Διάλογοι που κόβουν την ανάσα βγήκαν στο φως από τη δράση της συμμορίας των μπράβων που εκβίαζαν καταστηματάρχες στη Μύκονο, αλλά και στα νότια προάστια της Αττικής.

Όπως τονίζουν αστυνομικές πηγές, η δράση του κυκλώματος των κακοποιών ξεκίνησε το χειμώνα του 2023 και μέχρι τώρα είχαν καταφέρει να εξασφαλίσουν χιλιάδες ευρώ από τους εκβιασμούς.

Ο αρχηγός «Τόνυ»

Η συμμορία των εκβιαστών, αποτελούταν από τέσσερα άτομα με αρχηγό έναν σκληρό κακοποιό με καταγωγή από την Αλβανία, ο οποίος χρησιμοποιούσε το ψευδώνυμο «Τόνυ» και είχε κατηγορηθεί για απόπειρα ανθρωποκτονίας.

Μαζί του ένας Έλληνας (γνωστός στις αστυνομικές αρχές για υποθέσεις κλοπών, όπλων, μαστροπείας και πλαστογραφίας) που είχε αναλάβει το ρόλο του υπαρχηγού, ενώ οι υπόλοιποι είχαν επιφορτιστεί με την είσπραξη των χρημάτων από τους εκβιασμούς.

Σύμφωνα με όσα αποκαλύφθηκαν από την επιχείρηση της Δίωξης Εκβιαστών της Ασφάλειας Αττικής, η συμμορία είχε «βάλει ταρίφα» από 5.000 στη Μύκονο για την τουριστική σεζόν, ενώ σε άλλες περιπτώσεις ζητούσαν 200 ευρώ μηνιαίως από επιχειρήσεις.

Αξίζει να σημειωθεί ότι οι δράστες δεν είχαν βάλει στο στόχαστρό τους μόνο ακριβά εστιατόρια ή μπαρ, αλλά ζητούσαν χρήματα και από… κρεπερί και κρεοπωλείο.

Δύο άτομα στη φυλακή

Οι άνδρες της Δίωξης Εκβιασμών κατάφεραν να συλλάβουν στην Ηλιούπολη τον αρχηγό και τον υπαρχηγό της συμμορίας, ενώ έπειτα από έφοδο στη Μύκονο πέρασαν χειροπέδες στους δύο «εισπράκτορες» του κυκλώματος.

Αρχηγός και υπαρχηγός κρίθηκαν προφυλακιστέοι από τις δικαστικές αρχές, ενώ τα δύο άτομα που είχαν αναλάβει την είσπραξη των χρημάτων αφέθηκαν ελεύθερα με την καταβολή εγγύησης 3.000 ευρώ και περιοριστικούς όρους.

Αποκαλυπτικοί διάλογοι

Όπως αναφέρεται στην απομαγνητοφώνηση ηχητικής καταγραφής σε κατάστημα στην Άνω Μερά της Μυκόνου, σε συνομιλία μεταξύ ιδιοκτήτριας καταστήματος και υπαλλήλου, οι άνδρες της συμμορίας έμπαιναν στα καταστήματα και άνοιγαν μόνοι τους το ταμείο.

• «Θύμα»: Ρε φίλε να σου πω, θυμάσαι την ημέρα που ήρθαν οι μπράβοι;

• «Υπάλληλος»: Ναι.

• «Θύμα»: Τί ήταν; Τέσσερις του μήνα; ή πέντε Ιουνίου;

• «Υπάλληλος»: Δε θυμάμαι ημερομηνία, γιατί;

• «Θύμα»: Έχω την εντύπωση… θυμάσαι που με είδες μια μέρα έκλαιγα;

• «Υπάλληλος»: Ναι, ναι.

• «Θύμα»: Και είχα φρικάρει με αυτούς. Έχω την εντύπωση ρε φίλε ότι τους είδα στο… πανηγύρι τώρα στα εννιάμερα και λέω… επειδή είσαι μόνο εσύ παρατηρητικός… ήρθαν στον Χ. κάτω;

• «Υπάλληλος»: Δεν τους έχω ξαναδεί από τότε.

