Σπίτια που μοιάζουν με αυτά των Hobbit, ρόβερ «Jeep», ρομπότ και κάθετοι κήποι θα μπορούσαν να επιτρέψουν στους ανθρώπους να ζήσουν άνετα στη Σελήνη μέχρι το 2100, όπως αποκαλύπτει η The Sun.

Χώρες σε όλο τον κόσμο μάχονται για τη διεκδίκηση του νότιου πόλου της Σελήνης – που λέγεται ότι είναι γεμάτος «μυστήριο, επιστήμη και ίντριγκα».

Ενώ η Σελήνη δεν μπορεί να ανήκει νομικά σε κάποιο έθνος ή οργανισμό, όποιος δημιουργήσει εκεί μια βάση θα έχει ένα κομμάτι ακίνητης περιουσίας.

Βασικοί παράγοντες, όπως η Nasa, η Κίνα, η Ρωσία, η Ινδία και ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Διαστήματος έχουν πρόσφατα εντείνει τις προσπάθειες για τη δημιουργία μιας πιο μόνιμης ανθρώπινης παρουσίας στη Σελήνη.

Ο κόσμος γίνεται μάρτυρας πολλαπλών προσπαθειών για την «αρπαγή» του νότιου πόλου της Σελήνης, καθώς πιθανώς περιέχει πάγο – έναν ανεκτίμητο πόρο για μελλοντική εξερεύνηση.

Ο Martin Barstow, καθηγητής αστροφυσικής και διαστημικής επιστήμης στο Πανεπιστήμιο του Leicester, περιέγραψε πώς θα μπορούσε να είναι η περιοχή σε 76 χρόνια.

Τι υποστηρίζει καθηγητής αστροφυσικής

Μιλώντας στην εφημερίδα The Sun, είπε ότι ο πάγος στους πόλους της Σελήνης θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για την παραγωγή ζωτικής σημασίας προμηθειών, όπως οξυγόνο και νερό.

«Αν θέλετε να βρίσκεστε εκεί πιο μόνιμα, τότε πρέπει να δημιουργήσετε υποδομές που πρέπει να τροφοδοτούνται από τη Γη. Αυτό είναι ακριβό. Έτσι, πρέπει επίσης να υπολογίσετε πόσα από αυτά μπορείτε να κατασκευάσετε στη Σελήνη.

Νομίζω ότι αυτό που θα διαπιστώσετε είναι ότι υπάρχει μεγάλη δραστηριότητα κοντά στους πόλους, όπου είναι πιθανό να υπάρχουν πηγές πάγου από τις οποίες μπορείτε να παρασκευάσετε οξυγόνο και από τις οποίες μπορείτε να εξάγετε νερό», ανέφερε χαρακτηριστικά.

Οι κρίσιμες προμήθειες θα μπορούσαν, μέχρι το τέλος του αιώνα, να χρησιμοποιηθούν για τη συντήρηση έως και 100 ανθρώπων στη Σελήνη, δήλωσε ο καθηγητής Barstow.

Ορισμένοι άνθρωποι θα βρίσκονται εκεί για ερευνητικούς σκοπούς, ενώ άλλοι θα βρίσκονται εκεί για εμπορικούς λόγους. Θα μπορούσαν επίσης να υπάρξουν κάποιοι «πολύ πλούσιοι» τουρίστες.

Ο καθηγητής Barstow εκτίμησε ότι η μετάβαση στη Σελήνη θα μπορούσε να κοστίσει δεκάδες εκατομμύρια ευρώ- το κόστος της μετάβασης σε χαμηλή γήινη τροχιά.

Καθώς δεν υπάρχει ατμόσφαιρα στη Σελήνη, όποιος θέλει να ζήσει εκεί το 2100 θα πρέπει να ζήσει σε κάποιο είδος κλειστού περιβάλλοντος.

Η έμπνευση θα μπορούσε να ληφθεί από τον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό – τον μεγαλύτερο διαστημικό σταθμό που κατασκευάστηκε ποτέ – ο οποίος βρίσκεται σήμερα σε χαμηλή γήινη τροχιά.

