Θα είναι η πρώτη τετ α τετ συνάντηση και η πρώτη ζωντανή αναμέτρηση επί σκηνής της αντιπρόεδρου των ΗΠΑ Κάμαλα Χάρις και του πρώην πρόεδρου Ντόναλντ Τραμπ. Με σκοπό αμφότερων να κερδίσουν τις εντυπώσεις ενώπιον πανεθνικού κοινού. Και ταυτόχρονα να σηματοδοτήσουν την έναρξη του τελικού σπριντ μέχρι την ημέρα των εκλογών, την Τρίτη 5 Νοεμβρίου.
Οι μονομάχοι
Ηδη στη Φιλαδέλφεια επικρατεί εργασιακός αναβρασμός. Κάμεραμαν, φωτιστές, ηχολήπτες, ηλεκτρολόγοι, λοιποί τεχνικοί, αλλά όχι και σκηνογράφοι του τηλεοπτικού δικτύου ABC News που θα φιλοξενήσει το debate έχουν πάρει θέσεις για τη δημόσια κάλυψη του γεγονότος. Τα τηλεοπτικά συνεργεία έχουν κατακλύσει μέρος του Εθνικού Ιστορικού Πάρκου Ανεξαρτησίας στη μεγαλύτερη πόλη της Πολιτείας της Πενσιλβάνια.
Οι οικοδεσπότες-δημοσιογράφοι του καναλιού, η Λίνσεϊ Ντέιβις και ο Ντέιβιντ Μιούιρ, που θα απευθύνουν δύσκολες έως απροσδόκητες ερωτήσεις στους δύο καλεσμένους, κάνουν εξαντλητικές πρόβες στην αίθουσα, που έχει διαμορφωθεί σε στούντιο, του Εθνικού Συνταγματικού Κέντρου. Εκεί απ’ όπου θα μεταδοθεί απευθείας η λεκτική αυτή σύγκρουση. Οι δυο τους έχουν επωμιστεί την ευθύνη να παραδώσουν στο κοινό μια μοναδική ευκαιρία ώστε αυτό να συγκρίνει τις πολιτικές δεσμεύσεις των υποψήφιων προέδρων.
Επιπλέον, για χάρη της ενημέρωσης των τηλεθεατών, έχουν αναλάβει την υποχρέωση να επιχειρήσουν ώστε μέσω των απαντήσεων που θα λάβουν να καταδείξουν ότι οι δύο ανταγωνιστές για το προεδρικό αξίωμα έχουν την οξυδέρκεια, το ταμπεραμέντο, τις δεξιότητες να κυβερνήσουν τη χώρα.
Αντίστοιχα μεγαλύτερη, σχεδόν ασφυκτική, πίεση νιώθουν και οι δυο μονομάχοι ενώπιον αυτής της εξοντωτικής πρόκλησης. Το διακύβευμα της κόντρας τους είναι τεράστιο μπροστά στο εθνικό ακροατήριο. Δεν υπάρχει περιθώριο λάθους, ο χρόνος ομιλίας είναι περιορισμένος και η σαφήνεια του μηνύματος είναι κρίσιμη. Πόσο μάλλον όταν ένα debate μπορεί να αποδειχθεί είτε ολέθριο ναρκοπέδιο είτε εφαλτήριο εκτόξευσης.
Πράγμα που γνωρίζουν άριστα τα επιτελεία της προεκλογικής καμπάνιας τόσο των Δημοκρατικών όσο και των Ρεπουμπλικάνων. Αναπόδραστα, καθένα με τα διαθέσιμα όπλα του ρίχνεται στη μάχη υπέρ της κατίσχυσης του δικού του υποψήφιου. Δεδομένου ότι το κοινό έλκεται από τη σύγκρουση λες και πρόκειται για ένοπλη αντιπαράθεση δύο πιστολέρο στο Φαρ Ουέστ. Εξαλλου, οι επικοινωνιακές ομάδες και των δύο κομμάτων ομάδες ενστερνίζονται το πατροπαράδοτο αθλητικό αμερικανικό ρητό «ο πρώτος είναι πρώτος και ο δεύτερος δεν είναι τίποτα». Το ζήτημα είναι ποιος θα σκοράρει περισσότερα γκολ.
