Με τα πλασματικά έτη αυξάνεται ο ασφαλιστικός χρόνος και έτσι συμπληρώνονται ευχερέστερα οι (αυστηρές) προϋποθέσεις συνταξιοδότησης, ωστόσο οι εν λόγω χρόνοι δεν ισχύουν για όλους, ενώ ποικίλουν ως προς τη διάρκεια και τους όρους αναγνώρισης.

Κυρίως όμως τα πλασματικά, εάν επιλεγεί η αναγνώρισή τους στην κατώτερη ασφαλιστική κλάση των ελευθέρων επαγγελματιών ή κατατεθεί σε περίοδο με χαμηλό μισθό στους μισθωτούς, «γκρεμίζουν» το ποσό της σύνταξης.

Ο μισθός με βάση τον οποίο θα γίνει η αναγνώριση των πλασματικών ετών (πραγματικός ή τεκμαρτός μισθός στις περιπτώσεις των ελεύθερων επαγγελματιών), αθροίζεται στις συντάξιμες αποδοχές από το 2002 και μετά ώστε να βγει ο μέσος μισθός. Επί του οποίου υπολογίζεται η ανταποδοτική σύνταξη.

Δηλαδή τα πλασματικά έτη, από την μια πλευρά αυξάνουν τα χρόνια ασφάλισης και βελτιώνουν το κλάσμα της ανταποδοτικής σύνταξης (50,01% στα 40 έτη ασφάλισης) αλλά, ταυτόχρονα, μπορεί να μειώσουν το μέσο συντάξιμο μισθό (επί του οποίου υπολογίζεται το… αυξημένο κλάσμα).

Γι αυτό το κόστος των πλασματικών επηρεάζει, εν τέλει, την τελική σύνταξη

Πολλοί ασφαλισμένοι πέφτουν στην παγίδα των «φθηνών» πλασματικών, στο βαθμό που κοστίζουν 20% επί του τρέχοντος (κατά την περίοδο κατάθεσης της αίτησης αναγνώρισης) μισθού, αλλά αυτό μπορεί να υπονομεύει τις αποδοχές τους για τα επόμενα χρόνια της ζωής τους

Τα πλασματικά ήταν ελάχιστα μέχρι το 2010 και καθιερώθηκαν με την (πρώτη μνημονιακή) αυστηροποίηση των προϋποθέσεων «εξόδου» (αύξηση τόσο της ηλικίας συνταξιοδότησης όσο και των ετών ασφάλισης).

-Έτσι, όσοι θεμελίωσαν όρια ηλικίας μέχρι το 2010, κυρίως στο Δημόσιο και τα Ειδικά ταμεία ΔΕΚΟ και τραπεζών, έχουν τη δυνατότητα αναγνώρισης ελάχιστων πλασματικών. Στον ιδιωτικό τομέα εκτός από τον στρατό υπήρχε η ευχέρεια για 300 ημέρες ασθένειας και 300 ημέρες ανεργίας κατά την προηγούμενη –της αίτησης συνταξιοδότησης- δεκαετία. Στο Δημόσιο λαμβάνονται υπόψη τα πλασματικά για θεμελίωση συνταξιοδοτικών προϋποθέσεων έως 31/12/2010 και μέχρι να συμπληρωθεί η 25ετία. Πλασματικά έτη αναγνωρίζονται από τη στρατιωτική θητεία, τον χρόνο εκπαιδευτικής άδειας έως 5 έτη, χρόνος γονικής άδειας ανατροφής παιδιών και ο χρόνος παιδιών, αλλά μόνο για τις μητέρες.

Έως 12 έτη πλασματικά

• Όσοι θεμελίωσαν συνταξιοδοτικό δικαίωμα το 2011 μπορούν να αναγνωρίσουν 4 έτη στον ιδιωτικό τομέα (εκτός από τον στρατό, την ανεργία και την ασθένεια, προστέθηκαν ακόμη τα έτη σπουδών, το ασφαλιστικό κενό, έως 5 έτη για τρία τέκνα κ.α.), ενώ στο δημόσιο τα έτη από τα παιδιά για άνδρες και γυναίκες προστίθενται πέραν των 7, οπότε σε αυτές τις περιπτώσεις μιλάμε για έως και 12 πλασματικά έτη.
• Το 2012 τα έτη ασφάλισης έγιναν 5 (συν τα παιδιά στο Δημόσιο).
• Το 2013 τα πλασματικά αυξήθηκαν στα 6 έτη.
• Το 2014 στα 7 έτη και παρέμεινα έκτοτε, συν τα 5 έτη στην περίπτωση τριών τέκνων στο Δημόσιο.

Από την άλλη ισχύουν πολλές προϋποθέσεις για την αναγνώριση των πλασματικών χρόνων:

1.Οι δημόσιοι υπάλληλοι για να αναγνωρίσουν τα τέκνα θα πρέπει να έχουν 15ετή πραγματική δημόσια υπηρεσία.

2.Για τα έτη του πτυχίου απαιτείται 12ετής προϋπηρεσία (όχι κατ ανάγκην στο δημόσιο).

3.Τα πλασματικά από τα παιδιά στο δημόσιο ισχύουν τόσο για θεμελίωση χρόνου ασφάλισης όσο και για την συμπλήρωση της 25ετίας, άρα την πρόωρη έξοδο στο 50ό έτος (θεμελίωση 2011), 52^ο (2011) ή 55ο (2012), αλλά αυτή η δυνατότητα δεν δίνεται στον ιδιωτικού τομέα (να αναγνωρίσει μια μητέρα τα πλασματικά προκείμενου να συμπληρώσει τα 5.500 ένσημα).

4.Τα έτη σπουδών (μόνο για το πρώτο πτυχίο) που συμπίπτουν με χρόνο εργασίας (ασφάλισης) δεν αναγνωρίζονται.

5.Για την συνταξιοδότηση με 25ετία στις περιπτώσεις ανάπηρων τέκνων, γονέων ή αδερφών δεν αναγνωρίζονται πλασματικά.

6. Οι (ίδιοι) πλασματικοί χρόνο δεν μπορούν να αναγνωριστούν σε δύο ταμεία στις περιπτώσεις παράλληλης ασφάλισης.