Το debate ανάμεσα σε Μπάιντεν και Τραμπ προκάλεσε σίγουρα έκδηλο προβληματισμό στο στρατόπεδο του Δημοκρατικού κόμματος μετά την απόδοση του προέδρου, με μερικούς να συζητούν ενεργά ακόμη και το σενάριο μιας αντικατάστασής του. Κάτι που βέβαια τη δεδομένη χρονική στιγμή, φαντάζει άλυτος γρίφος.

Σύμβουλοι επικοινωνίας του Μπάιντεν παραδέχθηκαν πως δέχονται πιέσεις για να τον καλέσουν σε παραίτηση, ώστε να εκκινήσουν οι διαδικασίες για πιθανό αντικαταστάτη. Όπως αναφέρει το POLITICO, ακόμη και ένας εκ των μεγάλων χρηματοδοτών του κόμματος που δεν κατονομάζεται, ζήτησε να συζητηθεί η πιθανή αλλαγή του. Ο ίδιος ανέφερε πως η επίδοση και ο ειρμός του Μπάιντεν ήταν τόσο άσχημα “που κανείς δεν έδωσε σημασία στα ψέματα του Τραμπ“. Ο ίδιος πρότεινε ως αντικαταστάτες τους κυβερνήτες του Μέριλαντ και του Μίσιγκαν. Ο 81χρονος πρόεδρος αντιμετωπίζει εδώ και καιρό κύμα αμφιβολίας για την κατάσταση της υγείας και της διαύγειάς του, με τους Δημοκρατικούς να ελπίζουν πως μια δυναμική παρουσία του στο debate θα μπορούσε να κατευνάσει τις ανησυχίες. Κάτι που όμως δεν έγινε.

Σύμβουλος χορηγιών του κόμματος δήλωσε επίσης ανώνυμα πως δέχθηκε δεκάδες μηνύματα από ανθρώπους που του έγραφαν, “wtf”. Και κάπως έτσι αρχίζει η σεναριολογία.

Σε αυτό το σημείο να πούμε πως μια πιθανή επιστροφή Ομπάμα, δεν προβλέπεται. Σύμφωνα με την 22η Τροπολογία του Συντάγματος των ΗΠΑ, ένας πρόεδρος μπορεί να υπηρετήσει μόνο δύο θητείες στο αξίωμα. Αυτές οι θητείες δεν χρειάζεται να είναι συνεχόμενες. Άρα, ένας πρόεδρος που έχει υπηρετήσει δύο θητείες (συνολικά οκτώ χρόνια) δεν μπορεί να είναι ξανά υποψήφιος για την προεδρία ποτέ ξανά.

Ένας πρόεδρος που έχει υπηρετήσει μόνο μία θητεία μπορεί να βάλει υποψηφιότητα για δεύτερη θητεία όποτε αυτός το αποφασίσει. Αν ένας πρόεδρος ανέλαβε το αξίωμα μετά από την αποχώρηση ή τον θάνατο του προηγούμενου προέδρου και υπηρέτησε λιγότερο από δύο χρόνια στα πλαίσια αυτής της θητείας, μπορεί να υπηρετήσει δύο πλήρεις θητείες επιπλέον, συνολικά δηλαδή μπορεί να υπηρετήσει μέχρι και δέκα χρόνια μάξιμουμ.

Ο Franklin D. Roosevelt είναι ο μόνος πρόεδρος που υπηρέτησε τέσσερις θητείες πριν τεθεί σε ισχύ η 22η Τροπολογία. Από τότε και μετά, κανένας πρόεδρος δεν μπορεί να υπηρετήσει περισσότερες από δύο θητείες.

Τι ισχύει για τους Δημοκρατικούς – Τα σενάρια

Οι κανόνες του κόμματος των Δημοκρατικών καθιστούν αδύνατη την αντικατάσταση των υποψηφίων χωρίς τη συγκατάθεσή τους, πόσο μάλλον την ομαλή αντικατάστασή τους με κάποιον άλλο. Πρακτικά, για να φύγει ο Μπάιντεν πρέπει να το αποφασίσει ο ίδιος, ή να μην είναι σε θέση να το αποφασίσει λόγω υγείας.

