«Ακούω ότι το Hotel Tropicana είναι αρκετά άνετο», λέει ο Σον Κόνερι ως Τζέιμς Μποντ, καθώς πηγαίνει να κάνει check-in στο ξενοδοχείο, αφού γλίτωσε από βέβαιο θάνατο σε ένα φλεγόμενο φέρετρο στην ταινία «Diamonds Are Forever».

Στην ακμή του 1960 και 1970, όταν o 007 έμεινε εκεί, το «Trop» ήταν σίγουρα το διάσημο μέρος όπου έπρεπε να επισκεφθείς αν βρισκόσουν στο Λας Βέγκας.

Ήταν το πιο λαμπερό ξενοδοχείο-καζίνο στην πόλη της ερήμου, προσελκύοντας αστέρια από την Elizabeth Taylor και την Debbie Reynolds μέχρι τον Frank Sinatra και τον Muhammad Ali.

Οι διάσημοι μάγοι που δαμάζουν αιλουροειδή Siegfried & Roy έκαναν το ντεμπούτο τους στη σκηνή του, όπως και τα φτερωτά showgirls, με τη μορφή του τόπλες θιάσου Folies Bergere, που εισήχθησαν από το Παρίσι και έγιναν το μακροβιότερο σόου του Las Vegas Strip.

Το Στριπ που φωτίζεται από νέον και πλαισιώνεται από πολυτελή ξενοδοχεία-καζίνο είναι η πεμπτουσία του Λας Βέγκας. Εκτός από ορόφους τζόγου, τα τεράστια ξενοδοχειακά συγκροτήματα φιλοξενούν μια ποικιλία καταστημάτων, εστιατορίων (από απλά έως πολυτελή), και χώρους για μουσικές παραστάσεις, κωμωδίες και νούμερα τσίρκο. Αξιοθέατα όπως τα μεγαλοπρεπή, χορογραφημένα Σιντριβάνια Μπελάτζιο και ο τροχός παρατήρησης High Roller προσελκύουν πλήθη επισκεπτών.

Οι σύνδεσμοί του με τη μαφία

Και όπως θα περίμενε κανείς από έναν χώρο με ισχυρούς δεσμούς με το Sinatra, τον Sammy Davis Jr και το υπόλοιπο «Rat Pack» – μερικοί από τους οποίους είχαν οικονομικό μερίδιο στο ξενοδοχείο – ήταν επίσης ένα από τα πιο σκιώδη ξενοδοχεία της Sin City όπως αποκαλείται το Λας Βέγκας.

Χτισμένο το 1957 με χρήματα της Μαφίας, συνέχισε να διοικείται για χρόνια από το οργανωμένο έγκλημα. Εβδομάδες μετά τα εγκαίνια του, το αφεντικό της Μαφίας, Frank Costello πυροβολήθηκε στο κεφάλι στη Νέα Υόρκη, αλλά επέζησε.

Όταν η αστυνομία έψαξε τις τσέπες του, βρήκε ένα κομμάτι χαρτί με λεπτομέρειες για τα έσοδα του Tropicana (εντυπωσιακά 651.284 δολάρια τις πρώτες 24 ημέρες – πάνω από 7 εκατομμύρια δολάρια σε σύγχρονα χρήματα) και πόσα από αυτά περνούσαν στους φίλους του.

Την Τρίτη, μόλις δύο ημέρες πριν από τα 67α γενέθλιά του, χιλιάδες νοσταλγοί τζογαδόροι και θαυμαστές γέμισαν το καζίνο καθώς έπαιρνε τα τελευταία του στοιχήματα, έκαναν check out οι τελευταίοι επισκέπτες του και έκλεισε οριστικά. Σύμφωνα με πληροφορίες, προγραμματίζεται να κατεδαφιστεί τον Οκτώβριο και να αντικατασταθεί από ένα πολύ λιγότερο γοητευτικό στάδιο μπέιζμπολ, το οποίο θα γίνει η νέα έδρα των Oakland Athletics.

«Είναι ώρα. Έκανε τη διαδρομή του», είπε ο Τσάρλι Γρανάδο, μπάρμαν στο Tropicana για 38 χρόνια. «Με στεναχωρεί, αλλά από την άλλη είναι ένα αίσιο τέλος».

Ωστόσο, ακόμη και ο πιο συναισθηματικός εραστής του Λας Βέγκας έπρεπε να παραδεχτεί ότι το Tropicana, το οποίο είχε περάσει από διάφορα λίφτινγκ αλλά μαστιζόταν όλο και περισσότερο από σπασμένα παράθυρα και ξεφλουδισμένη μπογιά, έχει δει καλύτερες μέρες.

