Ο Κ. Νικολακόπουλος σχολιάζει στο blog του στο gazzetta την εικόνα του ολυμπιακού, επιθετικά κι αμυντικά, στο χθεσινό νέο τεστ.

Είχε αρκετά ευχάριστα, όπως κι άλλα τόσα δυσάρεστα συμπεράσματα για τον Ολυμπιακό το χθεσινό του φιλικό με την ομάδα του Μίτσελ στη Σαουδική Αραβία. Κι όπως δείχνει και το τελικό σκορ, 2-2, τα μεν ήρθαν από την επίθεση, τα δε από την άμυνα.

Κατ΄αρχάς, η ισοπαλία ήταν μαγική εικόνα. Ο Ολυμπιακός είχε 10 ευκαιρίες κι έκανε γκολ τις δύο! Μιλάμε για πραγματικό ρεσιτάλ αστοχίας, με μακράν πρώτον τον Μασούρα (τέσσερις χαμένες φάσεις) και τον Τσικίνιο (δυο) να ακολουθεί. Αντιθέτως, οι Άραβες σε τέσσερις ευκαιρίες έκαναν κι αυτοί δύο γκολ (!), χάρη στη μεγάλη ποιότητα κυρίως του Μεξικάνου εξτρέμ Κινόνες και στην κλάση του έμπειρου Ομπαμεγιάνγκ.

Εκεί ήταν και η διαφορά των δύο ομάδων. Οι Άραβες είχαν εκπληκτικά τελειώματα σε τρεις φάσεις (δύο γκολ κι ένα σουτ ελάχιστα άουτ). Οι «ερυθρόλευκοι» είχαν μόλις ένα καλό τελείωμα, την ωραία κεφαλιά του Τσικίνιο στο 1-0. Κι έτσι χρειάστηκαν και την παρεμβολή ενός αντίπαλου στην επικίνδυνη σέντρα του Ρόντινεϊ, για να αποφύγουν στο τέλος την ήττα! Να καταγράψουμε την έλλειψη ομαδικού πνεύματος από τον Τσικίνιο και ιδίως τον Ζέλσον, σε στιγμές που έπρεπε αντί να σουτάρουν, να πασάρουν στους Ντόη και Τσικίνιο αντίστοιχα.

Για τον Ολυμπιακό το μεγάλο θέμα χθες ήταν η κακή εικόνα των αμυντικών του παικτών. Ακόμη κι ο Πασχαλάκης που μπήκε στο ημίχρονο έμοιαζε να μην ξέρει τι να κάνει. Είναι να απορεί κανείς γιατί βγήκε 40 μέτρα μακριά από την εστία του στο 91’, γλιτώνοντας λόγω του Ρέτσου ένα γκολ-μάπα, ενώ λίγο μετά έκανε πάσα στο αράουτ…

Οι κεντρικοί αμυντικοί, Ρέτσος και Άμπι, εν πρώτοις «συναγωνίστηκαν» ποιος θα κάνει περισσότερες λάθος πάσες! «Νικητής» ήταν ο Ρέτσος, που ενώ έκανε αρκετά καλά πράγματα, έκανε ακόμη περισσότερα άσχημα, τρέχοντας μετά να τα καλύψει ο ίδιος. Περίπου στο ίδιο μήκος κύματος κι ο Άμπι, ίσως λίγο καλύτερος, όμως με μία τραγική συμπεριφορά στο 1-1 των Αράβων, καθώς στην ίδια φάση πρόλαβε και είχε τρεις κακές αντιδράσεις! Τουλάχιστον προσπαθεί να βελτιωθεί στις πάσες από πίσω, ωστόσο μοιάζει ακόμη μακριά από τον Κάρμο.