Στις προκριματικές εσωτερικές εκλογές των Δημοκρατικών ο Μπάιντεν κέρδισε το 99% των ψήφων κάτι που καθιστούσε κραταιή και ακέραιη την υποψηφιότητά του.

Το μόνο εύλογο σενάριο για τους Δημοκρατικούς θα ήταν να επιλέξει ο ίδιος Μπάιντεν να αποσυρθεί πριν το Συνέδριο των Δημοκρατικών κάτι που επανειλημμένα έχει διαψεύσει στο πρόσφατο παρελθόν. Εάν ο Μπάιντεν επικαλεστεί τελικά λόγους υγείας και αποχωρήσει πριν λάβει και το τελικό ΟΚ του συνεδρίου στο τέλος του Αυγούστου, τότε το πεδίο είναι θολό καθώς ο ίδιος δεν μπορεί να διορίσει κάποιον απ’ ευθείας στη θέση του.

Για να λάβει κάποιος το χρίσμα χρειάζεται η πλειοψηφία των περίπου 4.000 δεσμευμένων αντιπροσώπων, ενώ ο Μπάιντεν είχε κερδίσει τους 3.900. Δεν υπάρχουν ενδείξεις ότι το κόμμα θα έκανε αλλαγή χωρίς τη συγκατάθεση του Μπάιντεν, επικαλούμενο “άνοια” ή κάτι ανάλογο. Αλλά ακόμα κι αν το έκανε, δεν υπάρχει μηχανισμός για να αντικαταστήσει έναν υποψήφιο πριν από το τελικό προεκλογικό συνέδριο, και όπως αναφέρει το NBC NEWS, δεν υπάρχει μηχανισμός ώστε ο νυν πρόεδρος να χρίσει έναν επιλεγμένο διάδοχο.

Εάν μεγάλα τμήματα του Δημοκρατικού Κόμματος αποφάσιζαν τώρα να αποσύρουν την “πίστη” τους στον Μπάιντεν, οι εκπρόσωποι στο εθνικό συνέδριο θα μπορούσαν θεωρητικά να παραιτηθούν μαζικά σε ένδειξη διαμαρτυρίας για να πιέσουν προς απομάκρυνση – παραίτηση του προέδρου.

Σε ένα τέτοιο σενάριο, σε περίπτωση που ο Μπάιντεν αποφάσιζε να αποσυρθεί μετά το Συνέδριο, τότε οι κανόνες των Δημοκρατικών επιτρέπουν ο πρόεδρος να συγκαλέσει μια έκτακτη “ειδική συνεδρίαση” του κόμματος με την παρουσία 500 “στενών” μελών. Στα χαρτιά, τουλάχιστον, το μόνο που χρειάζεται είναι η πλειοψηφία των παρόντων για την επιλογή νέων προεδρικών και αντιπροεδρικών υποψηφίων.

Ωστόσο, αυτή η διαδικασία θεωρείται πως θα ήταν μια σκληρή παρτίδα “πόκερ” με πολλές εσωτερικές έριδες, αντιθέσεις και ανισορροπίες. Επίσης, αν προκύψει “κενή θέση” χρονικά κοντά στις εκλογές του Νοεμβρίου, αυτό θα μπορούσε να εγείρει συνταγματικές και νομικές ανησυχίες καθώς τα ψηφοδέλτια μπορεί να έχουν εκτυπωθεί πολύ νωρίτερα από την τελική αναμέτρηση.

Γενικώς, αν ο Μπάιντεν παραιτηθεί από την προεδρία, η αντιπρόεδρος Καμάλα Χάρις θα γινόταν αυτόματα πρόεδρος – αλλά όχι ο υποψήφιος του Δημοκρατικού Κόμματος. Ούτε θα ήταν απαραίτητα η τελική υποψήφια εάν ο Μπάιντεν αποσυρόταν από την υποψηφιότητά του για επανεκλογή. Έτσι, και η Καμάλα Χάρις θα έπρεπε να κερδίσει την πλειοψηφία των ψήφων στην ειδική συνεδρίαση του κόμματος των Δημοκρατικών. Η Χάρις έχει ισχυρό δίκτυο στον “σκληρό” πυρήνα των Δημοκρατικών, αλλά ακόμη κι έτσι δεν είναι δεδομένη μια πιθανή υποψηφιότητά της.