Οι επισκέπτες της Βέγκας σήμερα μπορεί να δυσκολεύονται να συσχετίσουν το διάσημο «Strip» της πόλης, με τα ψηλά κτίρια και τα κιτς θεματικά καζίνο, με τα έννοια της κομψότητας και της φινέτσας, αλλά το Tropicana είχε κάτι από αυτά και μάλιστα σε πληθώρα.

Ίσως ήταν το τρίτο καζίνο που κατασκευάστηκε στο «Strip», αλλά ήταν εύκολα το πιο ακριβό και πολυτελές. Το κόστος των 15 εκατομμυρίων δολαρίων – μια περιουσία για τα τέλη της δεκαετίας του 1950 – κάλυπτε ένα ξενοδοχείο-καζίνο που ήταν μικρό σύμφωνα με τα σημερινά πρότυπα. Είχε μόλις 300 δωμάτια.

Περιτριγυρισμένο από έρημο σε μια κομητεία που, τότε, είχε πληθυσμό κάτω των 120.000 κατοίκων, η διάταξη του Tropicana σε σχήμα κολιέ – με περιποιημένα γκαζόν, δωμάτια με επένδυση από μαόνι και σιντριβάνι σε σχήμα τουλίπας 60 πόδια έξω από την είσοδο – του χάρισε το παρατσούκλι «Tifany του Strip».

«Είναι το Ταζ Μαχάλ της αμερικανικής σκηνής», ανέφερε ένας τοπικός δημοσιογράφος στον οποίο δόθηκε μια προεπισκόπηση και προέβλεψε ότι αυτή η πρωτοποριακή μάρκα του «ξενοδοχείου θέρετρου» θα «προσέλκυε μια νέα πελατεία στο Λας Βέγκας».

Αλλά οι πρώτοι άνθρωποι που προσέλκυσε ήταν επαγγελματίες εγκληματίες που είδαν τις δυνατότητες που προσφέρει ο τζόγος, ιδιαίτερα όταν επρόκειτο για την απομάκρυνση των κερδών.

Οι κύριοι δανειστές θεωρούσαν τα καζίνο ως πολύ επικίνδυνα, ενώ οι μαφιόζοι όχι μόνο είχαν πολλά παράνομα κέρδη να επενδύσουν, αλλά είχαν και εμπειρία στη διαχείριση παράνομων δικτύων τζόγου.

Τα καζίνο παρείχαν στους εγκληματίες μια ιδανική ευκαιρία για το «skimming», δηλαδή την αφαίρεση εσόδων πριν αυτά καταμετρηθούν επίσημα, αποφεύγοντας έτσι τους φόρους .

Η ανακάλυψη του ενοχοποιητικού σημειώματος στην τσέπη του Frank Costello, αφεντικού της οικογένειας εγκλήματος Luciano, ειδοποίησε τις αρχές για την κλίμακα της επιρροής της μαφίας στη Λας Βέγκας, αλλά απέτυχαν να εξαλείψουν κάθε μέλος της διοίκησης του Tropicana που είχε συνδέσεις με τη μαφία.

Παράλληλα, οι επισκέπτες μαφιόζοι και οι διάσημοι φίλοι τους επίσης αγαπούσαν το Tropicana για το αμφιλεγόμενο είδος ψυχαγωγίας που προσέφερε. Το 1959, πλήρωσε 590.000 λίρες για να φέρει το Les Folies Bergere, μία διάσημη επιθεώρηση από το Παρίσι.

Οι χορεύτριες του Tropicana, με τα υψηλά λακτίσματα, εμφανίστηκαν στην ταινία του Elvis του 1964, Viva Las Vegas, και το έργο παρέμεινε εκεί, αναστατώνοντας τους τουρίστες και τους παίκτες που ήταν εκτός υπηρεσίας, μέχρι το 2009.

Ο Eddie Fisher, τραγουδιστής και ηθοποιός, ήταν ένας από τους πρώτους καλλιτέχνες που εμφανίστηκαν στο Tropicana. Μαζί του έφερε τις δύο πρώτες από τις πέντε συζύγους του, την Debbie Reynolds και την Elizabeth Taylor. Η Taylor πρόδωσε τη Reynolds, την καλύτερή της φίλη, ξεκινώντας μια σχέση με τον Fisher.