Αντίληψη που υπό διαφορετικό πρίσμα μοιράζονται τόσο η Κάμαλα όσο και ο Ντόναλντ. Με τη διαφορά ότι η φρέσκια Χάρις μπαίνει σε αυτό το ρητορικό ρινγκ ανεξοικείωτη σε τόσο υψηλού επιπέδου σκληρές διαπροσωπικές αντιπαραβολές. Από τη μεριά του ο πολύπειρος τηλεοπτικά ως πρώην αστέρας σε ριάλιτι Τραμπ φαντάζει μετρ του είδους. Εχει άλλωστε συμμετάσχει μέχρι τώρα σε επτά προεκλογικά debate για το προεδρικό πόστο. Περισσότερα από οποιονδήποτε άλλον υποψήφιο στην Αμερικανική Ιστορία.
Τίποτε, όμως, δεν προδικάζει, προτού ανοίξουν οι κάλπες, ότι ο 78χρονος οξύθυμος Ρεπουμπλικανός είναι το ακλόνητο φαβορί, ενώ η 59χρονη παρατεταμένα χαχανίζουσα Δημοκρατική το αουτσάιντερ. Ετσι κι αλλιώς, οι πρόσφατες προτιμήσεις των ψηφοφόρων δείχνουν ότι η μεταξύ τους ψαλίδα κλείνει. Σαφώς και ο Τραμπ διατηρεί ισχυρό προβάδισμα στα μεγάλα ζητήματα που άπτονται της οικονομίας, της εθνικής ασφάλειας, της μετανάστευσης, αλλά όχι με τις χαώδεις διαφορές που εμφάνιζε υπέρ του με αντίπαλο τον πρόεδρο Μπάιντεν. Από τη μεριά της η Χάρις κερδίζει σχεδόν σαρωτικά τον αντίπαλό της στα θέματα που αφορούν το κλίμα, την υγειονομική περίθαλψη την υπεράσπιση των ατομικών δικαιωμάτων.
Στη γενικότερη, υπό διαμόρφωση, προεκλογική ατμόσφαιρα οι δημοσκόποι παρατηρούν ότι οι υποστηρικτές της Χάρις είναι πλέον πολύ πιο ενθουσιώδεις σε σχέση με εκείνους του Τραμπ. Αντίθετα, οι ψηφοφόροι του τελευταίου παρουσιάζουν ρωγμές στη μασίφ βεβαιότητά τους ότι ο εκλεκτός τους θα κερδίσει, βρέξει χιονίσει, τις εκλογές. Πράγμα, όμως, που δεν προεξοφλεί το αποτέλεσμα, όσο κι αν οι διαφορές στενεύουν και το πολιτικό τοπίο μοιάζει βαθμιαία να μεταλλάσσεται. Ειδικότερα μετά το επικοινωνιακό βατερλό τού εμφανώς καταβεβλημένου 81χρονου Τζο Μπάιντεν στο debate στο CNN με τον Ντόναλντ Τραμπ, τον περασμένο Ιούνιο. Το οποίο είχε ως συνέπεια την αποχώρηση του σημερινού ενοίκου του Λευκού Οίκου από την προεδρική κούρσα και τον ορισμό ως αναντικατάστατη και διαδόχου του σε αυτήν της αντιπροέδρου Κάμαλα Χάρις.