Ο Μπάιντεν πριν το debate

AP Photo

Evan Vucci

Οι πιθανοί αντικαταστάτες του Μπάιντεν

Εν τέλει, αν ο Τζο Μπάιντεν αποφασίσει να μην κατέβει για πρόεδρος στις επόμενες εκλογές, υπάρχουν αρκετοί πιθανοί αντικαταστάτες που θα μπορούσαν να τον διαδεχτούν ως υποψήφιοι του Δημοκρατικού Κόμματος.

Ορισμένα από τα πιο συζητημένα ονόματα περιλαμβάνουν τους παρακάτω.

Καμάλα Χάρις: Η Αντιπρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών και πρώην Γερουσιαστής από την Καλιφόρνια, είναι μια από τις προφανείς επιλογές, δεδομένου του σημερινού της ρόλου και της εμπειρίας της.

Πιτ Μπούτιτζετζ: Ο Υπουργός Μεταφορών έχει αποκτήσει εθνική αναγνώριση και υποστήριξη από την προηγούμενη του προεδρική υποψηφιότητα για το χρίσμα των Δημοκρατικών, το 2020.

Έλιζαμπεθ Γουόρεν: Η Γερουσιαστής από τη Μασαχουσέτη είναι γνωστή για τις προοδευτικές της πολιτικές και έχει επίσης “κατέβει” για την προεδρία το 2020.

Μπέρνι Σάντερς: Ο Γερουσιαστής από το Βερμόντ παραμένει ένας δημοφιλής προοδευτικός υποψήφιος, και είχε και αυτός προσπαθήσει να λάβει το “χρίσμα”. Ωστόσο, θεωρείται αρκετά “αριστερός” ακόμη και για τα δεδομένα των Δημοκρατικών.

Γκάβιν Νιούσομ: Ο Κυβερνήτης της Καλιφόρνιας, έχει κερδίσει την προσοχή για την ηγεσία του σε μια από τις μεγαλύτερες Πολιτείες της χώρας, καθώς θεωρείται πως έχει επιτελέσει θετικό έργο.

Άντριου Κουόμο: Ο πρώην Κυβερνήτης της Νέας Υόρκης είναι δημοφιλής στο κόμμα του, αλλά η φήμη του έχει υποστεί πλήγμα από τα πρόσφατα σκάνδαλα στα οποία έχει αναμειχθεί.

Φυσικά, θα μπορούσαν να εμφανιστούν και άλλοι πιθανοί υποψήφιοι ανάλογα με τις πολιτικές εξελίξεις και τις ανάγκες του κόμματος μέσα στο αμέσως επόμενο διάστημα, όπως ο Γουές Μουρ, κυβερνήτης του Μέριλαντ, και η Γκρέτσεν Γουίτμερ, κυβερνήτης του Μίσιγκαν.

Σημειώνεται πως το επόμενο debate ανάμεσα στους δύο υποψηφίους είναι προγραμματισμένο για τις 10 Σεπτεμβρίου από το ABC News. Οι Μπάιντεν και Τραμπ συμφώνησαν μόνο για δύο debate οπότε δεν αναμένεται να υπάρξει και τρίτη αναμέτρηση.

Το CBS News προσκάλεσε τα δύο κόμματα να λάβουν μέρος σε debate σε επίπεδο αντιπροέδρων για τις 23 Ιουλίου ή τις 13 Αυγούστου, κάτι που δέχθηκε το επιτελείο του Μπάιντεν. Ωστόσο το επιτελείο του Τραμπ δεν έχει απαντήσει ακόμη.

Τέλος, να αναφέρουμε πως αν ο Πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών παραιτηθεί κατά τη διάρκεια της θητείας του, σύμφωνα με την 25η Τροπολογία του Συντάγματος των ΗΠΑ, ο Αντιπρόεδρος αναλαμβάνει αμέσως τα καθήκοντα του Προέδρου. Αν ο Αντιπρόεδρος αναλάβει τη θέση του Προέδρου, πρέπει να ορίσει έναν νέο Αντιπρόεδρο. Ο υποψήφιος Αντιπρόεδρος πρέπει να εγκριθεί από την πλειοψηφία και των δύο σωμάτων του Κογκρέσου, δηλαδή της Βουλής των Αντιπροσώπων και της Γερουσίας.