Μπορεί το συγκρότημα Μαρινάκη να βυσσοδομούσε κατά της κυβέρνησης, μπορεί ο μικρόκοσμος της πολιτικής να συζητούσε για την πρόταση μομφής του Νίκου Ανδρουλάκη και το 24ωρο τελεσίγραφο του Στέφανου Κασσελάκη, όμως οι πολίτες χθες γιόρτασαν σε όλη την Ελλάδα. Είτε παρακολουθώντας τις παρελάσεις είτε εκδράμοντας σε διάφορες περιοχές της χώρας. Σημειωτέον πως για δεύτερο συνεχόμενο τριήμερο όλα τα καταλύματα ήταν πλήρη.

Η συντριπτική πλειοψηφία των πολιτών εργάζεται, παράγει, μοχθεί και θέλει, όταν της δίνεται η ευκαιρία, να ξεφεύγει από την καθημερινότητα. Και το κάνει γιατί μπορεί να αντέξει οικονομικά αυτό το έξοδο. Προφανώς και υπάρχουν οικογένειες που δυσπραγούν, αλλά η θεαματική πτώση της ανεργίας έχει βγάλει από το οικονομικό και το κοινωνικό περιθώριο εκατοντάδες χιλιάδες πολίτες.

Γιατί τα γράφω αυτά; Διότι είναι γνωστό πως κύκλοι και συλλογικότητες των δύο άκρων επιχείρησαν να μετατρέψουν τις παρελάσεις σε αντικυβερνητικές εκδηλώσεις. Το προσπάθησαν, αλλά δε βρήκαν ούτε μαθητές πρόθυμους να μουντζώσουν τους επισήμους, ούτε «μαθήτριες» ετών 40 για να διακωμωδήσουν τις παρελάσεις, ούτε όχλο για να τις διαλύσει όπως έγινε στη Θεσσαλονίκη το 2011.

Διότι σε αυτές τις περιπτώσεις δεν αρκεί το χέρι με το σπίρτο. Χρειάζεται να υπάρχει και πολλή ποσότητα καύσιμης ύλης. Το 2011 υπήρχε. Η ατμόσφαιρα μύριζε μπαρούτι. Οι αγανακτισμένοι τότε πίστευαν όντως πως τα μνημόνια έφεραν την κρίση και κατέβαιναν στους δρόμους. Σήμερα, δε μπορεί να δημιουργηθεί κίνημα νεοαγανακτισμένων διότι δεν υπάρχουν οι οικονομικές και κοινωνικές συνθήκες. Αυτό ας το έχουν υπ’ όψη τους όσοι επιχειρούν να αποσταθεροποιήσουν την παρούσα κυβέρνηση. Οι κυβερνήσεις πέφτουν στις εκλογές με την ψήφο των πολιτών και όχι με α-νόητα πρωτοσέλιδα.

Η Ελλάδα από το 2019 έχει μπει σε μια περίοδο ομαλότητας. Δε λέω κανονικότητας, διότι η περίοδος του covid ήταν εκτός κανονικότητας σε όλα τα επίπεδα. Και μπήκαμε σε αυτή την περίοδο της ομαλότητας και της πολιτικής σταθερότητας γιατί αυτό αποφάσισαν οι πολίτες. Οι πολίτες εξάλλου ακύρωσαν το καταστροφικό σύστημα της απλής αναλογικής και αυτοί με την ψήφο τους αποφασίζουν τι είδους κυβέρνηση θέλουν και πόσο ισχυρός να είναι ο πρωθυπουργός.

Συνεπώς, οι πολιτικές εντάσεις του τριημέρου δε συγκίνησαν κανένα παρά μόνον τους επαγγελματίες της πολιτικής. Και η απόπειρα οι εορταστικές εκδηλώσεις να λάβουν αντικυβερνητικό χαρακτήρα έπεσε στο κενό ελλείψει προθύμων να συμμετάσχουν. Εγώ το μόνο που είδα είναι μια αξιοπρεπέστατη μητέρα που έχασε την κόρη της στα Τέμπη, την κυρία Κλαούντια Λάτα, σε μια εκδήλωση βουβής διαμαρτυρίας στην παρέλαση της Λάρισας. Χωρίς κραυγές και χωρίς πολιτικούς βαστάζους του πόνου της από δίπλα. Και στο τέλος να την αγκαλιάζουν οι κύριοι Παπαστεργίου και Κουρέτας, υπουργός και περιφερειάρχης αντίστοιχα.

Χθες ήταν μια λαμπερή μέρα κι ο κόσμος γιόρτασε.