ΑΙΜ-120D AMRAAM: Κρίσιμη προσθήκη για το οπλοστάσιο της Πολεμικής Αεροπορίας που παραμένει ζητούμενο. Όπως πάμε… θέμα χρόνου η αποδέσμευσή του στην Τουρκία – Έχει αποκτηθεί από ελάχιστες χώρες εκτός ΗΠΑ. Συγκεκριμένα μόνο από την Αυστραλία, τον Καναδά, τη Νορβηγία και τη Βρετανία. Στην Τουρκία το όπλο αυτό δεν έχει αποδεσμευθεί. Τουλάχιστον επίσημα. Γιατί στην επίσημη ανακοίνωση της DSCA για την αδειοδότηση αγοράς των F-16V μαζί με πλειάδα συστημάτων και όπλων, υπάρχει η εξής φράση: nine hundred fifty-two (952) Advanced Medium Range Air-to-Air Missiles (AMRAAM) AIM-120C-8 or equivalent missiles…

Του Στέργιου Δ. Θεοφανίδη

Αυτό το “or equivalent missiles” θα μπορούσε να θεωρηθεί “ανοικτό παράθυρο” και για την αδειοδότηση αγοράς του μεγάλης ακτίνας ΑΙΜ-120D. Κλασικό κίνητρο, από τα πολλά που έχει προσφέρει η Ουάσινγκτον στον Ερντογάν για να τον… επαναφέρει. Προς το παρόν η αδειοδότηση στην Τουρκία, αφορά την πώληση 952 πυραύλων AIM-120C-8. Τι αποκλείει να συμβεί για μια ακόμη φορά το ίδιο; Η εμπειρία δεν αφήνει περιθώριο αισιοδοξίας.

Ο εντυπωσιακά μεγάλος αριθμός αυτών των πυραύλων θα εξοπλίσει τόσο τα 119 συνολικά F-16V (40 νέας κατασκευής μαχητικά και 79 εκσυγχρονισμένα), όσο πιθανότατα και αυτά που θα προκύψουν από το εγχώριο πρόγραμμα εκσυγχρονισμού OZGUR. Κατά τα άλλα, ο C-8 δεν είναι παρά αναβαθμισμένος C-7 που διαθέτει και η Πολεμική Αεροπορία. Δεν πρόκειται δηλαδή για τον μεγάλης ακτίνας και αυξημένης φονικότητας πύραυλος AIM-120D, για τον οποίο έγινε τόσος λόγος εσφαλμένα. Ο ΑΙΜ-120D που είναι ευθέως συγκρίσιμος από πλευράς ακτίνας με τον ευρωπαϊκό METEOR…

Είναι πύραυλος αέρος – αέρος μεγάλης ακτίνας, δεδομένου ότι σε σχέση με την ήδη αυξημένη ακτίνα των C-5 και C-7, μπορεί να πλήξει στόχους σε αποστάσεις έως και 50% μεγαλύτερες, με ακριβέστερη καθοδήγηση και μεγαλύτερη φονικότητα (Probability of Kill). Η ανάπτυξη του AIM-120D ξεκίνησε το 2006 με την υλοποίηση της φάσης EMD (Engineering & Manufacturing Development), η οποία ολοκληρώθηκε το 2009.

Αξίζει εδώ να επισημανθεί ότι ο C-7 απέκτησε αρχική επιχειρησιακή ικανότητα (IOC) το 2008, ενώ οι παραδόσεις των πρώτων AIM-120C ξεκίνησαν το 2006. Η έκδοση -C επομένως απέχει χρονικά από τον -D, περισσότερο από μία δεκαετία. Ο -D με τη σειρά του απέκτησε IOC από τη Ναυτική Αεροπορία των ΗΠΑ, εντός του 2015. Η ακτίνα του φυσικά δεν είναι γνωστή αλλά υπερβαίνει τα 100 μίλια (160 χιλιόμετρα) βάσει στοιχείων που έχουν αποδεσμευθεί.

Πέρα από τα ηλεκτρονικά νέας γενιάς που φέρει, προκειμένου μεταξύ άλλων να εξασφαλιστεί και περισσότερος χώρος για στερεό καύσιμο, ο AMRAAM -D είναι εξοπλισμένος με σύστημα ζεύξης δεδομένων αμφίδρομης επικοινωνίας (two way data link), σύστημα καθοδήγησης υψηλότερης ακρίβειας με δέκτη GPS συνδυασμένο με αδρανειακή μονάδα αναφοράς θέσης (IMU) και ενεργό ερευνητή υψηλότερης αντοχής σε ηλεκτρονικά αντίμετρα.

Αναβάθμιση του συνόλου των AIM-120C-3 έως C-7 της Ναυτικής Αεροπορίας των ΗΠΑ, υλοποιήθηκε μέσω του προγράμματος EPIP (Electronic Protection Improvement Program), από τον Σεπτέμβριο του 2019. Ο ΑΙΜ-120D-3 που προήλθε από το κοινό πρόγραμμα αναβάθμισης SIP3 (System Improvement Program 3) της Αεροπορίας και του Ναυτικού των ΗΠΑ, βρίσκεται ήδη σε υπηρεσία ενσωματώνοντας αναβαθμισμένο λογισμικό και 15 νέες πλακέτες (κάρτες) στον ηλεκτρονικό του εξοπλισμό.

O AMRAAM είναι ενταγμένος σε υπηρεσία σε 42 χώρες και μέχρι σήμερα για όλες τις εκδόσεις του έχουν εκτελεστεί 4.900 δοκιμαστικές εκτοξεύσεις. Αν και σε πολλές πηγές αναφέρεται ότι ο C-8 είναι η εξαγωγική έκδοση του AMRAAM -D, ο πυραυλοκινητήρας του C-8 είναι ο ίδιος με αυτόν του C-5 και του C-7. Η φονικότητά του (Pk) παρουσιάζεται αυξημένη καθώς διασφαλίστηκε μέσω των προγραμμάτων F3R (Form, Fit and Function) και SIP3F, στο πλαίσιο των οποίων έγινε αναβάθμιση λογισμικού και καρτών και στους δύο πυραύλους.

Τα στοιχεία αυτά επιβεβαιώνονται από επίσημη αμερικανική πηγή. Εκεί, ξεκάθαρα, αναφέρεται το εξής: “The AIM-120C-8 is a form, fit, function refresh of the AIM-120C-7 and is the next generation to be produced. The capabilities of the AIM-120C-7 and C-8 are identical.” Όπως και ο -D επομένως, ο C-8 παρουσιάζει βελτιωμένες κινηματικές επιδόσεις στην τερματική φάση της προσέγγισης στο στόχο, χωρίς όμως να έχει την ακτίνα του πρώτου.