Ο Ορτέγκα ενώ αρχικά μας ενθουσίασε με τον τρόπο που έβγαινε μπροστά, με αποκορύφωμα την όμορφη σέντρα στο γκολ του Τσικίνιο, αμυντικά δεν ήταν ποτέ ασφαλής. Από την πλευρά του έφευγαν επικίνδυνες σέντρες από τους παίκτες του Μίτσελ, η δε αντίδραση του στη φάση του 1-2 της αραβικής ομάδας ήταν ξεκάθαρα «λίγη». Σαν να μας έλεγε χθες ο Αργεντίνος με την απόδοση του, «αυτός είμαι, δεν αλλάζω, μία φάση θα είμαι έτσι, μία φάση θα είμαι αλλιώς».

Ακόμη κι ο Κοστίνια, συνεπής αμυντικά στα προηγούμενα φιλικά, μόνο καλός δεν ήταν αυτή τη φορά. Παρότι μαχητής, ταλαιπωρήθηκε σε καίριες φάσεις από τον έξοχο Κινόνες, ενώ δεν βοήθησε επιθετικά παρά ελάχιστα. Αντίθετα, ο Ρόντινεϊ έστω στο 20λεπτο στο οποίο έπαιξε ήταν πιο επιθετικός και ανταμείφθηκε με το γκολ της ισοφάρισης. Θετικός κι ο Αποστολόπουλος από τα αριστερά, επίσης αλλαγή στο τελευταίο 20λεπτο.

Το καλό για τον Ολυμπιακό ήταν ότι «ξύπνησε» χθες ο Τσικίνιο, παίκτης-καταλύτης στο τελευταίο τετράμηνο της προηγούμενης σεζόν. Ο Πορτογάλος έπαιξε αυτή τη φορά καλά το ρόλο του πίσω από τον σέντερ φορ, έκλεψε μπάλες, είχε καλές ενέργειες, μπήκε σε πολλές φάσεις (ένα γκολ, δύο χαμένες ευκαιρίες και δύο ακόμη τελικές!), πέρασε πάσες για σουτ και φάσεις, ήταν ο καλύτερος. Μας έδειξε, αν μη τι άλλο, ότι είναι εδώ, μετά από ένα μέτριο ξεκίνημα, ίσως λόγω κόπωσης.

Εξίσου, ίσως και πιο ευχάριστο, καθότι τον Τσικίνιο τον ξέραμε κι απλά τον «περιμέναμε», ήταν ότι φάνηκε να ζωντανεύει χθες ο Μπιέλ. Όχι, δεν λέω ότι μας εντυπωσίασε, αλλά επιτέλους για πρώτη φορά μετά από τα δύο προηγούμενα φιλικά, έβγαλε πράγματα στο επιθετικό κομμάτι. Είχε τουλάχιστον τέσσερις πολύ καλές στιγμές δημιουργικά, μεταξύ άλλων και στο 2-2, όπου συνεργάστηκε άψογα με τον Τσικίνιο. Φαντάζομαι ότι παίρνοντας λίγο ψυχολογία θα γίνει κι ο ίδιος πιο επικίνδυνος, καθώς χθες επιχείρησε μόνο ένα σουτ, ακινδυνο. Ήταν όμως ενεργητικός, άλλαξε μπάλες, το πάλεψε κι ανασταλτικά, όμως δεν έχει νόημα απλά να παλεύει, πρέπει να μάθει και να κόβει, να είναι έστω κάπως αποτελεσματικός. Στο ξεκίνημα του 1-2, τόσο αυτός όσο κι ο Κοστίνια απέτυχαν παταγωδώς να κόψουν τον Κινόνες.

Για τον Μασούρα, τι να πω. Ήταν ο πιο επικίνδυνος παίκτης στο α΄ ημίχρονο, είχε και καλές ενέργειες, έκλεψε, πάσαρε, αλλά όταν είσαι κυνηγός και στις τέσσερις ευκαιρίες κάνεις μηδέν γκολ…Πρέπει να βρει τρόπο να αλλάξει το τσιπ.