Οι κανόνες
Εν τω μεταξύ, οι κανόνες διεξαγωγής του debate είχαν προσυμφωνηθεί από τα δύο κόμματα και ίσχυσαν κατά την προηγούμενη αντιπαράθεση μεταξύ Τραμπ και Μπάιντεν. Σε αυτούς περιλαμβάνεται η απουσία ζωντανού ακροατηρίου και η έλλειψη εναρκτήριων δηλώσεων. Στις ρυθμίσεις προβλέπεται ότι κάθε υποψήφιος θα έχει δύο λεπτά για να απαντήσει στις ερωτήσεις, δύο λεπτά για αντικρούσει τον αντίπαλό του, και ένα επιπλέον λεπτό για διευκρινίσεις.
Οι υποψήφιοι, τέλος, δεν επιτρέπεται να κάνουν απευθείας ερωτήσεις ο ένας στον άλλον, ενώ το σημαντικότερο είναι ότι τα μικρόφωνα θα κλείνουν για κάθε υποψήφιο όταν θα μιλάει ο άλλος. Παραδόξως, ενάντια στην ιδιοσυγκρασιακή παρεμβατική επιθετικότητα του εγωπαθούς Τραμπ, που λατρεύει ανά πάσα στιγμή να αποτελεί το επίκεντρο της προσοχής, το επιτελείο της καμπάνιας του δέχτηκε τον όρο της σίγασης των μικροφώνων.
Προφανώς επειδή στο debate του Ιουνίου με τον εξασθενημένο πρόεδρο Μπάιντεν, εξαναγκασμένος ο Τραμπ να μη διακόπτει με τη συνήθη κακοπροαίρετη εριστικότητά του τον αντίπαλό του, εμφανίστηκε πιο συγκρατημένος και πειθαρχημένος. Και φυσικά ωφελήθηκε από αυτήν την αγγαρεία επίδειξης συνεπούς στάσης. Αντίθετα, οι επικοινωνιακοί σύμβουλοι της εκστρατείας της Χάρις επέμεναν να είναι ανοιχτά τα μικρόφωνα.
Προκειμένου, υπέθεταν, να ταπεινώνεται σε δημόσια θέα και ακρόαση ο με βεβαρυμμένο ιστορικό καβγατζής Τραμπ. Ιδίως, όπως ανέμεναν, όταν θα προέβαινε παροξυσμικά σε αμφιλεγόμενα, προσβλητικά έως λασπολογικά σχόλια, την ώρα που θα εκστόμιζε τα επιχειρήματά της η Χάρις. Αυτή η τακτική εκ μέρους των συμβούλων της προσανατολιζόταν στην υιοθέτηση της ρήσης του Ζαν-Ζακ Ρουσό που έλεγε ότι «οι προσβολές είναι τα επιχειρήματα αυτών που έχουν άδικο». Πόσο πια δίκιο να έχει άραγε ο Τραμπ, όταν πριν από λίγες ημέρες την κατηγορούσε αυθαίρετα ως κομμουνίστρια και ριζοσπαστική του φιλελεύθερου Σαν Φρανσίσκο;
Τελικά οι δυο πλευρές συμβιβάστηκαν μάλλον απρόθυμα, αλλά προσυπέγραψαν τους κανόνες που ανακοίνωσε το ABC. Στον Τραμπ το κανάλι παραχώρησε την τελευταία δήλωση στη λήξης της συζήτησης, ενώ στη Χάρις προσέφερε την αβανταδόρικη στην τηλεθέαση δεξιά θέση στο πόντιουμ. Εξυπακούεται ότι όλα αυτά τα διαδικαστικά έχουν μικρή σημασία. Δεν θα κλέψουν τις εντυπώσεις στην οθόνη οι μακιγιαρισμένοι δύο υποψήφιοι.
