Η Δημοτική Υπηρεσία Μεταφορών του Σαν Φρανσίσκο (SFMTA), που διαχειρίζεται το δίκτυο αστικών συρμών της πόλης, ισχυρίζεται πως είναι η πρώτη αμερικανική υπηρεσία που υιοθέτησε το σύστημα ελέγχου των τρένων που χρησιμοποιεί έως τώρα και περιλαμβάνει λογισμικό αποθηκευμένο σε δισκέτες. Η SFMTA, όμως, εμφανίζεται πλέον έτοιμη να τερματίσει την εξάρτησή της από τις δισκέτες αυτές…αν και θα χρειαστεί άλλα έξι χρόνια και μερικές εκατοντάδες εκατομμύρια δολάρια.

Καθημερινά, η υπηρεσία χρησιμοποιεί τρεις δισκέτες των 5¼ ιντσών. Οι δισκέτες αυτές αποτελούν μέρος του Αυτόματου Συστήματος Ελέγχου Τρένων (ATCS) από όταν εγκαταστάθηκε για πρώτη φορά στο μετρό της πόλης το 1998. Το ATCS αποτελείται από διάφορα μέρη, “μεταξύ των οποίων υπολογιστές πάνω στους συρμούς που συνδέονται με τα συστήματα προώθησης και πέδησης, κεντρικούς και τοπικούς διακομιστές καθώς και υποδομές επικοινωνιών”, ανέφερε ο Μάικ Ρόκαφορτ, εκπρόσωπος της SFMTA, σε δηλώσεις του στο Ars Technica.

Σύμφωνα με το Ρόκαφορτ, ο αρχικός σχεδιασμός για την ανανέωση του ATCS, συμπεριλαμβανομένης και της απόσυρσης των δισκετών, ξεκίνησε το 2018 και αναμενόταν να διαρκέσει μία δεκαετία έως ότου ολοκληρωθεί πλήρως. Λόγω των καθυστερήσεων που προέκυψαν με την πανδημία, η ολοκλήρωση τοποθετείται πλέον μεταξύ 2029 και 2030. Η SFMTA εκτιμά πως η τελική επιλογή εργολάβου θα γίνει μέσα στο 2025, οπότε θα δοθεί στη δημοσιότητα ακριβές χρονοδιάγραμμα.

Παρότι το σύστημα λειτουργεί, η εξάρτησή του από μια παρωχημένη τεχνολογία δημιουργεί θέματα, τα οποία η SFMTA επισήμαινε εδώ και χρόνια. Το σύστημα ελέγχου των συρμών είχε δημιουργηθεί με ορίζοντα λειτουργίας μόλις 20 έως 25 ετών, πράγμα που σημαίνει ότι υπερέβη το όριο αυτό το 2023. Ήδη από το 2020, ομάδα εργασίας, αποτελούμενη από ειδικούς σε θέματα μεταφορών, είχε συστήσει την αντικατάσταση του συστήματος ελέγχου των συρμών μέσα σε πέντε έως επτά χρόνια.

Πέρα από τον κίνδυνο της αλλοίωσης των πληροφοριών που αποθηκεύονται στις δισκέτες, ένα πρόβλημα που αντιμετωπίζουν οι δημοτικές αρχές με την πάροδο του χρόνου είναι να βρίσκουν εργαζομένους που γνωρίζουν πώς να χρησιμοποιούν αυτό το παρωχημένο σύστημα. 

“Αναγκαζόμαστε να διατηρούμε προγραμματιστές που είναι ειδικοί στις γλώσσες προγραμματισμού της δεκαετίας του 1990, προκειμένου να συντηρούμε το τρέχον σύστημα, επομένως έχουμε ένα τεχνολογικό χρέος που εκτείνεται σε βάθος δεκαετιών”, δήλωσε χαρακτηριστικά ο Τζέφρεϊ Τάμλιν, διευθυντής μεταφορών της SFMTA. 

Σε παλαιότερες δηλώσεις του ο Τάμλιν είχε αναγνωρίσει ότι το σύστημα τρέχει σε DOS, με το λογισμικό να φορτώνεται από δισκέτες των  5¼ ιντσών, όμως παρέμενε απόλυτα λειτουργικό.

Πλέον, και ενόψει της οριστικής ανάθεσης του έργου, η SFMTA στόχο έχει να μεταβεί σε “σύγχρονες τεχνολογίες, όπως οπτικές ίνες ή Wi-Fi”, δήλωσε ο Ρόκαφορτ. Το έργο πρόκειται να χρηματοδοτηθεί από πολιτειακά και ομοσπονδιακά κονδύλια, με τη συμμετοχή του δήμου. Η SFMTA αρνήθηκε να σχολιάσει στο Ars Technica τι ποσά έχει δαπανήσει μέχρι στιγμής για την αναβάθμιση των συστημάτων.