Άσχετο:

Ο νεαρός γκολκίπερ Σίνα, που πρωταγωνίστησε με την Κ19 στην κατάκτηση του Γιούθ Λιγκ, κατά πάσα πιθανότητα δεν θα πάει στη Ρίο Άβε, όπως αρχικά είχε γνωστοποιηθεί. Θα μείνει στον Ολυμπιακό ως 3^ος γκολκίπερ, αυτός της λίστας Β, στο Γιουρόπα Λιγκ. Αυτή την στιγμή, έτσι είναι το πλάνο.

Παρεμπιπτόντως, ο Αλεξανδρόπουλος οδεύει ολοταχώς σε δανεισμό στην Στάνταρ Λιέγης από την Σπόρτινγκ.

Κατά τα άλλα, όπως τα λέγαμε, ο δαιμόνιος εξτρέμ Μίλσον αποκτήθηκε από τον Ερυθρό Αστέρα με 6 εκ. Ευρώ από τη Μακάμπι Τελ Αβίβ.

Η φωτογραφία της ημέρας:

Σημερινό ρεπορτάζ της Record συμφωνεί σε γενικές γραμμές με την αίσθηση που υπάρχει στον ελληνικό Τύπο, ότι είναι κοντά η συμφωνία Ολυμπιακού-Μπράγκα για τον Όρτα.

Η πορτογαλική εφημερίδα γράφει ότι, «οι διαπραγματεύσεις είναι συνεχείς και έχουν προχωρήσει θετικά και ο φάκελος είναι σε καλό δρόμο και πολύ προωθημένος», τονίζοντας ότι, «η συμφωνία δεν ήταν ποτέ πιο κοντά, αφού οι τελευταίες ημέρες έφεραν ευνοϊκές εξελίξεις στις συζητήσεις και το θέμα βρίσκεται σε εξέλιξη, αν και υπάρχουν ακόμη κάποιες αιχμές που θα καθορίσουν την έκβαση της όλης διαδικασίας. Τα μέρη ήρθαν πιο κοντά στις συνομιλίες για τους τρόπους με τους οποίους θα μπορούσε να γίνει το dela μετά από μία διαπραγμάτευση που κράτησε εβδομάδες».

Η δε λεζάντα στην σχετική φωτογραφία, με τον Πορτογάλο να πανηγυρίζει το Κόνφερενς Λιγκ, ήταν, «με το ένα πόδι στην Ελλάδα ο Όρτα».

Αυτό που εγώ ξέρω είναι ότι ο Ολυμπιακός πριν περίπου ένα μήνα είχε κάνει επίσημη πρόταση αγοράς του, αλλά απορρίφθηκε από την Μπράγκα, όμως στο διήμερο Τετάρτης-Πέμπτης, και μετά από καιρό, αναθερμάνθηκαν δυναμικά οι συζητήσεις και βρεθήκαμε στο «είναι πολύ πιθανό να γίνει η μεταγραφή». Αναμένουμε το επόμενο, πιθανόν πλέον τελικό, βήμα, λογικά πολύ σύντομα.

Και για το τέλος ένα ιμότζι

« 𝐂’𝐞𝐬𝐭 𝐬𝐮̂𝐫𝐞𝐦𝐞𝐧𝐭 𝐥𝐞 𝐩𝐥𝐮𝐬 𝐠𝐫𝐚𝐧𝐝 𝐞𝐬𝐩𝐨𝐢𝐫 𝐧𝐞́𝐨-𝐳𝐞́𝐥𝐚𝐧𝐝𝐚𝐢𝐬 𝐚𝐜𝐭𝐮𝐞𝐥.

Il était titulaire indiscutable à Wellington qui vient de réaliser la plus grande saison de son histoire et est sûrement le meilleur joueur du club sur la fin… »… https://t.co/6s4VG3rp4y

— La Mise Au Vert (@LaMiseAuVert_) June 27, 2024