Ποιος μπορεί να πει όχι στη γαστρονομία και τα πιάτα της αγαπημένης γειτονικής μας χώρας – είτε πρόκειται για τη διάσημη πίτσα, ένα αχνιστό πιάτο ζυμαρικών ή ακόμη κι ένα ολόφρεσκο panino italiano στο χέρι, οι ιταλικές γεύσεις είναι απλά ακαταμάχητες. Δημοφιλείς σε όλο τον κόσμο, λαχταριστές για κάθε ηλικία, όσο πιο κοντά στην αυθεντική εκδοχή έρχονται, τόσο πιο απολαυστικές γίνονται στις περιπτώσεις που δεν μπορούμε να τις γευτούμε στην ίδια την Ιταλία.

Και πάντα, ακόμη κι όταν πρόκειται για τόπους με σημαντική γαστρονομική παράδοση κι εκλεκτές γεύσεις, η ιταλική κουζίνα προσφέρει μια δελεαστική επιλογή και αξιόπιστη εναλλακτική, ειδικά όταν ταξιδεύουμε με παιδιά. Τέτοια είναι και η περίπτωση της Κέρκυρας, με τα σπουδαία χαρακτηριστικά πιάτα και τις δυνατές γευστικές συγκινήσεις που αυτά προσφέρουν. Αλλά και τη σημαντική σύνδεση σε κάθε επίπεδο με την Ιταλία, που χάρη στα 400 χρόνια Ενετοκρατίας φέρει ακόμη έντονες τις επιρροές που άφησαν οι Βενετσιάνοι. Όσο εκλεκτή και βαθιά νόστιμη λοιπόν κι αν είναι η κορφιάτικη κουζίνα, τρεις διαφορετικοί μεταξύ τους αλλά εντυπωσιακά ποιοτικοί ο καθένας στο είδος τους χώροι εστίασης με ιταλικό μενού, αξίζει να μπουν στη λίστα σας μ΄ αυτά που θα κάνουν ακόμη πιο γευστικό το ταξίδι σας στο αγαπημένο νησί του Ιονίου.

Di Santo Premium Sandwiches για ανωτέρου επιπέδου ιταλικά σάντουιτς

Είτε έχετε ταξιδέψει στην Ιταλία είτε όχι, είτε έχετε δοκιμάσει ιταλικό street food είτε δεν έχει τύχει ακόμη, τα ιταλικά σάντουιτς του Di Santo θα σας ξετρελάνουν. Ο Γιώργος Παπαβλασόπουλος αποφάσισε να συστήσει στην Κέρκυρα το «καθημερινό φαγητό» του ως φοιτητής στην Ιταλία και φαίνεται ότι πραγματικά απογείωσε το κλασσικό panino Italiano. Το σημείο που διάλεξε για να ανοίξει το Di Santo είναι από πιο πολυσύχναστα της παλιάς πόλης, πίσω από το κομψό Λιστόν και δυο βήματα από το Πεντοφάναρο, ιδανικό ιδιαίτερα για να παρακολουθήσει κανείς την πρώτη Ανάσταση.

Η τοποθεσία όμως δεν είναι ο λόγος που κάνει τις ουρές να σχηματίζονται έξω από το μικροσκοπικό Di Santo, το οποίο μοιάζει με προσεγμένο ντελικατέσεν που άνετα θα στέκονταν σε μια ιταλική πρωτεύουσα. Με την πόρτα του πάντα ανοιχτή, τα κερκυραϊκά νούμπουλα και τις αρμαθιές σκόρδων να κρέμονται από την οροφή πάνω απ΄ τη βιτρίνα, τη μηχανή κοπής αλλαντικών σε πρώτο πλάνο και πολλές σειρές από Prosecco να εναλλάσσονται με κονσέρβες ντομάτας San Marzano καθώς παρατάσσονται πάνω απ΄ τον πάγκο με τα λιγοστά σκαμπό, σε προσκαλεί να μπεις, να δοκιμάσεις και να ενθουσιαστείς.