Οι χώροι διαβίωσης στο διαστημικό σταθμό μοιάζουν με μια συλλογή από σωλήνες που ενώνονται μεταξύ τους με ενότητες που μπορούν να προστεθούν με την πάροδο του χρόνου.

Οποιαδήποτε μελλοντική σεληνιακή βάση θα πρέπει πιθανότατα να είναι θαμμένη στο έδαφος ως μέσο προστασίας των ανθρώπων από την ακτινοβολία, η οποία αποτελεί μεγαλύτερη απειλή στη Σελήνη απ’ ό,τι στον διαστημικό σταθμό.

Ο καθηγητής Barstow εξήγησε: «Η χαμηλή γήινη τροχιά είναι σχετικά ασφαλές περιβάλλον από άποψη ακτινοβολίας. Μόλις βγούμε έξω από αυτή τη ζώνη, και σίγουρα μέχρι τη Σελήνη, πρέπει να προστατεύσουμε τους ανθρώπους από την ακτινοβολία.

Αυτό πιθανόν να συνεπάγεται τη συσσώρευση πολλών υλικών από τη σεληνιακή επιφάνεια πάνω σε οτιδήποτε κατασκευαστεί. Οπότε θα μοιάζει λίγο περισσότερο με μια τρύπα Χόμπιτ, αν θυμάστε τον Άρχοντα των Δαχτυλιδιών».

Έχουν ήδη δρομολογηθεί σχέδια για την ανάπτυξη ενός σιδηροδρομικού δικτύου για λειτουργία στη Σελήνη, το οποίο θα μπορεί να μεταφέρει ανθρώπους και προμήθειες.

Ο καθηγητής Barstow είπε ότι οι άνθρωποι θα χρησιμοποιούν επίσης οχήματα σεληνιακού οχήματος που μοιάζουν με τζιπ για να μετακινούνται, αλλά θα πρέπει να οδηγούν πιο αργά και με μεγαλύτερη προσοχή από ό,τι στη Γη.

Η επιφάνεια της Σελήνης είναι τραχιά και καλυμμένη με κρατήρες.

Οι κάτοικοι της Σελήνης θα πρέπει να υποστηρίζονται από ρομπότ που είναι αυτόνομα αλλά μπορούν επίσης να ελέγχονται, τουλάχιστον σε κάποιο βαθμό, από ανθρώπους.

Δεν θα μοιάζουν πολύ με τους ανθρώπους, αλλά θα έχουν χέρια για να πιάνουν και να μετακινούν πράγματα, καθώς και κάμερες, όργανα για να κάνουν μετρήσεις και άλλα χρήσιμα χαρακτηριστικά.

Ο καθηγητής Barstow δήλωσε σχετικά: «Προβλέπω ότι είναι πιθανό να αναπτυχθεί ένα είδος υβριδικού τρόπου εργασίας ανθρώπου-ρομπότ στη Σελήνη. Τα ρομπότ θα μπορούν να πηγαίνουν στα πιο επικίνδυνα μέρη.

Μπορούν να υπάρχουν στην επιφάνεια χωρίς υποστήριξη ζωής για μεγάλα χρονικά διαστήματα και νομίζω ότι αυτή η σχέση θα είναι απολύτως κρίσιμη για το πώς θα εξελιχθούν τα πράγματα στη Σελήνη στο μέλλον».

Πώς μπορούν να φτάσουν οι άνθρωποι στο Φεγγάρι

Οι άνθρωποι που θα πάνε στη Σελήνη μόνο για διακοπές ή για εμπορικούς λόγους, θα μπορούσαν να φτάσουν εκεί με οχήματα όπως το Falcon 9, που σχεδιάστηκε από τη SpaceX για να μεταφέρει φορτίο και πλήρωμα σε τροχιά γύρω από τη Γη.

