Με θέα τo γήπεδo του γκολφ και τους γκόλφερς με τα μπαστούνια τους, ανάμεσα στα χαρακτηριστικά σημαιάκια, το κεντρικό εστιατόριο του Minthis συνεχίζει εδώ και χρόνια να βρίσκεται στον γευστικό χάρτη της πόλης ως επιλογή τόσο για τους κατοίκους, τους αθλητές και τους φιλοξενούμενους στο resort, όσο και για όσους ψάχνουν ένα ποιοτικό εστιατόριο για το γεύμα τους. Ο executive chef του Clubhouse Μάριος Ευσταθίου βρίσκεται στο πηδάλιο της κουζίνας, έχοντας δημιουργήσει ένα μενού που ανανεώνεται δυο φορές τον χρόνο με πιάτα βασισμένα στην εποχικότητα και τη βιωσιμότητα και με κύριο γνώμονα την ικανοποίηση των αναγκών των ποικίλων επισκεπτών. «Ξεκινούμε με το πρόγευμα, όπου τα πάντα φτιάχνονται επιτόπου, καθημερινά και από το μηδέν. Από τη γκρανόλα μέχρι τα ψωμιά και τα μάφιν, τις μπάρες δημητριακών και μαρμελάδες της εποχής, που εμπλουτίζονται με βότανα και αρωματικά από κήπους μας, όπως η λεβάντα στο μέλι ή το δεντρολίβανο στη μαρμελάδα φράουλας, που είναι και η εποχή της. Συνεχίζουμε με το brunch και για τους εξωτερικούς πελάτες και αμέσως μετά με το μεσημεριανό», μου εξηγεί ο σεφ, ενώ στο τραπέζι μου προσγειώνονται φέτες από ζεστό, φρεσκοζυμωμένο ψωμί, από τις οποίες ξεχώρισα το Spicy Corn, μαζί με χειροποίητο βούτυρο με τούρμερικ και βότανα.  «Το μενού κατά κύριο λόγο αποτελείται από πιάτα της μεσογειακής κουζίνας, με κάποια διεθνή τουίστ. Θα βρεις κρύα και ζεστά ορεκτικά, σαλάτες, κυρίως πιάτα, μακαρονάδες, κυρίως comfort φαγητά που είναι ιδανικά για το μεσημέρι. Όλα ακολουθούν την ‘to share’ λογική, ώστε να μπορέσει ο πελάτης να παραγγείλει πολλά πιάτα και να δοκιμάσει λίγο απ’ όλα, με πολλές ενδιαφέρουσες προσθήκες σε επιλογές ημέρας, ούτως ώστε να μην επαναλαμβάνεται το μενού για τους πελάτες που μένουν μέρες εδώ». Το δικό μας γεύμα, ξεκίνησε με το ταχίνι με έντονο άρωμα καπνιστής πάπρικας, την καπνιστή μελιτζανοσαλάτα με λευκό ταχίνι και ξύσμα λεμονιού και το seabass carpaccio με εσπεριδοειδή, ξύδι από μανταρίνι και πέρλες βαλσάμικου, ικανό να σε δροσίσει και τις πιο ζεστές μέρες του καλοκαιριού. Συνέχεια με το χαλλούμι με μέλι και σησάμι, που σιγοψήνεται στον ατμό και αρωματίζεται με βασιλικό και άλλα βότανα από τους κήπους, το οποίο προμηθεύονται από τυροκομείο της περιοχής και το χταπόδι με τα πλοκάμια του που σερβίρεται με χούμους και καραμελωμένο κρεμμύδι. Ως κυρίως πιάτα απολαύσαμε μια ιδιαίτερη εκδοχή του ριζότο μανιταριών, με γκογκοντζόλα και παρμεζάνα που λιώνει με φλόγιστρο, το οποίο γλυκαίνει με miso και μέλι, αλλά και το πιάτο ημέρας, που ήταν (για πολύ καλή μας τύχη) ένα τορτελίνι γεμιστό με σπανάκι και ρικότα, ένα κρεμώδες σος με σπανάκι, προσούτο crudo, roasted ντομάτες και κουκουνάρια. Όσο κι αν προσπάθησα να αποφύγω το γλυκό στο τέλος, στάθηκε αδύνατο. Ήταν μια εντυπωσιακή (και instagrammable) μπάλα σοκολάτας, η οποία έλιωσε μπροστά στα μάτια μου όταν η σερβιτόρα την περιέλουσε με τη ζεστή σος για να αποκαλυφτεί στο εσωτερικό του το παγωτό με χαρουπόμελο. Ένα πραγματικό αριστούργημα, με έντονο τον τοπικό χαρακτήρα, αφού οι χαρουπιές της περιοχής στο παρελθόν αποτελούσαν την κύρια απασχόληση των ντόπιων.

