μου. 

Ως νέος θεωρείς το επάγγελμα της μαγειρικής δύσκολο και αν ναι, ποιες είναι οι δυσκολίες του; 

Το επάγγελμα της μαγειρικής είναι δύσκολο και για να επιτύχεις θέλει σκληρή δουλειά και αφοσίωση. Οι δεξιότητες καλλιεργούνται ταυτόχρονα και μέσα από τις εμπειρίες αυτές μαθαίνεις, αλλά πρέπει να υπάρχει σίγουρα πείσμα και καθαρός στόχος για το που θέλεις να φτάσεις. 

Τι θα έλεγες στα νέα παιδιά σαν εσένα που θέλουν να ακολουθήσουν την τέχνη της μαγειρικής; 

Στα νέα παιδιά θα έλεγα να οπλιστούν με υπομονή και επιμονή, να μαθαίνουν συνεχώς, αφού είναι μία τέχνη που αναπτύσσεται μέρα με τη μέρα και πάνω από όλα να αγαπούν αυτό που κάνουν, καθώς η αγάπη είναι το καλύτερο μπαχαρικό σε μια κουζίνα. 

Ποια κουζίνα θεωρείς ότι θα έπρεπε να διδάσκονται οι νέοι μας σήμερα και γιατί; 

Τα θεμέλια της μαγειρικής τέχνης ξεκίνησαν στη Γαλλία, οπότε η κουζίνα που διδάσκεται κυρίως είναι η γαλλική. 

Κατά τη γνώμη μου, καλό θα ήταν να διδάσκεται και η ελληνική-μεσογειακή κουζίνα καθώς μέσα από τα πιο απλά υλικά, δημιουργείτε ένα πεντανόστιμο αποτέλεσμα. 

Η Κρήτη είναι ένας γαστρονομικός προορισμός; 

Πιστεύω ότι η Κρήτη είναι ένας γαστρονομικός προορισμός, καθώς εδώ παράγονται αγνές πρώτες ύλες και σε συνδυασμό με τον ιδιαίτερο τρόπο μαγειρικής που υπάρχει από τα παλαιότερα χρόνια, το αποτέλεσμα είναι σίγουρα κάτι μοναδικό. 

Πιστεύεις ότι υπάρχει σωστό και λάθος στην μαγειρική; 

Στην μαγειρική δεν υπάρχει σωστό και λάθος, καθώς μπορείς να καταλήξεις σε ένα νόστιμο αποτέλεσμα χωρίς να ακολουθήσεις συνταγές. Και όπως λέει ο Αρχέστρατος, οι αρχιτέκτονες κρύβουν τα λάθη στον σοβά και οι μάγειρες στην σάλτσα. 

Ποιο είναι το αγαπημένο σου φαγητό;

Το αγαπημένο μου φαγητό είναι το κουνέλι με ρύζι κοκκινιστό και οι χοχλιοί με πατάτες και κολοκυθάκια, πάντα από τα χέρια των γιαγιάδων μου. 

Τα τρόφιμα είναι ασφαλή στην σημερινή εποχή; 

Τα τρόφιμα στην σημερινή εποχή μπορούν να είναι ασφαλή. Το σημαντικό όμως είναι να μπορεί ένας μάγειρας να επιλέξει τα κατάλληλα προϊόντα για την κουζίνα του. Προσωπικά, με έχει βοηθήσει σε αυτόν τον τομέα η Γεωπονία και η Τεχνολογία Τροφίμων και Ποτών.