Η SpaceX του Έλον Μασκ έχει προσγειώσει με επιτυχία τους προωθητήρες Falcon 9 273 φορές, από τη Δευτέρα 25 Μαρτίου.

Ο σεληνιακός τουρισμός το 2100 μπορεί να είναι μόνο για τους υπερπλούσιους, αλλά είναι απίθανο οι ταξιδιώτες να τρώνε σαν βασιλιάδες ή βασίλισσες.

Τα κατεψυγμένα και προσυσκευασμένα γεύματα και ποτά θα εξακολουθούν πιθανότατα να αποτελούν το μεγαλύτερο μέρος της διατροφής ενός ατόμου, αλλά ο καθηγητής Barstow προβλέπει ότι η αύξηση του «πρακτικού όγκου» των προϊόντων μπορεί να καταστεί δυνατή σε διάστημα μιας ή δύο δεκαετιών.

Πέρυσι, οι επιστήμονες μπόρεσαν να καλλιεργήσουν κρίταμο – ένα μικρό ανθοφόρο φυτό της ίδιας οικογένειας με το κουνουπίδι και το μπρόκολο – σε 12 δείγματα εδάφους της Σελήνης από τις προσεδαφίσεις του Apollo 11, 12 και 17 στη Σελήνη.

Τα λαχανικά και τα φρούτα θα μπορούσαν να καλλιεργούνται κάθετα στη Σελήνη στο μέλλον, καθώς οι κήποι θα είναι πιο συμπαγείς, χρησιμοποιώντας τεχνητό φως.

Λόγω του τρόπου με τον οποίο η περιστροφή της Σελήνης είναι κλειδωμένη με την τροχιά της γύρω από τη Γη, ένας μήνας στη Σελήνη αποτελείται από δύο εβδομάδες ηλιακού φωτός που ακολουθούνται από δύο εβδομάδες απόλυτου σκοταδιού.

Επομένως, οι μελλοντικοί ταξιδιώτες ίσως χρειαστεί να σκεφτούν προσεκτικά τις ημερομηνίες του ταξιδιού τους, αν θέλουν λίγη ηλιοφάνεια.

Ο καθηγητής Barstow δήλωσε: «Μια από τις πραγματικές προκλήσεις της εργασίας στη Σελήνη είναι η ενέργεια. Νομίζουμε ότι είναι εύκολο να φέρουμε ηλιακούς συλλέκτες εκεί πάνω, και ναι, λειτουργούν πολύ ωραία, αλλά λειτουργούν μόνο για δύο εβδομάδες. Έτσι, οι ηλιακοί συλλέκτες δεν είναι πραγματικά πολύ χρήσιμοι για τις δύο εβδομάδες που δεν έχεις καθόλου ηλιοφάνεια».

Πιθανότατα θα υπάρξουν «πολλά» μικρά αρθρωτά πυρηνικά εργοστάσια στη Σελήνη που θα χρειαστούν για να υποστηρίξουν την ανθρωπότητα το 2100, πρόσθεσε.

Ο αγώνας των εθνών για τον νότιο πόλο της Σελήνης

Ο νότιος πόλος της Σελήνης έχει προκαλέσει το ενδιαφέρον διαστημικών εθνών, όπως η Ινδία, η Ρωσία, η Κίνα και οι ΗΠΑ.

Πέρυσι, η Ινδία έγραψε ιστορία, καθώς έγινε η πρώτη χώρα που προσεδαφίστηκε κοντά στη νότια περιοχή.

Λίγες ημέρες νωρίτερα, η Ρωσία έκανε επίσης μια προσπάθεια προσγείωσης στο νότιο πόλο, η οποία κατέληξε σε αναγκαστική προσγείωση.

Η αποστολή Artemis III της Nasa πρόκειται να εξερευνήσει μια περιοχή κοντά στο νότιο πόλο της Σελήνης.

Η αποστολή αποτελεί σημαντικό μέρος ενός πολυετούς σχεδίου για την κατασκευή μιας μόνιμης σεληνιακής βάσης μέχρι το τέλος της δεκαετίας.