O ξανθός Νεοϋορκέζος πολυεκατομμυριούχος μπίζνεσμαν με τη συμβολική κόκκινη γραβάτα και η μελαχρινή Καλιφορνέζα ανώτατη δικαστικός με το κολιέ με τις λευκές πέρλες θα υπηρετήσουν τον προκάτ ρόλο τους, πρόσωπο με πρόσωπο στην οθόνη, απλώς για να εκμεταλλευτούν την επιρροή του Μέσου. Το ενδιαφέρον εντοπίζεται στο αν θα καταφέρουν να παρασύρουν στο δικό τους μετερίζι τους εναπομείναντες αναποφάσιστους ψηφοφόρους σε μια πολωμένη μέχρι διχασμού χώρα. Και επίσης αν μπορέσουν να εστιάσουν στα πιο ελκυστικά μηνύματά τους μεταδίδοντάς τα με ενάργεια στο εκλογικό σώμα.
Θράσος και τσαγανό
Σε κάθε περίπτωση, πάντως, ο Τραμπ, μετά την αποχώρηση του Μπάιντεν, είναι αυταπόδεικτα ο πιο ηλικιωμένος στην προεδρική κούρσα. Ως εκ τούτου, υποχρεούται να αποδείξει τη δική του νεανική, τέλος πάντων, ενέργεια, ζωτικότητα, το σφρίγος και το ψυχικό φρόνημα απέναντι σε μια αντίπαλο 20 περίπου χρονιά νεότερή του. Ατυχώς για τον ίδιο, παραμένει δογματικά άκαμπτος σε σχέση, ας πούμε, με το ατακαδόρικο Χολιγουντιανό χιούμορ ενός Ρόναλντ Ρέιγκαν. Ο οποίος στα 73 του χρονιά, εν μέσω εκτεταμένης ανησυχίας σχετικά με την καταλληλότητά του για πρόεδρος, στο debate του 1984 με αντίπαλο τον 56χρονο Δημοκρατικό υποψήφιο Γουόλτερ Μοντέιλ, απευθύνθηκε στο τηλεοπτικό κοινό λέγοντας: «Δεν θα κάνω την ηλικία θέμα σε αυτήν την εκστρατεία. Δεν πρόκειται να εκμεταλλευτώ για πολιτικούς σκοπούς τη νιότη και την απειρία του αντιπάλου μου». Απαντες γέλασαν. Ακόμη και ο θιγόμενος αντίπαλός του. Αποτέλεσμα, ο ηλικιωμένος άλλοτε ηθοποιός επανεκλέχτηκε σαρωτικά για δεύτερη συνεχόμενη θητεία πρόεδρος.
Από τη μεριά της η Χάρις θεωρείται ότι οφείλει να υπερβεί την ισορροπία που διατηρεί ανάμεσα στην υπεράσπιση των επιτευγμάτων της διακυβέρνησης Μπάιντεν και στον καθορισμό των δικών της προτεραιοτήτων. Υποχρεούται να πείσει ότι την αλλαγή που πρεσβεύει την εννοεί και κυρίως τη δικαιούται και την αξίζει η χώρα της. Μπορεί ο Τραμπ να μην έχει το λαμπερό χιούμορ του Ρέιγκαν, αλλά και αυτή πρέπει να βγει από το σκοτεινιασμένο λούκι της αντιπρόεδρου. Ειδάλλως, εκτιμάται ότι θα έχει την τύχη του Μοντέιλ, ο οποίος υπήρξε και αυτός κάποτε αντιπρόεδρος του Τζίμι Κάρτερ. Για την ώρα προπονείται με εντατικές πρόβες για το debate. Ως πρώην εισαγγελέας, είναι ειδικευμένη σε συνεχείς οξύτατους διαξιφισμούς στα δικαστήρια. Εχει αποδείξει επίσης τη δεινότητά της σε αντιπαραθέσεις και κατά τη διάρκεια των έντονων ακροάσεων στη Γερουσία. Γνωρίζει άριστα πότε είναι καλύτερο γι’ αυτήν να οπισθοχωρήσει, ενώ χρησιμοποιεί παύσεις και σιωπές ώστε να υποχρεώσει τους αντιπάλους και το κοινό να την ακούσουν. Είναι ιδιαίτερα αποτελεσματική στο να διασφαλίσει ότι τη σέβονται. Και διαθέτει πυγμή. Το τσαγανό της γυναίκας που τα λέει κατάμουτρα σε όσους της τη λένε.
