Αυτό ήταν το πολιτικό μήνυμα από την ομιλία του πρωθυπουργού στη Βουλή για την πρόταση δυσπιστίας. Ήταν ένα μήνυμα ρήξης και σύγκρουσης με μεγαλοεπιχειρηματίες που θέλουν να ασκούν εξουσία δια πολιτικών αντιπροσώπων. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης για μια ακόμα φορά ξεκαθάρισε πως την πολιτική εξουσία την ασκεί η εκλεγμένη κυβέρνηση και ο ίδιος δεν είναι διατεθειμένος να εκχωρήσει μέρος της σε ισχυρούς οικονομικούς παράγοντες.

Δυστυχώς, από τη δεκαετία του 1990, αυτό που ονομάσαμε διαπλοκή καλά κρατεί. Να μη σκαλίζουμε παλιές πληγές, όμως επειδή δεν έκλεισαν, κακοφόρμισαν. Σήμερα, όπως και παλιότερα, επιχειρηματίες προσπαθούν μέσω της πολιτικής εξουσίας να προωθήσουν τα οικονομικά τους συμφέροντα νοθεύοντας τον ανταγωνισμό, ο οποίος στην Ελλάδα, ούτως ή άλλως, νοσεί. Οι μέθοδοι που χρησιμοποιούν αρκετές φορές αλλοιώνουν το πολίτευμά μας στον βαθμό που οι πολιτικοί ηγέτες ενδίδουν στις απαιτήσεις τους.

Οι σκελετοί στην ντουλάπα είναι πολύ άσχημο πράγμα και πολλοί έχουν κρυμμένους τέτοιους σκελετούς, που τους καθιστούν ευάλωτους. Το σχόλιο αυτό αφορά και τις δύο πλευρές. Και την πολιτική τάξη και την επιχειρηματική.

Για να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους. Ο πρωθυπουργός χθες αναφέρθηκε αρκετές φορές στην εφημερίδα «Το Βήμα» δείχνοντας τη δυσαρέσκειά του, όχι μόνο για το επίμαχο πρωτοσέλιδο της μονταζιέρας. Αν συνδυάσουμε αυτό το γεγονός με τα όσα είπε για τους οικονομικούς παράγοντες που θέλουν να κυβερνήσουν δια πολιτικών αντιπροσώπων, η φωτογραφία του κ. Βαγγέλη Μαρινάκη προβάλλει έντονα. Να σημειώσω και την εν ψυχρώ καρατόμηση δύο στενών και πολύτιμων συνεργατών του στο Μέγαρο Μαξίμου με το αιτιολογικό ότι παρευρέθηκαν σε κοινωνική εκδήλωση στο σπίτι του. Πήγαν εν τη αφελεία τους και τιμωρήθηκαν για αυτό ή βρισκόταν σε διατεταγμένη άνωθεν αποστολή που απέτυχε;

Η ατμόσφαιρα μυρίζει μπαρούτι και με δεδομένη όχι μόνο την οικονομική ισχύ του κ. Μαρινάκη, αλλά και τη δεσπόζουσα θέση του στον χώρο των ΜΜΕ η συνέχεια θα είναι ενδιαφέρουσα. Σε αυτές τις περιπτώσεις κάποιοι μεσολαβούν για να αποφευχθεί η τελική σύγκρουση, όμως χθες ο πρωθυπουργός ήταν αρκετά επιθετικός. Το ζήτημα είναι αν θα θελήσει να πάει την κόντρα στα άκρα, γνωρίζοντας πως από αυτή τη ρήξη και αυτός ίσως θα βγει λαβωμένος.

Στο ερώτημα γιατί ο κ. Μαρινάκης επέλεξε τώρα τη σύγκρουση, απάντηση δε μπορούμε να δώσουμε αν δε γνωρίζουμε όλο το παρασκήνιο. Μάλιστα το ερώτημα γίνεται πιο έντονο καθώς εναλλακτική στην κυβέρνηση Μητσοτάκη δεν υπάρχει. Αυτό το γνωρίζουν και οι δύο πλευρές. Υπάρχει και το ενδεχόμενο ο μεγαλοεπιχειρηματίας να υποεκτίμησε την αντίδραση του πρωθυπουργού. Θα φανεί από τη στάση που θα κρατήσει στη συνέχεια.

Πάντως ο πρωθυπουργός χθες σήκωσε το γάντι που του έριξαν τόσο η αντιπολίτευση όσο και ο κ. Μαρινάκης. Οι 159 ψήφοι κατά της πρότασης δυσπιστίας και το συνέδριο της Νέας Δημοκρατίας θα δώσουν μια ώθηση στην κυβέρνηση αλλάζοντας την πολιτική ατζέντα, όμως να γνωρίζουν πως το δυστύχημα των Τεμπών θα είναι – με τη μια ή την άλλη μορφή – πάντα παρόν.