• «Θύμα»: Από τότε δεν έχουν ξανάρθει;

• «Υπάλληλος»: Όχι, και τώρα μεταξύ μας, αυτοί πρέπει να παίρνουν τώρα από τη Γλυφάδα, τα έχει αναλάβει ο αδερφός του Χ.. Όχι ο Χ.

• «Θύμα»: Εδώ δεν έρχονται κάθε τέλος του μήνα;

• «Υπάλληλος»: Όχι, όχι. Πρέπει να τα παίρνουνε από τη Γλυφάδα.

• «Θύμα»: Εμένα έρχονται κάθε μήνα.

• «Υπάλληλος»: Έρχονται εδώ και τα παίρνουνε;

• «Θύμα»: Ναι ρε, εν ψυχρώ. Μέσα μπαίνουνε στο μαγαζί και ανοίγουν το ταμείο… μου λέει «φέρε». Αλλά προχθές, μετά το πανηγύρι, είδα κάτι… Είδα κάτι σκατόφατσες, κάτι γομάρια και λέω ο μόνος που είναι από κάτω παρατηρητικός, οι άλλοι δεν παρατηρούνε, θα ‘ναι μόνο ο Β.

• «Υπάλληλος»: Κοίτα, δεν τους πρόσεξα, στο πανηγύρι γιατί έτρεχα σαν τον Μέσι, αλλά σίγουρα μπορεί να έχουνε σκάσει.

• «Θύμα»: Είναι αυτά τα γομάρια, τα… με τα ταττού, τα…

• «Υπάλληλος»: Εγώ πήγα στον μπάρμπα του Γ. και του το ‘πα, (ακατάληπτο) του λέω σηκώσαν στον Πλατύ Γιαλό και πήγαν σε ένα μαγαζί που πουλάει κρέπες και αυτά, μου λέει «άντε ρε», μου λέει… «σίγουρα;» μου λέει «να πήγαν…», μου λέει, «σε σας, ναι, γιατί παίζει να πήγαν σε σας» λέει «γιατί έχετε και το μαγαζί στη Γλυφάδα, αλλά πήγαν στα Σ;» του έκανε τρομερή εντύπωση. Του λέω «σε σας έχουνε έρθει;» μου λέει «αν έρθουνε σε μένα» μου λέει «θα πρέπει να φύγω από το νησί» χα χα χα.

• «Θύ΄μα»: Α… ντάξει, ο Γ. είναι Γ.

• «Υπάλληλος»: Ναι.

• «Θύ΄μα»: Τελείως, αλλά ο Γ. έχει και πλάτες ρε φίλε.

• «Υπάλληλος»: Ναι ρε.

• «Θύμα»: Τι να λέμε.

• «Υπάλληλος»: «Από τη ντροπή θα πρέπει να φύγω από το νησί» μου ‘κανε σε εμένα, χα χα.

• «Θύμα»: Μπορεί να ακουμπήσει κανένας τον Μ. τώρα κι εσύ;

• «Υπάλληλος»: Του είπα ότι ήρθανε σε σας, του το είπα, το συζήταγα μαζί του.

• «Θύμα»: Μαλάκα… και λέω, λες τώρα που μας είδανε εδώ… με κόσμο, εσάς, εμάς, να μας ζητήσουν περισσότερα;

• «Υπάλληλος»: Όχι ρε, δε νομίζω, Άνω Μέρα είναι.

• «Θύμα»: Ήθελα να ρωτήσω και τον Χ., άμα έρθει ο Χ. θα του πω, μήπως τους είδε ξανά αυτούς; Ντάξει, εμένα μου ‘ρχονται κάθε μήνα, μου παίρνουν το φακελάκι και φεύγουν.

• «Υπάλληλος»: Μεγάλο ποσό αν επιτρέπεται;

• «Θύμα»: Εμάς μας είπανε πέντε χιλιάρικα.

• «Υπάλληλος»: Το μήνα;

• «Θύμα»: Τη σεζόν ρε.

• «Υπάλληλος»: Α…

• «Θύμα»: Ο Χ., ο Χ. μας είχε πει… και στον Θ. βασικά το είχε πει, νομίζω

ότι είχανε κλείσει στα δώδεκα.

