Ένα από τα πιο φιλόδοξα κατασκευαστικά έργα της ΕΣΣΔ δεν πραγματοποιήθηκε ποτέ.

Ήταν το 1931 όταν η Σοβιετική Ένωση διεξήγαγε διαγωνισμό για την κατασκευή ενός κτηρίου το οποίο θα ονομαζόταν «Το Παλάτι των Σοβιετικών». Σκοπός της σοβιετικής ηγεσίας ήταν να στεγάσει όλες τις συνεδριάσεις του Ανωτάτου Σοβιέτ και να το χρησιμοποιήσει ως ένα μνημείο για τον Λένιν στο πιο κεντρικό σημείο της Μόσχας.

Το παλάτι θα είχε ύψος 415 μέτρα και έτσι θα ξεπερνούσε τα δύο ψηλότερα κτίρια της εποχής: τον Πύργος του Άιφελ και το Empire State Building. Μάλιστα, στην κορυφή του κτηρίου θα υπήρχε και ένα άγαλμα του Λένιν ύψους 92 μέτρων.

Το Παλάτι των Σοβιέτ δεν θα ήταν μόνο το πιο μεγάλο κτήριο στον κόσμο, αλλά επρόκειτο να γίνει ένα από τα πιο σύγχρονα κτίρια στον κόσμο. Ο Στάλιν ήθελε ανελκυστήρες υψηλής ταχύτητας, γιγαντοοθόνες τηλεόρασης, αίθουσες πολλαπλών λειτουργιών, καθαρισμό του αέρα και μια σκηνή που μετατρεπόταν σε πισίνα

Σκοπός τους ήταν να ανοίξει στις 7 Νοεμβρίου 1942, την 25η επέτειο της επανάστασης των Μπολσεβίκων. Οι εργασίες για τη δημιουργία του έργου άρχισαν το 1933, αλλά η γερμανική εισβολή τον Ιούνιο του 1941 τερμάτισε τις εργασίες, καθώς οι μηχανικοί και οι εργάτες έφυγαν για το μέτωπο, ώστε να πολεμήσουν. Μέσα σε λίγους μήνες, ο μεταλλικός σκελετός του παλατιού έπρεπε να αποσυναρμολογηθεί για να κατασκευαστούν αντιαρματικά φράγματα. Έτσι, το όνειρο για το παλάτι των Σοβιέτ έληξε άδοξα.

Στα χρόνια που ακολούθησαν, μετά από τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, ο Ιωσήφ Στάλιν έχασε το ενδιαφέρον του για το παλάτι και αυτό έμεινε μόνο ως… μακέτα.