Η υιοθέτηση της ίδιας καιροσκοπικής ατζέντας και των ίδιων τοξικών συνθημάτων από τα κόμματα της Αριστεράς και της Ακροδεξιάς καλά κρατεί. Την ατζέντα την όρισε με περίτεχνο ομολογουμένως τρόπο το κόμμα Βελόπουλου και την ενσωμάτωσαν και αναπαρήγαγαν με υπερβολική ταχύτητα και υπέρμετρο ζήλο, σύσσωμα τα κόμματα της Αριστεράς.

Σε παλαιότερες εποχές, το κοινό βάδισμα αυτών των δύο εντελώς διαφορετικών πολιτικών χώρων, θα προκαλούσε όχι μόνο αιφνιδιασμό, αλλά θα οδηγούσε και σε βαθύ προβληματισμό. Όμως σήμερα, μπροστά στις ευρωεκλογές του Ιουνίου, η εμφάνιση ισχυρών δεσμών ανάμεσα στα δύο άκρα, ερμηνεύεται από τους εμπνευστές της, ως δήθεν απόδειξη της κυβερνητικής αποτυχίας. Αφού «όλοι είναι εναντίον της».

Η σύγκλιση αυτή, δεν θα πρέπει να μας ξενίζει. Για όσους παρακολουθούν από κοντά τον κοινοβουλευτικό βίο της χώρας, η προεκλογική ταύτιση των θέσεων των συγκεκριμένων κομμάτων δεν αποτελεί έκπληξη. Ίσα – ίσα που αποτελεί απότοκο της κοινοβουλευτικής συμπεριφοράς τους κατά τη διάρκεια των 36 ψηφοφοριών, όπως τις έχει καταγράψει η ιστοσελίδα vouliwatch, την περίοδο από τον Ιούλιο έως και τον Δεκέμβριο του 2023.

Τα ευρήματα της ιστοσελίδας σχετικά με την πολιτική συναίνεση και ταύτιση ανάμεσα στα πολιτικά κόμματα είναι εξαιρετικά ενδιαφέροντα.

Όσον αφορά το κόμμα της Νέας Δημοκρατίας στην υπερψήφιση των νομοσχεδίων που εισηγήθηκε, συμμετείχε με 47,22% το ΠΑΣΟΚ, με 33,33% ο Σύριζα, με 25% το κόμμα της Πλεύσης Ελευθερίας και με 0% η Νέα Αριστερά. Αντίθετα, από τα κόμματα της Ακροδεξιάς είχαν υπερψηφίσει η Ελληνική Λύση με ποσοστό 11,11%, οι Σπαρτιάτες με 27,77% και η Νίκη με 25%. Δηλαδή βλέπουμε ότι τα κόμματα της Ακροδεξιάς, συναινούν πολιτικά σε πολύ χαμηλό βαθμό με τη Νέα Δημοκρατία, όπως βλέπουμε στην ακόλουθη γραφική απεικόνιση.

Όσον αφορά το κόμμα του Σύριζα, η πολιτική ταύτιση του με το ΠΑΣΟΚ βρίσκεται στο 75,00% και με το ΚΚΕ στο 58,33%. Κάτι που είναι απολύτως λογικό. Ωστόσο, η πολιτική ταύτιση της Ακροδεξιάς με τον Σύριζα στις ψηφοφορίες, είναι εντυπωσιακή. Αφού το ποσοστό της πολιτικής ταύτισης με τον Σύριζα ξεκινάει από το 58,33% των Σπαρτιατών και της Ελληνικής Λύσης και φτάνει στο 61,11% από το κόμμα της Νίκης. Δηλαδή η πολιτική ταύτιση της Ακροδεξιάς με τον Σύριζα είναι θεαματικά υψηλότερη από την αντίστοιχη με τη ΝΔ.

Όσον αφορά το ποσοστό ταύτισης του ΠΑΣΟΚ με τα υπόλοιπα κόμματα, αυτό βρίσκεται στο 52,77% με το ΚΚΕ και στο 71,42% με τη Νέα Αριστερά. Η πολιτική συναίνεση από τα κόμματα της Ακροδεξιάς προς το ΠΑΣΟΚ είναι και εδώ υψηλή. 55,55% από την Ελληνική Λύση, 58,33% από τους Σπαρτιάτες και 53,8% από το κόμμα της Νίκης.

Για το ΚΚΕ, δεν υπάρχουν εκπλήξεις. Τα ποσοστά ταύτισης του με τα κόμματα της Ακροδεξιάς λαμβάνουν όπως αναμενόταν επικές διαστάσεις. Ταυτίζονται μαζί του κατά 63,88% οι Σπαρτιάτες, κατά 72,22% η Ελληνική Λύση και κατά 75% το κόμμα της Νίκης. Παλαιές και παραδοσιακές αγάπες.

Το κόμμα της Ελληνικής Λύσης είναι ταυτισμένο κατά 58,33% με τον Σύριζα και κατά 55,55% με το ΠΑΣΟΚ, ενώ αντίθετα ταυτίζεται με τη Νέα Δημοκρατία μόλις κατά 11,11%.

Όσον αφορά την ταύτιση του κόμματος της Νίκης, τα ευρήματα δίνουν ποσοστό της τάξης του 100% με το κόμμα της Νέας Αριστεράς, ποσοστό 75% με το ΚΚΕ και ποσοστό 61,11% με τον Σύριζα. Και μόλις 25% με το κόμμα της Νέας Δημοκρατίας.

Σε ποιο συμπέρασμα καταλήγουμε; Ότι σύμφωνα με την κοινοβουλευτική δράση των κομμάτων από τον Ιούλιο μέχρι και τον Δεκέμβριο του 2023, με βάση την καταγραφή των δεδομένων, από την ιστοσελίδα vouliwatch, η ταύτιση των κομμάτων της Ακροδεξιάς και της Αριστεράς είναι πολύ μεγαλύτερη από την ταύτιση των κομμάτων της Ακροδεξιάς με τη Νέα Δημοκρατία. Και όταν γράφουμε πολύ μεγαλύτερη, εννοούμε από διπλάσια έως και πενταπλάσια.

Οπότε με αυτόν τον τρόπο ερμηνεύεται πλήρως η από κοινού υιοθέτηση πολιτικών τερατολογιών, πολιτικών αναληθειών, ακατάσχετης σκανδαλολογίας και τοξικού λόγου από τον Σύριζα, την Ελληνική Λύση, το ΚΚΕ, τη Νίκη, τη Νέα Αριστερά και τους Σπαρτιάτες. Ο έρωτας ανάμεσα στα δυο άκρα καλά κρατεί και δεν κρύβεται πλέον με τίποτα.

Το μοντέλο της κυβερνητικής συνύπαρξης Τσίπρα – Καμμένου, έχει σπάσει όλα τα ταμπού της πολιτικής, με αποτέλεσμα οι πολιτικές τερατογενέσεις ανάμεσα στην Ακροδεξιά και την Αριστερά να μην σοκάρουν και να αντιμετωπίζονται σαν «business as usual». Με μοναδικό στόχο την πτώση της κυβέρνησης και την αποχώρηση του Κυριάκου Μητσοτάκη από την πρωθυπουργία.