• «Υπάλληλος»: Τη σεζόν;

• «Θύμα»: Ναι, τώρα τι να σου πω ρε φίλε. Αλλά λέω μόνο με αυτόν μπορώ να… μόνο με σένα, γιατί θυμάμαι που είχες πάρει τον πατέρα σου τηλέφωνο.

• «Υπάλληλος»: Άκου, τραγικό, εσένα δε σου (ακατάληπτο) ένα χιλιάρικο τον μήνα, άμα βάλεις πέντε μήνες σεζόν.

• «Θύμα»: Ναι.

• «Υπάλληλος»: Ένα μισθό, εντάξει, κομπλέ είσαι, να ξέρεις, (ακατάληπτο) κομπλέ είσαι (ακατάληπτο).

• «Θύμα»: Ναι ρε Β., αλλά εντάξει, είναι και αμαρτία από το Θεό να τα διν… γιατί να τα διν…

• «Υπάλληλος»: Γιατί να τα δίνεις; ναι ναι, εννοείται και χίλια και πεντακόσια γιατί να τα δίνεις;

• «Θύμα»: Γιατί; Αλλά σου λέω προχθές είδα κάτι σκατόφατσες και μου λέει και η Β. «ηρέμησε ρε όλους τους βλέπεις…»

• «Υπάλληλος»: Όχι ρε δε θα σου ζητήσουν πιο πολλά.

• «Θύμα»: Εγώ πλέον…

• «Υπάλληλος»: Πες τους όχι ρε, δε στα δίνω, κάψτο, τι θα μου κάνεις; Επειδή μιλάτε με τους μπάτσους εσείς, το αναφέρατε;

• «Θύμα»: Καλά, οι μπάτσοι που είχαν έρθει τότε, είχανε έρθει για τις ζημιές που έκαναν για το σχολείο.

• «Υπάλληλος»: Το αναφέρατε;

• «Θύμα»: Τι να αναφέρουμε ρε φίλε, αφού είπανε ότι… μη τυχόν και το πείτε στην αστυνομία. Πού ξέρω εγώ με ποιον μιλάω και τι…

• «Υπάλληλος»: Ναι καλά κάνεις.

• «Θύμα»: Αυτοί έχουν αφτιά παντού να πούμε.

• «Υπάλληλος»: Ναι ρε, και μπορεί να παίρνουν και αυτοί ρε… που ήρθαν εδώ… άστο ρε.

• «Θύμα»: Άρα ο Χ. δε δίνει φακελάκι από εδώ, δε μπαίνουν μέσα στο μαγαζί του.

• «Υπάλληλος»: Όχι, όχι.

• «Θύμα»: Αυτός είναι ο τυχερός

• «Υπάλληλος»: Τα ‘χουνε… είμαι σίγουρος ότι τα ‘χουνε βρει κάπως, ώστε να τα… ε…. με τα… παίρνουν λεφτά από Γλυφάδα.

• «Θύμα»: Ντάξει καλύτερα, να μη φαίνεται μες στον κόσμο, εμένα δηλαδή που μου ‘ρχονται τέλος του μήνα…

• «Υπάλληλος»: Έρχονται δηλαδή όλοι μαζί;

• «Θύμα»: Δεν έρχονται, δύο έρχονται. Μία ένας, μία δύο. Την τελευταία φορά ήρθανε δύο. Αλλά εντάξει, χέζεσαι, άμα δεν είσαι συνεπής, δε ξέρεις τι περιμένεις, τί να λέμε.

• «Υπάλληλος»: Νταβατζιλίκι ε; χα χα.

• «Θύμα»: Έτσι δεν είναι;

• «Υπάλληλος»: Πα να γαμηθούνε ρε, τα κωλόπαιδα, τα γαμημένα.

• «Θύμα»: Αμ δεν είναι κωλόπαιδα; Εύκολο χρήμα, ενώ εμείς που δουλεύουμε… Εντωμεταξύ, δε… ε… που βγαίνουμε στη Χώρα και αυτά, δεν τους έχει… εγώ δε τους έχω δει, να δεις μια φάτσα να πεις «Α, κάτι μου θυμίζει αυτός» και προχθές δεν ήταν αυτοί που έρχονται και μου παίρνουν τα λεφτά. Είδα σκατόφατσα.

