Οι τραπεζικές προμήθειες ήταν επί μακρά σειρά ετών -και σε μεγάλο βαθμό παραμένουν- ο βραχνάς των ψηφιακών συναλλαγών. Οι τράπεζες χρέωναν ό,τι ήθελαν, χωρίς να έχουμε δραστικές παρεμβάσεις από την πλευρά του υπουργείου Οικονομικών, που είχε το πλήρες δικαίωμα να παρέμβει νομοθετικά. Ετσι, επί μακρά σειρά ετών οι τράπεζες προσπορίστηκαν καταχρηστικά κέρδη σε βάρος καταναλωτών αλλά και επιχειρήσεων χρεώνοντας υψηλές προμήθειες για τις συναλλαγές.

Το υπουργείο Οικονομικών απέδειξε χθες, στον εαυτό του και στους πολίτες, ότι μπορούσε να νομοθετήσει και δεν το έκανε για μιας ειδική κατηγορία ηλεκτρονικών συναλλαγών, πιεζόμενο από την ανάγκη να διαχειριστεί αντιδράσεις επαγγελματιών και μικροεπιχειρήσεων στην προμήθεια και διασύνδεση POS για ηλεκτρονικές συναλλαγές. Το πρόβλημα ήταν οξύ στην περίπτωση των συναλλαγών χαμηλού ύψους (μέχρι 10 ευρώ), όπου η τραπεζική προμήθεια ήταν σημαντικό ποσοστό της συνολικής αξίας της συναλλαγής και επομένως την καθιστούσε ασύμφορη.

Η ρύθμιση

Η ρύθμιση έγινε με τροπολογία του υπουργείου Οικονομικών στο υπό συζήτηση νομοσχέδιο του υπουργείου Δικαιοσύνης και προβλέπει:

Επιβάλλεται ανώτατο όριο προμήθειας για συναλλαγές έως 10 ευρώ που διενεργούνται με χρεωστικές, πιστωτικές και προπληρωμένες κάρτες ιδιωτών που εκδόθηκαν στην Ελλάδα και εμπίπτουν στους Κωδικούς Κατηγοριοποίησης Εμπόρων για τις εξής κατηγορίες επιχειρήσεων: παντοπωλεία, πρακτορεία Τύπου και περίπτερα, βιβλία, περιοδικά, εφημερίδες, είδη καπνιστών, καπνοπωλεία, αρτοποιεία, ταξί, καταστήματα ξηρών καρπών και ζαχαρωδών ειδών, καταστήματα γαλακτοκομικών προϊόντων, στεγνοκαθαριστήρια, καταστήματα επιδιόρθωσης υποδημάτων, ραφεία, επιδιορθώσεις/μεταποιήσεις ενδυμάτων, καταστήματα ειδών ραπτικής, πλεκτικής, υφασμάτων, καταστήματα τροφίμων, ψιλικατζίδικα, εξειδικευμένα καταστήματα, καταστήματα γενικών εμπορευμάτων, καταστήματα ποικίλων ειδών (ψιλικών).

α) Η ανώτατη προμήθεια εκκαθάρισης που χρεώνεται στον έμπορο από τον πάροχο υπηρεσιών πληρωμών δεν δύναται να υπερβαίνει κόμμα πενήντα τοις εκατό (0,50%) της αξίας συναλλαγής.

β) Η ανώτατη διατραπεζική προμήθεια για πράξεις πληρωμών με κάρτες δεν δύναται να υπερβαίνει το 0,10% της αξίας συναλλαγής για χρεωστικές και προπληρωμένες κάρτες ιδιωτών και το 0,15% της αξίας συναλλαγής για πιστωτικές κάρτες ιδιωτών.

γ) Η ανώτατη χρέωση του παρόχου υπηρεσιών πληρωμών από διεθνείς οργανισμούς καρτών δεν δύναται να υπερβαίνει το 0,10% της αξίας συναλλαγής.