Στα ηχεία παίζει τουρκική ψυχεδέλεια. Τζεμ Καρατζά, όπως μας ενημερώνει η Τζανσού, ενώ πηγαινοφέρνει πιάτα από την κουζίνα, που μοσχοβολάει ντονέρ, λιωμένο βούτυρο και κάρβουνο. Η ίδια έχει μεγαλώσει στη Σμύρνη, αλλά πριν από έξι χρόνια ήρθε ως πολιτική πρόσφυγας στην Ελλάδα. Την ίδια εποχή ήρθαν από το Κουρδιστάν και ο Ζεβαΐρ με τον Αντνάν, οι δύο καλοί της φίλοι, μαζί με τους οποίους «τρέχουν» εδώ και λίγο καιρό την Ανατολική Μεσοποταμία. Η πρώτη σερβίρει και βοηθάει στους μεζέδες, ο δεύτερος κάνει το περισσότερο μαγείρεμα και ο τελευταίος κόβει στο χέρι τα αγγουράκια, τις πατάτες κ.ο.κ. – η συνθήκη είναι οικογενειακή στο συνοικιακό κεμπαπτζίδικο του Βύρωνα που δύσκολα το πιάνει το μάτι σου.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣΠού τρώμε χειροποίητο γύρο στην Αθήνα: 6 μαγαζιά που επιμένουν παραδοσιακά Από το ντεκόρ μην περιμένετε μεγαλεία, όλα είναι απλά και νοικοκυρεμένα, με τα περισσότερα τραπέζια να απλώνονται στον προστατευμένο εξωτερικό χώρο του μαγαζιού. Θα σας πάρουν όμως γρήγορα παραγγελία, θα σας κατατοπίσουν και θα σας προσέξουν. Αν η μυρωδιά δεν σας έχει ανοίξει ήδη την όρεξη, θα το κάνει η μελιτζανοσαλάτα με την έντονα καπνιστή αίσθηση ή, ακόμα καλύτερα, το δροσερό και πικάντικο μαζί εζμέ, που φτιάχνεται από πιπεριά ψημένη στα κάρβουνα, καυτερή πιπεριά, ντομάτα, κρεμμύδι, δυόσμο και σιρόπι από ρόδι. Έχουν και ωραίο ταρατόρ (ένα ελαφρώς γλυκό συνοδευτικό με γιαούρτι, σκόρδο, άνηθο και ελαφρά μαγειρεμένο καρότο), λεπτά, χειροποίητα ντολμαδάκια και mercımek köfte – αρωματικά χορτοφαγικά κεφτεδάκια από κόκκινη φακή, μαϊντανό και κύμινο, που πλάθονται έτσι ώστε να πάρουν το σχήμα της χούφτας και σερβίρονται κρύα με λεμόνι και μελάσα ροδιού.

Δοκιμάσαμε και τα μικροκαμωμένα μαντί, που προμηθεύονται από μια κυρία με καταγωγή από το Αντέπ. Τα γεμιστά με μοσχαρίσιο κιμά ζυμαρικά είναι λεπτοδουλειά (στην Τουρκία θα ακούσεις κάποιους να λένε ότι το χέρι μιας καλής μαγείρισσας τα κάνει τόσο μικρά, ώστε σε μία κουταλιά της σούπας να χωράνε 40 από δαύτα!) και ταιριάζουν πολύ με το σκορδάτο γιαούρτι, την πικάντικη σάλτσα ντομάτας και το καμένο βούτυρο με το οποίο τα σερβίρουν. Πάντως, αν σας αρέσουν τα καυτερά, καλύτερα να τους το πείτε, γιατί είναι ένα τσικ διστακτικοί.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣΤα αγαπημένα μας ανατολίτικα εστιατόρια στην Αθήνα

Το μπεϊτί, ένα λαχταριστό κεμπάπ τυλιγμένο σε λεπτή πίτα lavash, «λούζεται» και αυτό από το λιωμένο βούτυρο κλαριφιέ, που τσιτσιρίζει με το που πέφτει στο πιάτο. Συνοδεύεται από ρεβυθοπίλαφο και, μαζί με το αδανά, είναι από τα καλύτερά τους. Από Παρασκευή μέχρι και Κυριακή ετοιμάζουν και το δικό τους, ζουμερό ντονέρ, για το οποίο χρησιμοποιούν μοσχαρίσιο αλλά και λίγο πρόβειο κρέας και το σερβίρουν είτε πάνω από ρύζι που ποτίζεται από τα νόστιμα ζουμιά του είτε «ισκεντέρ», με σάλτσα ντομάτας, κομμένες πιτούλες και γιαούρτι. Το μπελαλίδικο ατζέμ πιλάφ θέλει προπαραγγελία. Ευκαιρία να ξαναπάμε.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣΚορυδαλλός: Πού τρώμε, πού πίνουμε, τι ψωνίζουμε και ποια ομάδα υποστηρίζουμε

*Οι τιμές και το μενού των εστιατορίων είναι αυτά που ίσχυαν κατά τη χρονική περίοδο συγγραφής και
δημοσίευσης του άρθρου και ενδέχεται να έχουν αλλάξει.

*Τα ρεπορτάζ αγοράς και τα προϊόντα που προτείνουμε στον Γαστρονόμο είναι επιλογές των συντακτών και
δεν έχουν εμπορικό σκοπό ούτε αποφέρουν διαφημιστικό έσοδο.

Το άρθρο πρωτοδημοσιεύτηκε στο περιοδικό «Κ», τεύχος 1085.