Ουσιαστικά πρόκειται για μια κάθετη μονάδα παρασκευής σάντουιτς, αφού εκτός από τα εκλεκτά αλλαντικά και τα προσεκτικά επιλεγμένα τυριά, όλα τα υπόλοιπα συστατικά που μπαίνουν στα χορταστικά σάντουιτς, φτιάχνονται από και για το Di Santo αποκλειστικά. Το νοστιμότατο ψωμί που δεν έχει τίποτα να ζηλέψει από την αυθεντική φοκάτσια, ζυμώνεται καθημερινά από 100% ιταλικό αλεύρι Caputo και η αργή ωρίμανση του δίνει την τραγανή κρούστα και την έντονα κυψελώδη υφή. Το ίδιο και οι πυκνές σάλτσες και κρέμες που πλουσιοπάροχα συμπληρώνουν τα βασικά συστατικά. Αρκεί μια πρωινή βόλτα ως το μοναδικό αυτό σαντουιτσάδικο κι ίσως πετύχετε τα μανιτάρια πορτομπέλο ή τις μελιτζάνες την ώρα που βγαίνουν απ΄ τον φούρνο για να αποτελέσουν μαζί με το έξτρα αγνό παρθένο ελαιόλαδο Λευκίμης τη βάση για τις αλοιφές.

Όσο για τα αλλαντικά και τα τυριά, ο κος Παπαβλασόπουλος έμαθε καλά στην Ιταλία πως να αναζητά τα πιο εκλεκτά κι αυτά προμηθεύεται για τα δικά του panini χωρίς την παραμικρή υποχώρηση στην ποιότητα. Με μια ματιά στη βιτρίνα θα διαπιστώσετε ότι τα ολόκληρα κομμάτια αλλαντικών χωρίς την παραμικρή επεξεργασία προέρχονται από βραβευμένους παραγωγούς. ΠΟΠ προσούτο Πάρμας 16 μηνών Levoni ή 24 μηνών San Daniele από τις ιταλικές πλαγιές των Άλπεων, σαλάμι Vetricina με πικάντικη γεύση και εκλεκτός λαιμός Coppa από μαύρο χοίρο, είναι μερικά από τα στάνταρ που ταιριάζουν ιδανικά με βουβαλίσια μπουράτα ή στρατσιατέλα, με μοτσαρέλα fior di latte, πεκορίνο Toscano αλλά και κατσικίσιο τυρί Γαλλίας.

Δοκιμάστε τα σε προτάσεις κλασσικές όπως το Tartufo με προσούτο, πεκορίνο, άγρια ρόκα και κρέμα μαύρης τρούφας ή το Casanova με σαλάμι Βετριτσίνα, σπιτική κρέμα καπνιστής μελιτζάνας, mozzarella fior di latte, πικάντικη σάλτσα τομάτας και καραμελωμένα κρεμμύδια, premium όπως το Di Santo με μορταδέλα Μπολόνιας με φιστίκι, βουβαλίσια στρατσιατέλα, κρέμα από φιστίκι Αιγίνης και baby φύλλα άγριας ρόκας, αυθεντικές όπως το Paradiso με μιλανέζικο σαλάμι τρούφας, καπνιστό τυρί κι ελληνικό μέλι ή ακόμη και vegan και δείτε το ταπεινό σάντουιτς να μεταμορφώνεται σε γευστική εμπειρία.

Ευγενίου Βουλγάρεως 3 – Ανοιχτά καθημερινά

Pasta – Pizza Bar

Ξεμακραίνοντας από την παλιά πόλη και πλησιάζοντας το πολύβουο Σαρόκο, το λιτό Pasta-Pizza Bar θα περνούσε ίσως απαρατήρητο αν από τη τζαμαρία δεν τραβούσε το βλέμμα η αεικίνητη φιγούρα ενός παθιασμένου pizzaiolo. Είναι ο Tommaso με καταγωγή από το Τορίνο και μακρά θητεία δίπλα σε Παριζιάνους αρτοποιούς, που έχει πάθος με την τελειοποίηση των ζυμαριών και δίνει σάρκα και οστά στην επιθυμία των ιδιοκτητών Michael και Ella για ένα χώρο εστίασης που σέβεται την ιταλική κουζίνα και προσφέρει μια γνήσια εκδοχή της.