Wine Tasting πέντε αστέρων

Επόμενη στάση η κάβα, που αποτελεί αδελφάκι του δημοφιλούς Bottles Wine & Spirit στη Λεμεσό και που προσφάτως επεκτάθηκε και στη Λευκωσία. Σε ένα κομψό περιβάλλον, που ακολουθεί κατά γράμμα τις σχεδιαστικές γραμμές του Minthis, εκτίθενται κρασιά για κάθε γούστο, ικανά να ανταποκριθούν στην κάθε περίσταση και οικονομικά δεδομένα. Ένα πλάτερ με τυριά, φρούτα και αλλαντικά με περίμενε στον πάγκο, ενώ τα 5 κρασιά ήταν στην παγοθήκη. Η Ιρένα ανέλαβε να μου μεταδώσει τις γνώσεις της για τη γευσιγνωσία κρασιού, αλλά κυρίως την αγάπη της για αυτό, την οποία μαρτυρούσε το πάθος με το οποίο μιλούσε για αυτό. Πρώτο στάδιο η εξέταση της όψης  του οίνου μέσω της όρασης, μετά των αρωμάτων μέσω της όσφρησης και τέλος των γευστικών χαρακτηριστικών, μέσω της γεύσης. Ξεκινήσαμε με το Giusti, Asolo Prosecco, ακολούθησε το Ξυνιστέρι Aerides από το Οινοποιείο της Πάφου Makarounas, το Sauvignon Blanc από το Marlborough της Νέας Ζηλανδίας και τα ροζέ Munity, Cotes de Provence, το Minthy, επίσης από το Οινοποιείο Makarounas και τέλος, το Minthis, από αμπέλια που βρίσκονται εντός του θερέτρου. Το καθένα από αυτά, ιδιαίτερο, με τα δικά του μοναδικά χαρακτηριστικά, τα οποία η εκπαιδεύτρια φρόντισε ώστε να εντοπίσω, προτείνοντάς μου τους ιδανικούς συνδυασμούς φαγητού και κρασιού. Οι γευσιγνωσίες αποτελούν μια από τις πιο ξεχωριστές εμπειρίες που προσφέρονται στο Minthis, ενώ αξίζει να σημειωθεί ότι υπάρχει η δυνατότητα να πραγματοποιηθούν και στις σουίτες των επισκεπτών προσαρμοσμένες ανάλογα στη βάση του επιπέδου γνώσεων των πελατών. Δύο φορές τον μήνα, μάλιστα, πραγματοποιούνται events γευσιγνωσίας στον χώρο, σε συγκεκριμένες θεματικές ενότητες, με το επόμενο να έχει οριστεί για τις 25 Ιουνίου σε ειδικό χώρο του resort, με πέντε ποιοτικούς οίνους από τη νότια Γαλλία.

