– Ενδιάμεσα, είχα πάει και στο EURO του 1992 με τη Δανία. Πώς είχατε νιώσει όταν το μάθατε;

«Είναι κάπως αστεία ιστορία. Δεν είχαμε προκριθεί στα τελικά του EURO και θυμάμαι ότι παίζαμε με τη Ρωσία στην έδρα μας και μετά το ματς κάποιοι από την ομοσπονδία μας έλεγαν ότι δεν πρέπει να φύγουμε τόσο νωρίς για διακοπές γιατί υπάρχει πιθανότητα να πάμε. Μετά από 2-3 μέρες μιλούσαμε όλο και περισσότερο με τους ανθρώπους της ομοσπονδίας για το τι θα γίνει. Ήταν κάπως περίεργο γιατί μετά το παιχνίδι με τη Ρωσία, ήταν να φύγουμε διακοπές, οπότε μας… χάλασαν όλα τα σχέδια (γέλια). αρκετά περίεργο».

– Εσείς είχατε φύγει για διακοπές;

«Όχι, όχι. Δεν θα πάμε στην Αγγλία με τη γυναίκα μου αλλά το ακυρώσαμε γιατί έπρεπε να περιμένουμε μερικές μέρες για να δούμε τι θα γίνει με το EURO. Ξέρω ότι κάποιοι παίκτες που έπαιζαν στην Ισπανία ή στην Ιταλία απλώς πήγαν στο σπίτι τους εκεί και έκαναν διακοπές, αλλά όλοι ήμασταν κοντά στο τηλέφωνο και περιμέναμε τι θα γίνει ώστε να γυρίσουμε το συντομότερο. Στην ομοσπονδία μας έλεγαν πως θα πάμε, απλώς καθυστερούσε όλο αυτό».

– Όταν πήγατε με την αποστολή πώς ήταν τα πράγματα;

«Ήταν αρκετά περίεργο γιατί δεν είχαμε παίξει παιχνίδια. Όταν δεν πας στο EURO έχεις ένα πλάνο για να παίξεις μερικά φιλικά ματς αλλά και για το πού θα μείνεις, που θα κάνεις προπόνηση, τι πρόγραμμα έχεις. Κάθε μέρα έπρεπε να δούμε τι θα κάνουμε (γέλια). Ήμασταν κάπως μπερδεμένοι γενικά. Ψάχναμε πού θα κάνουμε προπόνηση και πού θα μείνουμε αλλά ήμασταν προετοιμασμένοι ψυχικά και πνευματικά»

Bent Christensen
Denmark EURO 1992 pic.twitter.com/mUqe5qN5Lg

— Stickerpedia (@Stickerpedia1) June 9, 2020

– Πιστεύετε ότι μπορείτε να το πάρετε;

«Δεν το πιστεύαμε, όχι! Ήμασταν σε ένα δύσκολο όμιλο με μεγάλες ομάδες και θεωρούσαμε ότι δεν έχουμε πιθανότητες. Απλώς σκεφτόμασταν ότι είναι μια καλή ευκαιρία να απολαύσουμε και να παίξουμε ωραίο ποδόσφαιρο. Ήμασταν χαλαροί θα έλεγα. Δεν πιστεύαμε ότι είναι δυνατόν να το κατακτήσουμε. Δεν το συζητάμε καν».

– Τι συνέβη με τον τραυματισμό σας;

«Έπαιξα στα δύο πρώτα παιχνίδια με την Αγγλία και τη Σουηδία. Πριν το τρίτο με τη Γαλλία άρχισα να νιώθω κάποιους πόνους στο γόνατο. Μίλησα με τον γιατρό και μου είπε ότι δεν είναι καλά τα πράγματα. Υπήρχε πιθανότητα να παίξω, οπότε έμεινα κανονικά στην αποστολή για περίπου δύο μέρες, έκατσα στον πάγκο με τη Γαλλία αλλά δεν μπορούσα να παίξω. Αποφασίστηκε να επιστρέψω στη Δανία ώστε να ξεκινήσω θεραπεία. Η Σάλκε με χρειαζόταν κι έτσι γύρισα πίσω για να κάνω χειρουργείο».

