Τι γίνεται τελικά στο αυτοκίνητό μας αν οδηγούμε συχνά και για μεγάλα χρονικά διαστήματα με το αναμμένο το “λαμπάκι” στον πίνακα πληροφοριών που υποδεικνύει χαμηλή ποσότητα καυσίμου στο ρεζερβουάρ;

Δεν υπάρχει οδηγός που να μην έχει δει να ανάβει κάποια στιγμή η μικρή, κίτρινη ένδειξη στον πίνακα πληροφοριών, συνήθως κοντά ή και μέσα στον δείκτη της στάθμης καυσίμου του αυτοκινήτου, που τον προειδοποιεί για πολύ χαμηλά επίπεδα καυσίμου στο ρεζερβουάρ.

Μάλιστα η αναμμένη ένδειξη που προειδοποιεί τον οδηγό ότι το καύσιμο τελειώνει ώστε να επισκεφτεί άμεσα ένα πρατήριο για ανεφοδιασμό τείνει να γίνει μόδα τα τελευταία χρόνια λόγω των σταθερά υψηλών τιμών στα καύσιμα που “αναγκάζουν” του οδηγούς να βάζουν μόνο όσο καύσιμο χρειάζεται για τις άμεσες ανάγκες μετακίνησής τους.

Με το λαμπάκι να μείνει αναμμένο όλο και πιο συχνά και για όλοένα και μεγαλύτερο χρονικό διάστημα οι οδηγοί αγνοούν τη ζημιά που μπορεί να προκληθεί στο σύστημα τροφοδοσίας αλλά και τον ίδιο τον κινητήρα εν δυνάμει, όταν το μοτέρ λειτουργεί συνέχεια με ελάχιστο καύσιμο στο ρεζερβουάρ. Ας δούμε όμως γιατί δεν πρέπει να το κάνουμε ώστε να προσπαθήσουμε να αλλάξουμε αυτή την κακή συνήθεια το συντομότερο δυνατό.

Με την ένδειξη της «ρεζέρβας», όπως την αποκαλούμε, αναμμένη και τον αντίστοιχο αναλογικό δείκτη βαθειά βυθισμένο στα κόκκινα, στο ρεζερβουάρ μας υπάρχουν ελάχιστα λίτρα καυσίμου, αρκετά για να διανύσουμε συνήθως μια απόσταση περίπου 50-70 χιλιομέτρων.

Εντός του ρεζερβουάρ του αυτοκινήτου μας υπάρχει επίσης και ένα πολύ βασικό εξάρτημα για την εύρυθμη λειτουργία του κινητήρα μας και αυτό δεν είναι άλλο από την αντλία βενζίνης. Η συγκεκριμένη αντλία βρίσκεται στη δική της «εσοχή» και είναι βυθισμένη μέσα στο καύσιμο καθώς έχει σχεδιαστεί όχι μόνο για να το μεταφέρει μέσω σωληνώσεων στον κινητήρα αλλά και για να ψύχει με αυτό το ηλεκτρικό της μοτέρ όταν λειτουργεί.

Το καύσιμο στο ρεζερβουάρ λειτουργεί επίσης και «στεγανωτικά» και δεν αφήνει το πάνω μέρος της αντλίας να έρθει σε επαφή με τον αέρα, κάτι που θα μπορούσε να οδηγήσει σε οξείδωση της και σημαντική μείωση του κύκλου ζωής της.

Όταν οδηγούμε συνεχώς με πολύ λίγο καύσιμο στο ρεζερβουάρ και το λαμπάκι της βενζίνης αναμμένο αυξάνουμε σημαντικά τις πιθανότητες καταστροφής της αντλίας βενζίνης, η οποία δεν ψύχεται διαρκώς σωστά, ενώ κατά διαστήματα ρουφάει και αέρα -αφού δεν καλύπτεται πλήρως- λόγω των αναταράξεων του καυσίμου από την κίνηση του αυτοκινήτου και τις ανωμαλίες του δρόμου.

Ένα ακόμη πρόβλημα που δημιουργείται είναι η ενδεχόμενη σκουριά που μπορεί να εμφανιστεί στο ρεζερβουάρ, αν αυτό είναι μονίμως άδειο με τη σκουριά να μπορεί να προκαλέσει επίσης ζημιές στην τρόμπα βενζίνης. Σε ακραίες περιπτώσεις ο συνδυασμός όλων των παραπάνω μπορεί να δημιουργήσει προβλήματα στον καταλύτη αλλά και στον ηλεκτρονικό ψεκασμό του κινητήρα.

Και αν το κόστος αντικατάστασης της τρόμπας δεν είναι ιδιαίτερα υψηλό (200-300 ευρώ μαζί με το κόστος εργασίας), η ταλαιπωρία του να μείνει κανείς στην άκρη του δρόμου από χαλασμένη αντλία βενζίνης, αλλά και τα ακριβά συνήθως προβλήματα που μπορούν να παρουσιάσουν τα υπόλοιπα μέρη του αυτοκινήτου μας, πρέπει να είναι αρκετά για να μας αποθαρρύνουν από εδώ και στο εξής από αυτή την κακή συνήθεια.

Για να αποφύγουμε τα όποια προβλήματα το καλύτερο που έχουμε να κάνουμε είναι να ανεφοδιαζόμαστε με καύσιμο όταν ο δείκτης του ρεζερβουάρ μας βρίσκεται περίπου στο 1/4 (25%).

Διαβάστε επίσης: