Του Παύλου Παπαδάτου 

Σε προηγούμενο άρθρο μου με τίτλο “Η χώρα της εικονικής πραγματικότητας”, είχα αναφερθεί στην πραγματική οικονομική κατάσταση της χώρας που απέχει πολύ από αυτή που μας παρουσιάζεται. Την περασμένη εβδομάδα ήλθε ο οίκος αξιολόγησης Moody’s και άφησε την Ελλάδα ‘μετεξεταστέα’ στην κλίμακα Ba1. Μεταξύ των λόγων που ανέφερε ήταν το γεγονός του γερασμένου πληθυσμού της χώρας, πράγμα όμως που ως φαίνεται δεν ενδιαφέρει την κυβέρνηση. Και το λέω αυτό γιατί επιλέξαμε να σπαταλήσουμε έξι δισ. ευρώ με την – ουσιαστικά αναίτια – κατάργηση του λιγνίτη, προκειμένου να αποκτήσουμε δήθεν ευρωπαϊκό προφίλ, αντί να εξασφαλίσουμε έναν μισθό σε κάθε πτωχή οικογένεια που θα έκανε από δύο παιδιά και άνω. Μόλις χθες η έρευνα της Eurostat έδειξε ότι από τις 27 ευρωπαϊκές χώρες η αγοραστική δύναμη των Ελλήνων βρίσκεται στην 26η θέση, μόλις λίγο πάνω από αυτή των Βουλγάρων. Οι διαχρονικά θλιβερές κυβερνητικές πολιτικές ερήμωσαν τα νησιά και την ύπαιθρό μας και σταδιακά θα ερημώσουν τη χώρα ολόκληρη. 

Η κυβέρνηση οφείλει να γίνει ελληνοκεντρική και να αφήσει στην άκρη τους μικρομεγαλοϊδεατισμούς της, θέλοντας να παρουσιάζεται ως διεθνής παίκτης, γιατί  καταντάει αστεία μιμούμενη το κινηματογραφικό έργο “Little big man”.

Ο λαός είναι ακόμη στο σκοτάδι για τις πρωτοφανείς τηλεφωνικές υποκλοπές και ίσως δεν αντιλαμβάνεται τη λίαν επικίνδυνη αντιπαράθεση με τη Ρωσία στην οποία μας έχουν οδηγήσει τα πολλά πάρε δώσε με την Ουκρανία. Θεωρεί όμως ύψιστη προσβολή στη μνήμη των νεκρών των Τεμπών τη βουλευτική υποψηφιότητα του Κώστα Καραμανλή, το μπάζωμα των τεκμηρίων της τραγωδίας, αλλά και την αλλοίωση των μαγνητοφωνημένων συζητήσεων με μοναδικό σκοπό το κουκούλωμα των ευθυνών των κυβερνώντων. Ο λαός αισθάνεται ντροπή για την καταδίκη της χώρας μας από το ευρωπαϊκό κοινοβούλιο, γεγονός που αντί να συνετίσει την κυβέρνηση, απεναντίας την έκανε πιο αλαζονική, ντροπή για τα ευτράπελα συμπεράσματα της περίφημης εξεταστικής επιτροπής για την τραγωδία των Τεμπών, για τον εξευτελισμό του θεσμού του γάμου, αλλά και για τον κυνισμό με τον οποίο οι κυβερνώντες απεκδύονται όλων των ευθυνών τους για κάθε τι δυσώδες. Και είναι μέγα λάθος ο πρωθυπουργός να πηγαίνει κόντρα στα αισθήματα των πολιτών, ειδικά όταν αυτά ταυτίζονται με την προσωπική τους αξιοπρέπεια αλλά και με το γενικότερο όφελος. 

Πραγματικά εκπλήττομαι με τη στάση του κυρίου Πρωθυπουργού, ο οποίος φαίνεται σαν να καταβάλλει μια συνεχή προσπάθεια δημιουργίας ενός προφίλ που τον απομακρύνει από τον λαό, αντί να παρουσιάζεται αυθεντικός και αφτιασίδωτος. Το ηγετικό στυλ δεν δημιουργείται ακολουθώντας management τύπου ‘μπαμπούσκα’ – Εγώ εκεί ψηλά και όλοι από κάτω μου νάνοι… Για το καλό του ιδίου, της ΝΔ και της χώρας έπρεπε να ακολουθεί ακριβώς τον αντίθετο δρόμο. Ένας ξένος σύμβουλος δεν ενδιαφέρεται για το καλό της χώρας, παρά μόνο πώς θα φαίνεται ο ίδιος καλός και πώς θα δημιουργεί ψευδαισθήσεις στον ‘πελάτη’ που τον καλοπληρώνει. Γι’ αυτό και τα αποτελέσματα είναι καταστροφικά.

