Ένας γαλάζιος καρχαρίας εντοπίστηκε στη δεύτερη μαρίνα της Γλυφάδας να κολυμπάει στα ρηχά. Σύμφωνα με τους ειδικούς, τα συγκεκριμένα καρχαριοειδή, βρίσκονται αυτήν την εποχή σε περίοδο αναπαραγωγής και κολυμπούν στα ρηχά ψάχνοντας για τροφή. Δείτε τα βίντεο:

Prionace glauca (BSH), Γλαυκοκαρχαρίας ή Γαλάζιος Καρχαρίας

Εντοπίζεται σε Ελλάδα και Κύπρο

Κατάσταση Διατήρησης:  Med: CR / GR: VU
Καθεστώς Προστασίας: Δεν προστατεύεται

Τάση Πληθυσμού: Φθίνουσα
Κύριες Απειλές: Στοχευμένη αλιεία με παραγάδια

Μέγιστο Μήκος: 4 μ.
Γεωγραφική Κατανομή: Κοσμοπολίτικο είδος, προτιμάει εύκρατα και τροπικά νερά
Οικότοπος: Ωκεάνια και Νηριτική Ζώνη
Βάθος: 1 – 1000 μ.
Διατροφή: Τρέφεται με ψάρια, κεφαλόποδα, καρκινοειδή, κουφάρια από θαλάσσια θηλαστικά και θαλασσοπούλια. Πηγή: isea.com.gr

Η διευθύντρια έρευνας του Ινστιτούτου Θαλάσσιας Προστασίας «Αρχιπέλαγος», Αναστασία Μήλιου, συστήνει ψυχραιμία καθώς ούτε για επικίνδυνο φαινόμενο πρόκειται ούτε για σπάνιο.

«Ζούμε σε μια χώρα με εξαιρετική θάλασσα και μια σπάνια βιοποικιλότητα – 34 είδη καρχαριών υπάρχουν στις ελληνικές θάλασσες» σημειώνει η κ. Μήλιου.

Το συγκεκριμένο είδος, όπως λέει μιλώντας στο MEGA, το συναντάμε στα ρηχά νερά μέχρι και τα χίλια μέτρα βάθος. «Αυτό κάτι κυνηγούσε και έφτασε στα ρηχά νερά, σίγουρα στο λάθος σημείο. Δεν είναι κάτι το ασυνήθιστο ή το σπάνιο και σίγουρα δεν είναι επικίνδυνο. Δεν υπάρχει κανένας λόγος πανικού», τονίζει.

«Οι ταινίες έχουν δημιουργήσει μύθο»
«Πρόκειται για γαλάζιο καρχαρία, ένα είδος το οποίο φτάνει και τα τέσσερα μέτρα σε μήκος, ο συγκεκριμένος φαίνεται να είναι νεαρός. Είναι πολύ συνηθισμένο να κυνηγήσει ένα ψάρι την τροφή του και να βρεθεί σε πιο ρηχά νερά» συνεχίζει η κ. Μήλιου.

Όσο για τον πανικό που συνήθως δημιουργείται και μόνο στην αναφορά της λέξης καρχαρίας, η κ. Μήλιου τονίζει ότι «βλέπουμε πολλές ταινίες, οι οποίες έχουν δημιουργήσει έναν μύθο αλλά, τόσα χρόνια που καταγράφουμε πληθυσμούς καρχαριοειδών στις ελληνικές θάλασσες, ποτέ δεν έχει προκληθεί κάποιο ατύχημα. Πιο πιθανό είναι το ατύχημα από ανθρώπινο παράγοντα και όχι από σπάνια είδη».

Και αν το δούμε, τι κάνουμε; Όπως συστήνει η ίδια «γενικώς, όταν βλέπουμε ένα σπάνιο, ασυνήθιστο είδος θα πρέπει να το αφήσουμε να βρει τον δρόμο του. Μένουμε ακίνητοι, δεν φωνάζουμε, δεν ουρλιάζουμε, δεν υπάρχει λόγος πανικού».

Το περιστατικό στη Γλυφάδα είναι μια υπενθύμιση ότι «οι θάλασσες δεν είναι μόνο για εμάς αλλά και για τα υπόλοιπα είδη με τα οποία συγκατοικούμε» λέει η ίδια. «Έχουμε περιστατικά με φώκιες, με χελώνες, με διάφορα είδη και καλό είναι να θυμίσουμε ότι τα ζώα δεν είναι σουβενίρ ή επικίνδυνο σέλφι, μένουμε μακριά, απολαμβάνουμε και σεβόμαστε τους συγκατοίκους μας στις ελληνικές θάλασσες».