Το εγχείρημα ξεκίνησε πριν ένα χρόνο ως Pasta Bar, ένα μαγαζί απλό, με λίγα εξωτερικά τραπέζια και αποκλειστικά χειροποίητα ζυμαρικά. Από τον περασμένο Οκτώβριο όμως, το μεγάλου ατού έγινε η πίτσα, αυθεντική ρωμαϊκή, με βάση τόσο νόστιμη, που άνετα απολαμβάνεις σκέτη σαν φοκάτσια, ολόφρεσκα ιταλικά αλλαντικά, τυριά από την Απουλία και όλη την έμπνευση του Tommaso που γνωρίζει τα πάντα για τα άλευρα και πώς να πετύχει διαφορετικές υφές στη ζύμη. Δίπλα στον πάγκο του, τσουβάλια με αλεύρι Mulino Valsusa που αλέθεται σε αυθεντικό νερόμυλο του 1884 της περιοχής Bruzolo του Πιεμόντε και προέρχεται από σιτηρά βιώσιμης καλλιέργειας. Κάθε τύπος – φίνο Prosperosa, εύπεπτο ημι-ολικής αλέσεως Facondia, Sacripante από μείγμα αρχαίων ποικιλιών σιταριού που είναι και ελαφρύτερο, με μικρότερη περιεκτικότητα σε γλουτένη – έχει σαν αποτέλεσμα ζυμάρι με λιγότερους υδατάνθρακες, πλουσιότερο σε θρεπτικά στοιχεία αλλά χωρίς καμιά έκπτωση στην εξαιρετική γεύση.

Από τις πιο λιτές Margherita με φρέσκια σάλτσα ντομάτας, μοτσαρέλα fior di latte και φρέσκα φύλλα βασιλικού και Gorgo e Bufala μόνο με βουβαλίσια μοτσαρέλα ΠΟΠ και γκοργκοντζόλα ΠΟΠ ως τις πιο πλούσιες Cicciottella που συνδυάζει τη μοτσαρέλα με πανσέτα, κουκουνάρι, βασιλικό και φρεσκοτριμμένο πιπέρι και Bruciaculo χωρίς τυρί, αλλά με την έντονη γεύση που δίνουν τα αλλαντικά –σαλάμι Vetricina και πικάντικη, κρεμώδης nduja-, καθεμιά μας μεταφέρει νοερά σε μια ανεπιτήδευτη ιταλική πιτσαρία, εκεί που όπως και στο Pasta – Pizza Bar, η πίτσα είναι πραγματική τέχνη.

Όσο γι΄αυτά που έπονται, ένας ολοκαίνουργιος, τελευταίας τεχνολογίας φούρνος και εξοπλισμός μαζί με τις πάντα ακολουθούμενες κλασσικές συνταγές και παραδοσιακές τεχνικές, υπόσχονται ότι ως το καλοκαίρι εκτός από τη ρωμαϊκή, θα δοκιμάζουμε και την αυθεντική, αργής ωρίμανσης ναπολιτάνικη πίτσα, με το μαλακό αλλά ταυτόχρονα τραγανό δικό της χαρακτηριστικό ζυμάρι.

Ιακώβου Πολυλά 24 – Ανοιχτά Τρίτη-Κυριακή

La Famiglia

Φέρτε στο νου σας την εικόνα μιας γνήσιας ιταλικής τρατορίας και σίγουρα τα στοιχεία που την απαρτίζουν θα είναι ένα γραφικό πλακόστρωτο σοκάκι με δυο-τρία περιζήτητα τραπέζια, ένας ζεστά φωτισμένος χώρος με καρό τραπεζομάντηλα και λαχταριστά, αχνιστά πιάτα ζυμαρικών να πηγαινοέρχονται με φούρια από την κουζίνα. Το σκηνικό αυτό καθόλου δεν απέχει από αυτό που αντικρύζει κανείς ανηφορίζοντας το καντούνι του Μπίζη, ένα από τα γραφικότερα σοκάκια της περιοχής του Καμπιέλο όπου κάποτε έχτισαν τα αρχοντικά τους οι Ενετοί και πλέον συχνάζουν οι ντόπιοι για καφέ, brunch, γλυκό, ένα ποτό νωρίς και βέβαια τις αυθεντικές, καλοφτιαγμένες ιταλικές γεύσεις στο La Famiglia.