Ο Sammy Davis Jr έγινε ο πρώτος Αφροαμερικανός που κατείχε μερίδιο σε ένα θέρετρο του Λας Βέγκας, όταν αγόρασε ένα μερίδιο στην Tropicana στις αρχές της δεκαετίας του 1970. Μέχρι τότε, ο ίδιος και τα άλλα μέλη του Rat Pack, όπως ο Sinatra και ο Dean Martin, είχαν κάνει πολλές εμφανίσεις εκεί.

Το 1975, το Tropicana φιλοξένησε τον Muhammad Ali, ο οποίος πήγε εκεί για να ξεκουραστεί πριν από έναν αγώνα παγκόσμιου πρωταθλήματος βαρέων βαρών εναντίον του Ron Lyle. Το λαμπερό ξενοδοχείο έγινε επίσης η πρώτη επιλογή του Χόλιγουντ για γυρίσματα σκηνών καζίνο και εμφανίστηκε στην ταινία The Godfather (Ο Νονός) του 1972.

Η επιδρομή του FBI στο καζίνο

Η αποτυχία του Tropicana να απαλλαγεί από τις μυστικές, βαριές επενδύσεις της μαφίας στην επιχείρηση οδήγησε, το 1979, στην επιδρομή του FBI στο καζίνο, μετά από μια μεγάλη επιχείρηση παρακολούθησης που ήταν γνωστή ως «Operation Strawman» και δραματοποιήθηκε στο θρίλερ του Martin Scorsese, Casino.

Αποκαλύφθηκε ότι τουλάχιστον 280.000 δολάρια είχαν αποσπαστεί από το ταμείο του καζίνο (όπου μετρούνται οι εισπράξεις) προς μια ισχυρή εγκληματική οικογένεια στο Kansas City, Missouri. Πολλά μέλη αυτής της μαφιόζικης οικογένειας, που έγιναν μυστικοί μέτοχοι του καζίνο μετά από την ασφάλιση δανείων από το Teamsters, καταδικάστηκαν σε 30 χρόνια φυλάκιση.

Ως αποτέλεσμα, η Επιτροπή Παιγνίων, η οποία ρύθμιζε τον τζόγο, ζήτησε από το Tropicana να βρει αξιοσέβαστους ιδιοκτήτες και πουλήθηκε στην αυτοκρατορία του ξενοδοχείου Ramada Inn.

Ακόμη και τότε, το ξενοδοχείο-καζίνο δεν είχε απαλλαγεί εντελώς από τα προβλήματα. Το 1984, έγινε στόχος μιας εκστρατείας βομβαρδισμών για τη χρήση εργαζομένων που δεν ήταν συνδικάτα κατά τη διάρκεια μιας πικρής απεργίας στη Στριπ. Σε ένα περιστατικό, μια βόμβα έξω από το Τροπ προκάλεσε ζημιές στα αυτοκίνητα εννέα υπαλλήλων που είχαν διασχίσει τις γραμμές ανάκλησης.

Τις επόμενες δεκαετίες, το Tropicana συνέχισε να αναπτύσσεται μέχρι το σημείο που είχε δύο πύργους που προσέφεραν σχεδόν 1.500 δωμάτια. Κατά τη δεκαετία του 1980, ακόμη και τραπέζια μπλάκτζακ ήταν στημένα στην πισίνα.

Η ιδιοκτησία του Tropicana έχει αλλάξει χέρια πολλές φορές από τότε που αγοράστηκε από την Ramada, με την εταιρεία ψυχαγωγίας Bally’s Corp να το αποκτά για 117 εκατομμύρια λίρες το 2022.

Ωστόσο, όπως σημειώνουν οι ιστορικοί, τα ξενοδοχεία που κτίστηκαν τη δεκαετία του 1950 δεν σχεδιάστηκαν για τη δεκαετία του 2020. «Αυτό που λένε είναι αληθές», δήλωσε ο τοπικός ακαδημαϊκός David Schwartz, σημειώνοντας ότι το Λας Βέγκας «δεν είναι μια συναισθηματική πόλη».

Δεν είναι πλέον απλώς μια πόλη καζίνο. Η αθλητική βιομηχανία απέφευγε για καιρό το Λας Βέγκας, καθώς, μέχρι την απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου το 2018, τα αθλητικά στοιχήματα ήταν παράνομα στις ΗΠΑ. Τώρα οι πύλες είναι ανοιχτές και ο αθλητισμός – όπως αποδεικνύεται από το νέο στάδιο μπέιζμπολ που αντικαθιστά το Trop – ανταγωνίζεται τα καζίνο ως το κύριο αξιοθέατο της πόλης.