Δέκα σεφ μάς εκμυστηρεύονται τι ήταν αυτό που «έκλεψαν» από τη μητρική μαγειρική.

Κρίστυ Καραγεώργου
«Μπορεί η μητέρα μου να μη μαγείρευε τόσο, όμως όταν το έκανε, το έκανε νόστιμα. Είχε πάρει από τη γιαγιά που ήταν μαγείρισσα, και μάλλον από εκείνη πήρα κι εγώ πολλά. Είχε άρτια τεχνική και της έχω κλέψει πολλές συνταγές». Τα δικά της παιδιά θέλει να μάθουν να σέβονται και να εκτιμούν την παραδοσιακή κουζίνα.

Κλεομένης Ζουρνατζής
«Αν έχεις γιαγιά και μητέρα μαγείρισσα, τότε δεν γίνεται να μην έχεις πολλά να πάρεις από αυτές. Εκείνες με έμαθαν για την εποχικότητα των υλικών και αυτό που θαύμαζα ήταν πώς με λίγη πρωτεΐνη έκαναν το φαγητό να αυγατίζει».

Δημήτρης Κονταράτος
«Η μητέρα μου είναι το βασικό γαστρονομικό μέσο επιρροής. Είναι εκείνη που μέσα από τα τραπέζια τα καθημερινά, τα γιορτινά, τα κυριακάτικα, μου έδωσε τόσο ερέθισμα να ασχοληθώ με τη μαγειρική, αλλά και να γίνει το μεράκι μου». Όσο για τις δύο του κόρες αυτό που επιθυμεί είναι να αποκτήσουν σεβασμό στη γεύση.

Μιχάλης Νουρλόγλου
Εκείνο που θυμάται ο Μιχάλης από τη μαγειρική της μητέρας του ήταν οι εντάσεις που είχαν τα φαγητά της. «Έβαζε πολλά μπαχαρικά και μυρωδικά σε όλα. Φαντάσου ότι στα ρεβίθια έριχνε σκόνη από τζίντζερ». Αυτό το αποτύπωμα της μητρικής μαγειρικής έχει και η δική του. Προσπαθεί όλα τα πιάτα του να έχουν εντάσεις, οι οποίες να δικαιολογούν την ύπαρξή τους. Όσο για εκείνο που θέλει να περάσει στις δικές του κόρες είναι ότι μέσα από μικρά πράγματα και έξυπνες κινήσεις μπορείς να φτιάξει κανείς νόστιμα φαγητά.

Παναγιώτης Γιακαλής
«Η μητέρα μου ήταν 30 χρόνια ζαχαροπλάστρια και είναι μια φοβερή μαγείρισσα. Έπαιξε σημαντικό ρόλο στη διαμόρφωση της δικής μου μαγειρικής ταυτότητας καθώς την έχτισα πάνω στις γευστικές μνήμες από τα φαγητά της». Στα δύο του παιδιά ο Παναγιώτης προσπαθεί να τους μάθει να τρώνε τα πάντα. «Τρώμε κυρίως στο σπίτι και τους φτιάχνω τα πάντα. Πολλές φορές μαγειρεύουμε και μαζί. Είναι πολύ σημαντικό να χτίσει κανείς τη γευστική του μνήμη από μικρός».

Jean – Charles Metayer
«Αυτό που μαθαίνουμε όλοι οι Γάλλοι από τις μαμάδες μας είναι να βάζουμε βούτυρο παντού. Είναι στο DNA. Η δική μου δεν είναι από εκείνες που περνούσαν ώρες στην κουζίνα. Πάντα μαγείρευε a la minute, απλά, νόστιμα και ισορροπημένα. Και αυτό ήταν που μου άρεσε». Στα δύο παιδιά του προσπαθεί να μάθει ότι δεν είναι δύσκολο ούτε χρειάζεται πολύς κόπος να μαγειρέψει κανείς με φρέσκα προϊόντα. «Αυτό δεν το είχαμε στη Γαλλία, ενώ όμως τώρα βρίσκεις πολλά φρέσκα προϊόντα και αυτό θέλω να τους δείξω».

Γκίκας Ξενάκης
Θεωρεί τον εαυτό του τυχερό που μεγάλωσε σε ένα σπίτι όπου τόσο η μητέρα όσο και η γιαγιά του ήταν φοβερές μαγείρισσες. «Είναι δύσκολο να το περιγράψω, αλλά αυτό που μπορώ να πω ότι πήρα από αυτές τις δύο γυναίκες με μια λέξη είναι η νοστιμιά. Αλλά και κάποια τεχνικά μυστικά. Όπως μου έλεγε η μητέρα μου να μην ανακατεύω τη μαρέγκα με τη μαρίζ αλλά με τα χέρια, με ανοιχτά μάλιστα τα δάχτυλα για να μη χάσει τον αέρα της». Αυτό που θέλει για τους δύο γιους του είναι να αποκτήσουν γαστρονομική κουλτούρα και να μην αντιμετωπίζουν το φαγητό απλά σαν ανάγκη.

Άνταμ Κοντοβάς
«Όσο κι αν ακουστεί παράξενο, η μητέρα μου μαγείρευε fusion. Και μάλλον από εκείνη πήρα αυτή την τρέλα για τις έθνικ γεύσεις». Στην κόρη του ο Άνταμ θέλει να της δείξει τον μαγειρικό του κόσμο και την αγάπη που τρέφει για αυτόν. Όπως τονίζει: «Να μάθει ότι είναι κάτι σπουδαίο και όμορφο».

Μάγκυ Ταμπακάκη
Οι δύο γιαγιάδες της ήταν εκείνες που την ενέπευσαν, αφού από μικρή ηλικία είχε χάσει τη μητέρα της. «Αυτό που πήρα από εκείνες είναι η μαγειρική με το μάτι. Δεν ακολουθούσαν καμία συνταγή και πάντα τους έβγαιναν. Αυτή τη ρομαντική νοοτροπία έχω υιοθετήσει κι εγώ και αφήνω το φαγητό να μου μιλάει όπως μιλούσε και σε εκείνες». Τον σεβασμό στην πρώτη ύλη και τη μαγειρική με αγάπη προσπαθεί να δείξει και στον γιο της. «Θέλω να αντιμετωπίζει το φαγητό με ευπρέπεια».

Νίκος Θωμάς
«Η μητέρα μου δεν ήταν καμιά δεινή μαγείρισσα. Ήξερε να κάνει πέντε-έξι φαγητά καλά και αυτό είναι όλο. Αντίθετα, η γιαγιά το είχε με την κουζίνα. Κάθε Κυριακή, ακόμα και τώρα, μαζευόμαστε στο σπίτι της, στη Σπάρτη, και τρώμε οικογενειακώς. Μαγειρεύει μόνο εκείνη και μάλιστα τα δικά της προϊόντα. Αυτή θα έλεγα ότι με έχει επηρεάσει». Ως πατέρας ο Νίκος αυτό που επιθυμεί να δείξει στο παιδί του είναι την αγάπη του για τη μαγειρική. Όχι για να ακολουθήσει το ίδιο μονοπάτι, αλλά για να λατρέψει όπως και ο ίδιος αυτή την τέχνη.

Φωτογραφία ανοίγματος: σεφ Κρίστυ Καραγεώργου

Το άρθρο της εβδομάδας

ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