– Πολύ άσχημα για εσάς να φεύγετε σε τέτοια στιγμή από το EURO…

«Ήταν σκληρό αλλά και… καλό μια μέρα πριν το παιχνίδι στη Γαλλία, ήρθε στη ζωή ο γιος μου οπότε για εμένα ήταν υπέροχο που θα βρισκόμουν δίπλα στη γυναίκα μου και στον γιο μου αλλά και γιατί έφυγα από το EURO και με ένας τραυματισμός στο γόνατο. Θεωρώ ότι θα ήταν πολύ σκληρό για εμένα αν έμενα και άλλο μακριά τους».

– Όταν το κατέκτησε η ομάδα, πώς νιώσατε;

«Ήταν υπέροχο αλλά και περίεργο. Ακόμα λέω “πώς είναι δυνατόν;” (γέλια). Παίξαμε κόντρα σε μεγάλες ομάδες και εντάξει, υπάρχει η τύχη κάποιες φορές, αλλά ήταν κάπως περίεργο πως τα καταφέραμε. Ίσως τα καταφέραμε γιατί δεν είχαμε να παίξουμε όσα παιχνίδια παίζουν τώρα οι ομάδες (όμιλος, ημιτελικά, τελικά, στο σύνολο πέντε παιχνιδιών). Είναι σαν ταινία, σαν παραμύθι…»

– Μεγαλύτερο θαύμα το 2004 της Ελλάδας ή το 1992 με τη Δανία;

«Αυτό είναι δύσκολο. Και οι δύο είναι τεράστιες εκπλήξεις. Ίσως θα πω τη Δανία μόνο και μόνο επειδή κανονικά ήταν να μην πάμε στο EURO και για κάποιους λόγους εκτός ποδοσφαίρου, πήγαμε και κερδίσαμε. Η Ελλάδα σίγουρα ήταν ένα μεγάλο αουτσάιντερ στη διοργάνωση και τα κατάφερε αλλά είχε κάνει κάποια καλά ματς πριν και είχε περάσει στα τελικά. Για εμένα η κατάκτηση της Ελλάδας είναι μία από τις μεγαλύτερες στην ιστορία».

– Είχατε ως συμπαίκτη και τον Μίκαελ Λάουντρουπ…

«Είναι ο καλύτερος παίκτης με τον οποίο είχα παίξει ποτέ στην καριέρα μου. Έκανε μεγάλες επιτυχίες σε συλλογικό και διεθνές επίπεδο, είναι ένας τεράστιος παίκτης. Θεωρώ πως ήταν ένας από τους καλύτερους παίκτες στον κόσμο εκείνη την περίοδο και χρειαζόταν οι παίκτες που να ήταν στο ίδιο επίπεδο με εκείνον ώστε να καταλάβουν τι θέλει. Κάποιες φορές είχα το συναίσθημα πως δεν μπορούσα να καταλάβουμε στην εθνική ομάδα ακριβώς τι ήθελε. Για παράδειγμα εγώ, θυμάμαι που είχε πει σε ένα ματς: “Γιατί έμεινε εκεί και δεν πήγε από εκεί που ήθελα΄;” (γέλια). Δεν υπήρχε επικοινωνία κατά τη γνώμη μου επειδή ήταν τόσο καλός που δεν μπορούσα να καταλάβω αυτό που ήθελε να κάνει!».

Dinamarca Campeón de la Euro 92, Torneo que no se había clasificado, Arriba; Peter Schmeichel, Lars Olsen, John Sivebæk, Kim Vilfort, Kim Christofte y Brian Laudrup, Abajo; Kent Nielsen, John Jensen, Henrik Andersen, Flemming Povlsen y Bent Christensen, DT. Richard Møller-Nielsen pic.twitter.com/aHgsqgYnrs

— Ricardo Fernández V. (@ricardomfv76) July 10, 2018