• «Υπάλληλος»: Ρε συ, όλο το νησί μες τους μπράβους είναι και στους σεκιουριτάδες, ασφάλειες, μπορεί να ήταν σκατόφατσες από άλλα μαγαζιά και να ήρθανε… κάτι τέτοιο…

• «Θύμα»: Ναι…

• «Υπάλληλος»: Γιατί στη Μικρή Βενετία δε τους βλέπεις όλους έξω; και… στη Μικρή Βενετία είναι.

• «Θύμα»: Τέλος πάντων, ας έχουν Θεό και Παναγιά.

• «Υπάλληλος»: Ντάξει, θα περάσει τώρα, θα φύγουνε αυτοί.

• «Θύμα»: Καλά, τώρα το βάλαμε το αγγούρι στο κ@λο μας φιλαράκι… θα το δίνουμε.

• «Υπάλληλος»: Και ‘γω στη θέση σου θα τα έδινα επί τόπου μαζεμένα άιντε, πάρτε τα μην ξανάρθετε. Να μην τους έχεις εδώ και να τους βλέπεις κιόλας, δώσ’ τα μία και καλή να μην ξανάρθουνε. Πάρτε τα όλα μαζί… βέβαια και αυτοί δε ξέρεις πως (ακατάληπτο) πάρτε τα όλα μαζί…

• «Θύμα»: Ναι ρε…

• «Υπάλληλος»: Θα πουν, αυτή βγάζει λεφτά, τα δώσε επί τόπου τα πέντε, πού τα βρήκε; Άστο… είναι, άμα το πιάσεις, αυτό είναι η προπαίδεια του μηδέν εγκεφαλικά, δεν έχουνε μυαλό, δε ξέρεις πως τα σκέφτονται όλα.

• «Θύμα»: Αλλά δεν έχουν ξανάρθει στο μαγαζί πάλι…

• «Υπάλληλος»: Όχι, όχι.

«Να ‘ρχεται ένας, για να ξέρω και ‘γω που τα δίνω»

Σε μια άλλη συνομιλία που έχουν καταγράψει οι Αρχές, ακούγεται ο ιδιοκτήτης ενός καταστήματος να συνομιλεί με τον «εισπράκτορα» της συμμορίας.

Στο ηχητικό ντοκουμέντο ακούγεται ο ιδιοκτήτης του καταστήματος να ζητά από τους εκβιαστές να στέλνουν το ίδιο άτομο κάθε φορά, ώστε να ξερεί και ο ίδιος «τι πληρώνει και σε ποιον».

• «Επιχειρηματίας»: Έλα φίλε, είμαι στο μαγαζί, πού είσαι;

• «Μέλος»: (ακατάληπτο).

• «Επιχειρηματίας»: Έλα αγόρι σε π… σε έψαχνα ρε… μίλαγα με έναν μηχανικό για μία δουλειά…

• «Μέλος»: Δε πειράζει.

• «Επιχειρηματίας»: Και μπούρου-μπούρου, μπούρου-μπούρου, ξεχάστηκα, κοιτάω το ρολόι… λέω «εντάξει» και τώρα με παίρνει τηλέφωνο πάλι «να κάνουμε και εκείνο να κάνουμε και τ’ άλλο να κάνουμε και τούτο», «ω να σου γ…» λέω, «κάτσε γιατί έχω ραντεβού». Και δε σε… στη φωνή δε σε γνώρισα, λέω «ποιος είναι; άλλος είναι; πού να δώσω τα λεφτά;», δε βγαίνουν που δε βγαίνουνε κάθε φορά. Λοιπόν, ένα, δύο, τρία, τέσσερα, πάρε πέντε τώρα γιατί στο τέλος θα μου κακοφανεί. Ένα, δύο, τρία, πέντε, ντάξει;

• «Μέλος»: Ναι.

• «Επιχειρηματίας»: Θα στείλω και μήνυμα εγώ στον Τόνι ότι τα πήρες.

• «Μέλος»: Όκευ, εννοείται, έγινε.