Σταυρός κρυμμένος σε θάμνους μέντας

Ο ήλιος άρχισε να δύει και άδραξα την ευκαιρία για έναν μεγάλο περίπατο στην περιοχή, στην οποία δεσπόζει εδώ και αιώνες η Μονή Τιμίου Σταυρού Μίνθης, ως ένα από τα σημαντικότερα αξιοθέατα στην επαρχία που έδωσε και το όνομά της στο θέρετρο. Το μοναστήρι είναι κτίσμα του 12ου αιώνα, ενώ η ιδιότυπη ονομασία του ανάγεται στην εποχή της Φραγκοκρατίας όταν Φράγκοι μοναχοί εγκαταστάθηκαν στο μοναστήρι, οι οποίοι φεύγοντας πήραν μαζί τους το μεγάλο σταυρό που είχαν στο εικονοστάσι της εκκλησίας και τον έκρυψαν μέσα σε θάμνο μέντας. Οι μοναχοί, αφού βρήκαν τυχαία το σταυρό μέσα στους θάμνους, τον μετέφεραν πίσω στη μονή και τον τοποθέτησαν συμπτωματικά στην ίδια θέση όπου βρισκόταν προηγουμένως.

Βαδίζοντας στα μονοπάτια, οι μυρωδιές της λεβάντας, του δεντρολίβανου και του θυμαριού σε κάνουν να νιώθεις ένα με τη φύση μέχρι που τα λευκά σκαλοπάτια σε οδηγούν στο Spa. Το πολυβραβευμένο αυτό κτίριο, που κατάφερε να κατακτήσει εννέα συνολικά βραβεία, εκ των οποίων τα δυο σε παγκόσμιο επίπεδο και τα τρία ευρωπαϊκά, που επαινούν τις βιώσιμες πρακτικές και τον ολιστικό προσανατολισμό του. Ένα καταφύγιο ευεξίας και χαλάρωσης, σε πλήρη συνάρτηση με τη φύση, ακολουθώντας τη συνεκτική σχεδιαστική φιλοσοφία.