Δεν πρόκειται για νέα άφιξη στο όμορφο καντούνι. Το La Famiglia άνοιξε το 1996, δεν άργησε να καθιερωθεί ως πολυσύχναστο αγαπημένο εστιατόριο και από τα χρόνια του κορονοϊού που έκλεισε ως πρόσφατα που επαναλειτούργησε, έλειψε πολύ σε όλους όσους είχαν περάσει το κατώφλι του. Εκεί όπου πλέουν τους περιμένουν ξανά μικρές και μεγαλύτερες ροτόντες στρωμένες με καρό κόκκινα και μπλε τραπεζομάντηλα, το ζεστό φως που διαχέουν οι απλίκες στο χώρο, οι παλιοί καθρέφτες που κλείνουν το μάτι στο ενετικό παρελθόν της γειτονιάς και τα κορνιζαρισμένα συλλεκτικά μενού ιταλικών και σουηδικών εστιατορίων από τις αρχές του περασμένου αιώνα, που κοσμούν τους τοίχους.

Ο αεικίνητος ιδιοκτήτης και επιμελητής του μενού κος Νικόλας Campogiani, μαγειρεύει, επιμελείται κάθε λεπτομέρεια στα πιάτα και αφήνει κάπου κάπου την κουζίνα του για να χαιρετήσει τους τακτικούς θαμώνες ή να βεβαιωθεί ότι όλα στη σάλα βαίνουν καλώς. Στη δε ερώτηση «Γιατί ιταλικό;» απαντά αβίαστα «perché noi siamo Italiani». Και είναι όντως έτσι, αφού η μια πλευρά της καταγωγής του είναι η Τοσκάνη, απ΄όπου ο παππούς του ξεκίνησε ανοίγοντας εστιατόρια αρχικά στην Ιταλία και μετέπειτα στη Σουηδία. Ευτυχώς για εμάς το μήλο έπεσε κάτω απ΄τη μηλιά κι ο Νικόλας κληρονόμησε όχι μόνο το πάθος για τη μαγειρική και την ιταλική κουζίνα αλλά και τις παραδοσιακές συνταγές.

Τις οποίες με ζήλο εξελίσσει και τελειοποιεί σ΄ ένα μενού που απαρτίζεται από μια ωραία ποικιλία από δροσερές σαλάτες με ή χωρίς αλλαντικά και antipasti, που συμπληρώνουν οι νόστιμες πίτες ημέρας, λίγα αλλά εκλεκτά πιάτα κρεατικών –υπέροχη η ταλιάτα με σάλτσα από λευκό μίσο και γλυκό κρασί Marsala – και βέβαια πεντανόστιμα al dente ζυμαρικά. Ριγκατόνι και λινγκουίνι μοιράζονται σε συνταγές απ΄όλη την Ιταλία: υπέροχες στην απλότητά τους η Amatriciana και η πάστα με ανάμεικτα μανιτάρια, μεστό σε γεύση το Ragù που τιμά τη Μπολόνια, χωριάτικα αυγά στην Carbonara και έξι διαφορετικές μακαρονάδες για όσους αγαπούν τα θαλασσινά και δεν ξεχνούν ότι βρίσκονται σε νησί. Πολύ δημοφιλή και αγαπημένα όσων τα δοκιμάζουν, τα Rigatoni del Pollarolo με μπουκιές από φιλέτο κοτόπουλο και μια υπέροχα αρωματική σάλτσα με Μαυροδάφνη και φασκόμηλο – ένα από τα αγαπημένα μυρωδικά της ιταλικής κουζίνας. Κρατήστε λίγο χώρο είτε για το αέρινο τιραμισού είτε για την τάρτα πικρής σοκολάτας και μην ανησυχείτε: θα κλείσετε το απόλυτα ιταλικό γεύμα με τι άλλο; χωνευτική grapa φυσικά.

Μανιαρίζη Αρλιώτη 16 – Ανοιχτά την Τρίτη-Σάββατο αυτή την περίοδο 

Φωτογραφίες: Αριέττα Πούλιου

Το άρθρο της εβδομάδας

ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