• «Επιχειρηματίας»: Και καλό είναι να ‘ρχεται ένας, για να ξέρω και ‘γω που δίνω και τι κάνω ρε φίλε, γιατί στο τέλος…

• «Μέλος»: (ακατάληπτο) μαζί με το… ένα άλλο παιδί την άλλη φορά.

• «Επιχειρηματίας»: Εσένα σε θυμάμαι, αυτό του ‘χω πει και από την αρχή «να έρχεται ένας» του λέω, γιατί μετά άμα σου πει ο άλλος «δε μου τα ‘δωσε», τώρα εγώ θα του στείλω μήνυμα κατευθείαν «έδωσα άλλα πεντακόσια» για να ‘χω και γω (ακατάληπτο) τι δίνω, τι κάνω, δεν είναι ψέματα κάτι..

• «Μέλος»: Εννοείται, όχι αλίμονο.

• «Επιχειρηματίας»: Το θυμάμαι ότι είχες… και τη πρώτη και τη δεύτερη φορά.

• «Μέλος»: Όχι, τη πρώτη… έχω έρθει… μία μόνος μου… πάλι με τον (ακατάληπτο)…

• «Επιχειρηματίας»: Μία μόνος σου και μία με ένα άλλο παιδί.

• «Μέλος»: Ένα άλλο παιδί, μας είχες δώσει πεντακοσάρικο.

• «Επιχειρηματίας»: Πεντακοσάρικο και μία τέσσερα.

• «Μέλος»: (ακατάληπτο) και τη πρώτη, πρώτη πρέπει να είχε έρθει ένα άλλο παιδί.

• «Επιχειρηματίας»: Δε θυμάμαι, άλλο παιδί είχε έρθει τη πρώτη φορά ή όχι; Δε θυμάμαι… τώρα, καλά δεν έχει σημασία, το θέμα είναι ότι τώρα να είμαστε εντάξει, θα του στείλω και ένα μήνυμα τώρα να είμαστε κομπλέ, γιατι…

• «Μέλος»: Καλό βράδυ

• «Επιχειρηματίας»: Έγινε, γεια.

«Κάθε τέλος του μήνα 27, 28 με παίρνουν τηλέφωνο…»

Τέλος, σε έτερη συνομιλία γυναίκα θύμα του κυκλώματος συνομιλεί με έτερο επιχειρηματία-θύμα και πάλι για τη δράση των εκβιαστών και τις απαιτήσεις τους.

• «Θύμα»: Να σου πω τώρα κάτι άλλο. Τα… αγόρια, τα σφίχτερμαν τα μπραβιλίκια, τα έχεις ξαναδεί;

• «Θύμα 2»: Όχι, στον Θ. πάνε κατευθείαν. Του το ‘πα του Θανάση…

• «Θύμα»: Ότι τί;

• «Θύμα 2»: Του λέω… άκου… του λέω να ‘ρθουν στην Αθήνα να τα πάρουν τα… λέω «δε μπορούν να έρθουνε εδώ πέρα».

• «Θύμα»: Εμένα έρχονται μέσα στο μαγαζί κανονικά.

• «Θύμα 2»: Εμάς… εμείς… έχουμε… υπάρχει προστασία και κάτω, (ακατάληπτο) στην Αθήνα και είναι γνωστό κάτω, κατάλαβες τι θέλω να σου πω; Οπότε…

• «Θύμα 2»: Ρε φίλε, εγώ είδα κάτι φάτσες στα εννιάμερα της Παναγίας και μπήκαν μέσα κάτι φουσκωτοί έτσι λίγο περίεργοι…

• «Θύμα 2»: Σας (ακατάληπτο);

• «Θύμα»: Ναι.

• «Θύμα 2»: Ναι;

• «Θύμα»: Πήραν ποτά και… τέτοια αλλά… κοιτούσαν λίγο περίεργα και λέω…

• «Θύμα 2»: Άλλοι;

• «Θύμα»: Άλλοι, άλλοι. Αλλά εγώ δεν ήμουνα μπροστά την ημέρα που ήσασταν με τον Θανάση, δεν ξέρω φάτσες, εγώ αυτούς που ξέρω είναι αυτοί που έρχονται και εισπρακτωρεύουν μόνο, που μου παίρνουν το φακελάκι.

