Όταν η Δικαιοσύνη λειτουργεί ρεβανσιστικά και εκδικητικά παύει να είναι Δικαιοσύνη. Όταν η Δικαιοσύνη στοχοποιεί εμμονικά και λειτουργεί ως εκπρόσωπος «προσωπικών συμφερόντων» παύει να λειτουργεί ως ασπίδα προστασίας των αδυνάμων και ως προστάτης του Κράτους Δικαίου. Εν ολίγοις αυτοαναιρείται.

Η Γεωργία Μπίκα θύμα βιασμού από γνωστό γόνο επιχειρηματικής οικογένειας, όπως κατήγγειλε η ίδια, είδε βήμα –βήμα να καταρρέει μπροστά στα μάτια της όλο το σύστημα διερεύνησης ενός κακουργήματος και να αποσιωπάται η αλήθεια, προκειμένου να μην απαγγελθεί κατηγορία σε ένα μέλος πλούσιας, ισχυρής, πασίγνωστης οικογένειας και διαχρονικού εκφραστή της παντοδύναμης εξουσίας που στο διάβα της ισοπεδώνει νόμους, κανόνες και διατάξεις.

ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΙΚΟΣ ΧΩΡΟΣ

Η Γεωργία Μπίκα από θύμα έγινε θύτης και από κατήγορος κατηγορουμένη. Προκειμένου να διασφαλιστεί το ατιμώρητο του βιαστή της καταλύθηκε κάθε έννοια Δικαίου. Η Αστυνομική Αρχή στην Θεσσαλονίκη υπέπεσε σε σωρεία παραβιάσεων των διατάξεων κατά την ανάκριση. Οι ιατροδικαστικές αρχές αιφνιδίως λησμόνησαν όλα τα πρωτόκολλα που εφαρμόζονται σε περίπτωση βιασμού.

Οι Δικαστικές Αρχές στην Θεσσαλονίκη εξ αρχής έθεσαν τον γόνο της επιχειρηματικής οικογένειας σε έναν «κλοιό προστασίας» λειτουργώντας ως κυματοθραύστης.

Τελικά η καταγγελία μίας γυναίκας που βιάστηκε απορρίφτηκε. Ο βιαστής αθωώθηκε. Η ισχυρή επιχειρηματική οικογένεια τα μέλη της οποίας απασχολούν τα παγκόσμια ΜΜΕ με τις απίστευτης διάστασης ανηθικότητες τους, αυτή η οικογένεια παρέμεινε στο απυρόβλητο.

ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΙΚΟΣ ΧΩΡΟΣ

Το θύμα αναγκάστηκε να προσφύγει στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο. Η προσφυγή καταρχήν έγινε δεκτή.

Όμως εδώ, στην βαλκανική ενδοχώρα, δεν έφθαναν όλα αυτά. Έπρεπε το θύμα βιασμού να εξευτελιστεί, να συρθεί στη Δικαιοσύνη, να πληρώσει το τίμημα αφού τόλμησε να καταγγείλει ένα μέλος της ισχυρής ελίτ η οποία θα πρέπει πάντα να βρίσκεται στο απυρόβλητο. Έπρεπε να διασφαλιστεί πως στο τέλος αυτής της διαδρομής θα γίνονταν τα πάντα προκειμένου να ισοπεδωθεί η αξιοπρέπεια του θύματος.

Ασκήθηκε δίωξη εναντίον της και εναντίον ενός φίλου της για επίθεση κατά ενός εκ των ατόμων που είχαν εμπλακεί στην δικογραφία και που αφορούσε τον βιασμό της Γεωργίας Μπίκα. Πρόκειται για το άτομο το οποίο προσκάλεσε φίλες του και γνωστές του κοπέλες σε εκείνο το ρεβεγιόν της Πρωτοχρονιάς σε πολύ γνωστό ξενοδοχείο της Θεσσαλονίκης . Σε εκείνο το ξενοδοχείο όπου ο γόνος της επιχειρηματικής οικογένειας -και σύμφωνα με την επίσημη κατηγορία- και ο αδελφός του κακοποίησαν και βίασαν την Γεωργία Μπίκα.

ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΙΚΟΣ ΧΩΡΟΣ

Ο «συντονιστής» του ρεβεγιόν και υπεύθυνος «ανθρωπίνων πόρων» του πάρτι στην αρχή ψέλλιζε κάτι ακατανόητες φράσεις. Όταν αργότερα με σφραγίδα της Δικαιοσύνης ο βιαστής απαλλάχτηκε των κατηγοριών τότε ο «σμπίρος», διότι περί τέτοιου ατόμου πρόκειται, κλήθηκε να κατηγορήσει το θύμα και όσους το βοήθησαν σε εκείνες τις δύσκολες ώρες για επίθεση, για ξυλοδαρμό, για πρόκληση επικίνδυνων σωματικών βλαβών κλπ… κλπ.

Με επινοημένους διαλόγους, απίστευτη σκηνοθεσία και ευέλικτη σκηνογραφία , η υπόθεση μυρίζει από μακριά εκδικητικότητα και εμμονική τιμωρητικότητα , διαστάσεις που έγιναν απολύτως αποδεκτές από το σύστημα απόδοσης της δικαιοσύνης.

Πρόκειται για εξωθεσμικό ολίσθημα και για παραβίαση κάθε έννοιας προστασίας του αδύναμου έναντι των απαιτήσεων των ισχυρών. Η Δικαιοσύνη είναι το τελευταίο καταφύγιο όλων εκείνων που δεν έχουν την δυνατότητα και την ισχύ να αντιπαρατεθούν στους ισχυρούς αυτού του κόσμου. Αυτό ισχύει, αν ισχύει, σε κοινωνίες όπου κυριαρχεί η ευνομία. Όχι προφανώς στην Ελλάδα.