Ένας Ηγέτης δημιουργεί υποψήφιους ηγέτες. Δεν κόβει το κεφάλι του υπουργού που ξεχωρίζει αλλάζοντάς του υπουργείο ή δίνοντας σε άλλον υπουργό “κουτσουρεμένες” αρμοδιότητες. Η ΝΔ με πρόεδρο και πρωθυπουργό τον Κωνσταντίνο Καραμανλή, είχε εν δυνάμει 4-5 πρωθυπουργούς: Αβέρωφ, Ράλλη, Κωνσταντίνο Μητσοτάκη, Σταύρο Δήμα κ.α. Ακόμη και ο Ανδρέας Παπανδρέου είχε είναι έναν Σημίτη, έναν Γεννηματά, έναν Αρσένη, κ.α. Σήμερα, ακόμη και οι διατελέσαντες πρωθυπουργοί, Αντώνης Σαμαράς και Κώστας Καραμανλής πρέπει να σιωπούν, δεν πρέπει να έχουν λόγο, ενοχλούν… Ακόμη και η Ντόρα πρέπει να είναι στο περιθώριο. 

Ας γίνει αντιληπτό. Ποτέ πρωθυπουργός δεν εξελέγη για τρίτη συνεχή τετραετία. Το ίδιο θα γίνει και τώρα, και ας έχει απέναντί του πολιτικούς “ογκόλιθους” του βεληνεκούς Κασσελάκη και Ανδρουλάκη. (Φυσικά και η ίδια η τετραετία δεν προοιωνίζεται αρραγής…). Ο λαός δεν είναι ηλίθιος και η πλειοψηφία φωνάζει: O πλέον κατάλληλος πρωθυπουργός είναι ο κανένας! Και καλό είναι να γνωρίζουν οι κυβερνώντες ότι η προσπάθεια να παραμείνουν στην εξουσία παραβλέποντας τα συμφέροντα της χώρας οδηγεί σε ακριβώς αντίθετα αποτελέσματα. Δυστυχώς, η υπέροχη χώρα μας έχει ανάξιους διαχειριστές. 

Σημείωση

Ως φαίνεται τα ευρωπαϊκά μας βάρη θα τα σηκώσει λόγω ειδικότητας ο Πύρρος Δήμας, θα τα “τρέξει” η ταχύτατη κυρία Πατουλίδου, τις οικονομικές μας επιδιώξεις θα τις αναλάβει ο σπεσιαλίστας οικονομολόγος κύριος Αυτιάς, τους “αδίκως” διωχθέντες από την ευρωπαϊκή εισαγγελία η κυρία Σπυράκη, η οποία ειρήσθω εν παρόδω δεν αθωώθηκε γιατί ήταν αθώα, αλλά γιατί επέστρεψε στην ΕΕ τα παρανόμως από αυτήν εισπραχθέντα. Που σύμφωνα με την §1 του άρθρου 50 του Ελληνικού Ποινικού Κώδικα, με το οποίο συμφώνησε ο Ευρωπαίος εισαγγελέας, σταματάει η δίωξη του ατόμου το οποίο επέστρεψε στο θύμα του, δηλαδή στην ΕΕ, τα παρανόμως εισπραχθέντα. Τώρα, δεν είναι κρίμα να μην βρούμε και ένα παραθυράκι για την κυρία Ασημακοπούλου που θα μπορούσε να μεταλαμπαδεύσει στους Ευρωπαίους λίγη έπαρση και εγωισμό από τα μεγάλα δικά της αποθέματα; Δυστυχώς μπλέξαμε. Και μάλιστα άσχημα. 

* Ο κ. Παύλος Παπαδάτος είναι Επικοινωνιολόγος – Οικονομολόγος