Το αγόρι που έγινε βότανο

Με θέα το σπουδαίο αυτό αρχιτεκτόνημα, το εστιατόριο Amaracus (που πήρε το όνομά του από τον γνωστό μύθο) βρίσκεται φωλιασμένο μέσα στο εκπληκτικό τοπίο. Με το που φτάνω στη βεράντα, με υποδέχτηκαν με θέρμη, οδηγώντας με στο γωνιακό τραπέζι που έβλεπε πανοραμικά, κατευθείαν στο βουνό και στο κτίριο του spa. Ο ήλιος έδυε και τα χρώματα από τις τελευταίες ακτίνες έσμιγαν με τον γήινο διάκοσμο, δημιουργώντας εικόνες καρτποσταλικές. Αποτυπώνω με το κινητό την αριστοκρατική κομψότητα, μέχρι που η μπαταρία με εγκαταλείπει. Μελετώ προσεκτικά το μενού, όταν με ενημερώνουν πως ο σεφ έχει ήδη αποφασίσει την αλληλουχία των πιάτων που θα σερβίρει, ώστε να έχω μια ολοκληρωμένη άποψη για τη δουλειά που γίνεται στην κουζίνα. Στα ηνία της βρίσκεται ο Κωνσταντίνος Δημοσθένους, γνωστός στα εστιατορικά δρώμενα  του νησιού και με αξιοσημείωτη εμπειρία στη διεθνή σκηνή. Για το συγκεκριμένο project εστίασε στα στοιχεία της φύσης – όσα απλόχερα, δηλαδή, του προσφέρει η γη. «Πολλά από τα υλικά που χρησιμοποιούνται στο Amaracus προέρχονται από το έδαφος του Minthis, όπως φρέσκα βότανα, που καλλιεργούνται εκεί. Αυτό ενισχύει τη φρεσκάδα και την ποιότητα των πιάτων, δίνοντας έμφαση στην τοπικότητα και τη βιωσιμότητα», μου αναφέρει. Για τον κατάλογο, λοιπόν, έδωσε προτεραιότητα στα εγχώρια και τοπικά προϊόντα, αξιοποιώντας τα υλικά από τους κήπους, τους οπωρώνες του θερέτρου, τις κυψέλες μελισσών και τους αμπελώνες, που παντρεύονται με μια μελετημένη λίστα κρασιών, με έμφαση στον παλαιό κόσμο. Καθόλου τυχαίο δεν πρέπει να θεωρείται που το Amaracus κατάφερε απ’ την πρώτη μέρα λειτουργίας του να γίνει γαστρονομικός προορισμός στο νησί, αφού η μελετημένη στρατηγική και οι πρακτικές του, δεν άφηναν περιθώρια αποτυχίας. «Το Amaracus παρακολουθεί συνεχώς τις γαστρονομικές τάσεις και τις προτιμήσεις των πελατών, προσαρμόζοντας το μενού και τις υπηρεσίες του ανάλογα», μου εξηγούν, γνωρίζοντας καλά πως η διατήρηση της φήμης δεν είναι εύκολη υπόθεση. «Η ανταγωνιστικότητα στην εστίαση είναι υψηλή. Γι’ αυτό και απαιτείται συνεχή προσπάθεια, εκπαίδευση του προσωπικού, καινοτομία στο μενού και προσαρμογή στις νέες τάσεις και προτιμήσεις των πελατών». Το δείπνο που ετοίμασε για τη βραδιά ξεκίνησε με ένα amuse-bouche, σερβιρισμένο πάνω σε σπόρια, συνεχίζοντας με τον ταραμά με λεμόνι Yuzu, ένα παραδοσιακό κυπριακό πιάτο που αποτυπώνει την τοπική κουζίνα με ένα ελαφρύ «πείραγμα» στη βάση του, το Black Tahini Cream, το χούμους με φιστίκι Αιγίνης (δημοφιλές πιάτο, που λατρεύουν οι επισκέπτες) και το signature Ceviche με ψάρι ημέρας, aji limo, κόλιανδρο, αβοκάντο και tiger’s milk. «Επικεντρωνόμαστε στη σύνδεση της παραδοσιακής κυπριακής κουζίνας με σύγχρονες γαστρονομικές τεχνικές και δημιουργίες. Το μενού σχεδιάζεται έτσι ώστε να αναδεικνύει τις τοπικές γεύσεις και τα φρέσκα υλικά, προσφέροντας ταυτόχρονα μια μοναδική γαστρονομική εμπειρία», μου εξηγεί ο σεφ. Η συνέχεια ήρθε με το Flatbreat ημέρας που ψήνεται στον ξυλόφουρνο, τα Meatballs με σάλτσα ντομάτας και τα έντονα αρώματα βασιλικού και το Χταπόδι σιγοψημένο στα κάρβουνα, με μια απαλή νότα από βότανα του Minthis και κόλιανδρο. «Αυτά τα πιάτα ενσωματώνουν την ουσία της κυπριακής κουζίνας και προσελκύουν τόσο ντόπιους όσο και επισκέπτες που αναζητούν αυθεντικές γεύσεις». Κορύφωση της βραδιάς αποτέλεσε το εξαιρετικό Orzo με βοδινό black angus, από τις φημισμένες φάρμες  της Αυστραλίας Teys, σιγομαγειρεμένο με τοπικά αρωματικά βότανα. Ένα πιάτο που αναδεικνύει τόσο τ αρώματα όσο και τις γεύσεις που συνοψίζει τη σοβαρότητα με την οποία αντιμετωπίζεται η προέλευση της πρώτης ύλης. «Η διασφάλιση της υψηλής ποιότητας και της φρεσκάδας των υλικών είναι βασικά για εμάς, γι’ αυτό και ακολουθούμε μια αυστηρή διαδικασία επιλογής και ελέγχου των προμηθευτών, διασφαλίζοντας ότι τα υλικά πληρούν τα υψηλότερα πρότυπα».

Οι 24 ώρες σε αυτό τον επίγειο παράδεισο, κύλησαν γαλήνια. Λειτουργώντας μέσα μας σαν μια πρόβα καλοκαιριού, σε ένα σημείο που μοιάζει να αναδύθηκε από την ίδια τη φύση, συνυπάρχοντας