Πριν από λίγες εβδομάδες όταν διαδηλωτές υπέρ της Γάζας επιχείρησαν να διακόψουν τη συγκέντρωση της στο Ντιτρόιτ, γύρισε και τους είπε: «Μιλάω τώρα, αν θέλετε να κερδίσει ο Τραμπ, τότε πείτε το στα ίσια. Αλλιώς αφήστε με να μιλήσω». Ηδη συμμετέχει σε πρόγραμμα ασκήσεων προετοιμασίας για το debate με μια μικρή ομάδα συμβούλων και εικονικές συνεδρίες, όπου τον ρόλο του Τραμπ υποδύεται ένας μακροχρόνιος συνεργάτης της Χίλαρι Κλίντον.
Το μοτίβο αντίδρασης που της προτείνουν προς άσκηση λαϊκής γοητείας είναι να αγνοήσει τις υπερβολικές προκλήσεις και το ξέσπασμα των ψεμάτων του Τραμπ, που το έχει ψωμοτύρι, ώστε να τον εκνευρίσει και να τον εκθέσει ως ιδανικό νευρωσικό πολιτικό αυτόχειρα στα μάτια τις κοινής γνώμης. Μέρος αυτής της τακτικής εφάρμοσε κατά την πρόσφατη αποκλειστική συνέντευξή της στο CNN.
Οταν ερωτήθηκε από την εγνωσμένης αντικειμενικότητας δημοσιογράφο Ντάνα Μπας πώς αντιδρά στον ειρωνικό ισχυρισμό του Τραμπ, ότι «έτυχε να γίνει μαύρη για πολιτικούς λόγους», η ίδια απάντησε χωρίς δισταγμό: «Το ίδιο παλιό βαρετό τροπάριο. Επόμενη ερώτηση, παρακαλώ». Τοποθετήθηκε με μάλλον περιφρονητικό στυλ, υπαινισσόμενη: «Τι να μας πει τώρα αυτός ο σκληροπυρηνικός απατεώνας;».
Ωστόσο, υπάρχουν μαχητικές, επί της ουσίας έξαλλες, ακτιβιστικές ομάδες υποστηρικτών της καμπάνιας της που προκρίνουν την εμφάνισή της στο debate ως αδέκαστης εισαγγελέως. Αφού, λένε, ως πρώην εισαγγελέας χειρίστηκε δίκες όπου ήταν απαραίτητο να πείσει τους ενόρκους ότι ένας κατηγορούμενος έχει παραληρηματικές ψυχικές διαταραχές που τον καθιστούν επικίνδυνο, το ίδιο πρέπει να εφαρμόσει τώρα εναντίον του Τραμπ.
Κάθε φορά που αυτός θα ξερνάει ψέματα -είτε πρόκειται για άρνηση των αποτελεσμάτων των προηγούμενων προεδρικών εκλογών, είτε για την ενθάρρυνση της εξέγερσης και μπούκας των οπαδών του στο Καπιτώλιο, είτε για τα πληρωμένα νταραβέρια του με πόρνες- η Χάρις θα πρέπει να είναι καταγγελτική. Να ξεκινά την απάντησή της αναδεικνύοντας τις λαδιές του, τουλάχιστον ως αναπόσπαστο μέρος του ψυχολογικού συνδρόμου σύγχυσής του. Κοινώς, την παρακινούν να αφισάρει ότι πρόκειται περί ενός ασταθούς ανθρώπου. Και την προτρέπουν να προειδοποιεί πώς αν ένα διαγνωσμένο ψυχιατρικό περιστατικό όπως αυτός εκλεγεί πρόεδρος, θα έχει στη δικαιοδοσία του, πέραν των άλλων, και το κουμπί των πυρηνικών.