• «Θύμα 2»: Είναι ένας γνωστός μυκονιάτης, κάπως τον λένε (ακατάληπτο) τον ξέρει σίγουρα, δεν τον ήξερε φατσικά, δεν το ήξερε το όνομά του και είναι μαζί τους αυτός και αυτός είναι μαζί… σίγουρα τον ξέρεις.

• «Θύμα»: Μένει στην Μύκονο; Ή είναι μυκονιάτης;

• «Θύμα 2»: Ναι είναι μυκονιάτης ξέρω, ένας βλάκας είναι.

• «Θύμα»: Και… ξέρεις ποιο; Λέω, να πάω κάτω στον Χ. να τον ρωτήσω, αν είδε αυτούς, τους είδε να τριγυρίζουν; εμένα κάθε τέλος του μήνα 27, 28 με παίρνουν τηλέφωνο…

• «Θύμα 2»: Ποιος σε παίρνει;

• «Θύμα»: Ε;

• «Θύμα 2»: Ποιος σε παίρνει;

• «Θύμα»: Ένας Τόνι.

• «Θύμα 2»: Τόνι, μόνο αυτόν ξέρω, μα και σήμερα αυτός μου ήρθε (ακατάληπτο) είναι 26, όταν…

• «Θύμα»: Ήρθε σήμερα σε σένα;

• «Θύμα 2»: Όχι ρε, τη πρώτη φορά…

• «Θύμα»: Α…

• «Θύμα 2»: Αυτός ήρθε μου μίλησε εμένα προσωπικά και ήρθε μετά ο (ακατάληπτο)…

• «Θύμα»: Και… λέω… λες να ναι άλλη ομάδα, λες να κοιτάνε…

• «Θύμα 2»: Και να ναι άλλη, αποκλείεται, τα μοιράζουνε, γιατί στο super paradise είναι άλλη;

• «Θύμα»: Ρε συ ξέρεις τι σκέφτηκα;

• «Θύμα 2»: Εμένα μου παν ότι πήγαν super paradise και τους διώξανε κάτι άλλοι, γιατί είναι άλλοι εκεί, (ακατάληπτο) δε μου το παν αυτοί… το ‘μαθα από αλλού.

• «Θύμα»: Εγώ ξέρεις τι σκέφτομαι; τώρα που μας είδαν μια μέρα γεμάτους… μήπως τα πέντε χιλιάρικα σου πουν…

• «Θύμα 2»: Όχι…

• «Θύμα»: Εσένα πόσα σου παν;

• «Θύμα 2»: Εμάς είναι… στα οκτώ…

• «Θύμα»: Μαλάκα…

• «Θύμα 2»: (ακατάληπτο) και δεν ξέρω… δε νομίζω να το… στην αρχή είχαν πει δεκαπέντε, (ακατάληπτο) κανονικά πέντε για τη ταρίφα (ακατάληπτο) και έκλεισε στα οκτώ, νομίζω οκτώ του είχα πει του Θ. αλλά του ‘πα «Θ. δε θα ασχοληθώ» (ακατάληπτο) στην Αθήνα (ακατάληπτο).

• «Θύμα 2»: Ντάξει, αυτό που δεν έρχονται εδώ μέσα σε σένα να τους βλέπει ο κόσμος, είναι πολύ σημαντικό, εμένα σου λέω έρχονται κάθε…

• «Θύμα 2»: Μαζί έρχονται όλοι;

• «Θύμα»: Όχι δεν έρχονται μαζί, έρχεται ή ένας ή δύο εισπράκτορες και λέω μήπως τώρα που μας ειδ…

• «Θύμα 2»: Του είπα του Θ., άμα θες, πες μου, αλλά επειδή δεν (ακατάληπτο),

περάσαν από το Μ. στη Γλυφάδα…

• «Θύμα»: Αυτοί… η βάση τους είναι στην Αθήνα ε; λογικά…

• «Θύμα 2»: Δεν είναι, παντού είναι αυτοί, αφού είναι… δύο είναι αυτοί οι μεγάλοι σε όλη την Ελλάδα, η μία ομάδα είναι αυτή και η μία ομάδα είναι η άλλη.