Παρ’ όλα αυτά, ένα debate δεν είναι μια δικαστική αίθουσα ενόρκων προς απόδειξη της αυστηρότητάς της λόγω της προηγούμενης επαγγελματικής της συνάφειας. Οι ψηφοφόροι δεν πρόκειται να εκλέξουν τοπικό εισαγγελέα, αλλά πρόεδρο. Αναγκαστικά οι πιο ορθόφρονες της επισημαίνουν ότι απαιτείται να εκδηλώσει μεγαλοπρέπεια και μεγαθυμία για να κυριαρχήσει στη συζήτηση. Επιδεικνύοντας, έστω, αδιαφορία στις πιθανές διαβολές του διαβόητα μνησίκακου αντιπάλου της.
Ντόρος και ουσία
Από το δικό του προμαχώνα και «θάλαμο επιχειρήσεων» της μεγαλοπρεπούς έπαυλής του στο θέρετρο Μαρ-α-Λάγκο στο Παλμ Μπιτς της Φλόριντα, άνετος και χαλαρός, αλλά όχι χλιαρός, ο Τραμπ σνομπάρει τη χρήση της λέξης «προετοιμασία» για το debate. Εχει τόσο φουσκωμένο τουπέ, εξογκωμένη αυτοπεποίθηση και πρησμένο «εγώ» ώστε δεν δέχεται συμβουλές ή μαθήματα συμπεριφοράς. Ιδίως όταν του υποδεικνύουν ότι η προκλητική, συχνά φαλλοκρατική, ρητορική του ενέχει κινδύνους με δυσοίωνα αποτελέσματα όταν απευθύνεται σε μια γυναίκα.
Πόσο μάλλον αν εκλάβει τη Χάρις απλώς ως κληρονομικό θηλυκό υποκατάστατο του Μπάιντεν. Και ακόμη χειρότερα αν της επιτεθεί με αστόχαστα κλισέ που αφορούν το φύλο και το χρώμα της. Εντούτοις, ο καταφερτζής Τραμπ παραμένει μια μοναδική και ιδιαίτερη περίπτωση ενστικτωδώς απροσδόκητου και σκληρού αντιπάλου σε οτιδήποτε μπορεί να προκύψει κατά τη διάρκεια μια κουβέντας.
Αναμένεται ότι στο debate θα ποντάρει με αυθάδεια στις λιγότερο δημοφιλείς ζώνες επιρροής της Χάρις, όπως στο θέμα των αμβλώσεων και της μετανάστευσης. Θα επιχειρήσει να τη θέσει εκτός ισορροπίας ώστε να νιώθει άβολα. Εκτιμάται ότι θα προσπαθήσει να υπονομεύσει την προσωπικότητα της υποψήφιας των Δημοκρατικών και να υποσκάψει την προσωπική της αξιοπιστία ως δυνητικής γυναίκας προέδρου, της πρώτης στην Αμερικανική Ιστορία.
Με δυο λόγια, κρίνεται ότι θα αποπειραθεί να ξεφουσκώσει το μπαλόνι της ελπίδας που έχει καβαλήσει η Χάρις ως αγγελιαφόρος των προσδοκιών των γυναικών και των μαύρων. Ο πρώην πρόεδρος διαθέτει, άλλωστε, το ταμπεραμέντο να κάνει αποδεδειγμένα εκρηκτικό ντόρο. Και παράλληλα, να αναθερμάνει αισιόδοξα με αυτόν την υποδόρια απογοήτευση στο στρατόπεδό του, το οποίο θα προτιμούσε ως αντίπαλο τον προκαταβολικά ηττημένο Τζο Μπάιντεν.
Αλλά ακόμα κι αν απολέσει τις εντυπώσεις στο debate της Τρίτης ο Τραμπ διαθέτει ως μεγάλο ατού να συμπεριφέρεται σαν νικητής ακόμα και όταν χάνει. Αυτή τη λειτουργική τακτική την έχει περιγράψει στο μπεστ σέλερ βιβλίο του «The Art of the Deal» (Η τέχνη της συμφωνίας). Λέγοντας ότι τα λιοντάρια είναι σαρκοφάγα και το νερό είναι υγρό, προτείνει στους αναγνώστες του να ξεπεράσουν κάθε προσωρινή αντιξοότητα και υπερβούν κάθε επιβλαβή αντίπαλο.
Μόνο που για τον ίδιο οι ημερομηνίες έχουν σφίξει αποπνικτικά ενόσω τον ζώνουν τα φίδια, τα οποία εν προκειμένω είναι ερπετά, της ανησυχίας. Δεν το χωράει ο νους του να χάσει την προεδρική νίκη, που ως χθες κιόλας έχει στο τσεπάκι, από μια γυναίκα ινδοτζαμαϊκανής καταγωγής. Αν τώρα του στερήσει ένα debate την αξιοζήλευτη επάνοδο στη προεδρία, μετά από τέσσερα χρόνια ήττας, αγρανάπαυσης και αμειψισποράς, τότε κακό του κεφαλιού του.
Ηδη του είχε στοιχίσει η φιλόνικη συμπεριφορά του στο προεδρικό debate του 2020, όταν επίμονα διέκοπτε τον Μπάιντεν. Μέχρι που ο μετέπειτα εκλεγμένος πρόεδρος των Δημοκρατικών γύρισε τότε απηυδισμένος και του είπε απότομα: «Θα σωπάσεις επιτέλους, ρε φίλε;». Ωστόσο, για τον εμμονικά παρορμητικό και βολονταριστή Τραμπ τα παθήματα δύσκολα γίνονται μαθήματα.
Ασφαλώς και κανείς δεν γνωρίζει προκαταβολικά τι θα αποκομίσει η αμερικανική κοινή γνώμη από το debate που ξεκινάει στις 9 μ.μ. ανατολική ώρα ΗΠΑ, ήγουν επτά ώρες νωρίτερα από την Ελλάδα. Ανάλογα με το πώς θα πάει η νύχτα, ενδέχεται η δημόσια αντιπαράθεση Χάρις και Τραμπ να είναι και η τελευταία τους. Κανένας από τους δύο δεν έχει δεσμευτεί για δεύτερη αναμέτρηση. Το μόνο σίγουρο είναι ότι σε αυτό το μυθολογημένο προεκλογικό σόου, πλάι στην άσκηση της επιδραστικής γοητείας καθενός υπάρχει και η αρετή της ψυχραιμίας.
Οπως, άλλωστε, έλεγε κάποτε ο φιλόσοφος Φρίντριχ Νίτσε, «όσοι δεν μπορούν να καταλάβουν πώς να βάλουν τις σκέψεις τους στον πάγο δεν πρέπει να μπουν στη φωτιά της συζήτησης». Συνεπώς, αν πάρουμε το απόφθεγμα τοις μετρητοίς, ο πλέον ατάραχος, λιγότερο θυμωμένος και πιο ειλικρινής υποψήφιος που θα αποφύγει τις γκάφες ίσως ανταμειφθεί με το πλεονέκτημα υπεροχής. Αυτό που πιθανόν θα του ανοίξει την εξώπορτα της εισόδου του στον Λευκό Οίκο για την επόμενη τετραετία.
Με 3 κόφτες οι φοροαπαλλαγές για τα κλειστά ακίνητα, με μεταβατική περίοδο το «πάγωμα» αδειών για νέα Airbnb
Νέα εποχή με Τεχνητή Νοημοσύνη ή μία από τα ίδια για το νέο iPhone; Δείτε τι ανακοίνωσε η Apple
Πηγές Άρθρων
Ολα τα άρθρα που θα βρείτε εδώ προέρχονται από τους μεγαλύτερους και πιο αξιόπιστους ιστότοπους ειδήσεων.
Το άρθρο δημοσιεύτηκε για πρώτη φορά εδώ!
