Tου Τάσου Δασόπουλου 

Μείωση έως και 1,5 ποσοστιαίες μονάδες στα επιτόκια του ευρώ εκτιμούν για φέτος οι “αισιόδοξοι” του συμβουλίου νομισματικής πολιτικής της ΕΚΤ με τη συνηγορία και των στοιχείων για τον πληθωρισμό που έχει διαθέσιμα η Κεντρική Τράπεζα του Ευρώ.

Ειδικά οι επίσημες εκτιμήσεις για την πορεία του πληθωρισμού στην Ευρωζώνη που έχει διαθέσιμες η Φρανκφούρτη είναι μάλλον αισιόδοξες. Στο βασικό τους σενάριο ο πληθωρισμός αναμένεται από το 2,4% που έφτασε τον Απρίλιο, να υποχωρήσει σταδιακά μέχρι το 2,2% ως το τέλος του χρόνου. Στα μέσα του επόμενου χρόνου ο πληθωρισμός θα φτάσει ξανά στο όριο του 2% και θα βρεθεί λίγο κάτω από το όριο της ΕΚΤ. 

Ωστόσο, κανείς ακόμη δεν θέλει να διακινδυνέψει ένα σαφές σχέδιο για τις μειώσεις επιτοκίων, καθώς όλοι παραδέχονται ότι οι αβεβαιότητες είναι πολλές και υψηλές. Πάντως μετά την έντονη φημολογία των προηγούμενων ημερών ότι θα έχουμε μείωση των επιτοκίων τον Ιούνιο, η μόνη αντίθετη φωνή που έχει ακουστεί έως τώρα είναι αυτή του μέλος του Εκτελεστικού Συμβουλίου, κας Ίζαμπελ Σνάμπελ, η οποία μίλησε για το ενδεχόμενο μιας διακοπής των μειώσεων για τον Ιούλιο, ώστε η ΕΚΤ να προχωρήσει σε νέα μείωση επιτοκίων μετά τις καλοκαιρινές διακοπές τον Σεπτέμβριο ή τον Οκτώβριο. 

Απέναντι στο γενικό κλίμα αισιοδοξίας δεν λείπουν και οι ποιο συντηρητικές φωνές. Μια από αυτές είναι και του μέλους του συμβουλίου και κεντρικού τραπεζίτη της Λετονίας Μαρτέν Κάζακς, ο οποίος υποστήριξε ότι θα πρέπει να μην είμαστε βιαστικοί με τις μειώσεις επιτοκίων αφού ακόμη τα προβλήματα δεν έχουν λυθεί στο σύνολο τους. Συγκεκριμένα, τάχθηκε υπέρ μια πολιτικής κατά την οποία οι μειώσεις δεν θα πρέπει να προαναγγέλλονται αλλά να αποφασίζονται σε κάθε σύνοδο του συμβουλίου με βάση τα τότε διαθέσιμα στοιχεία που θα υπάρχουν. 

Πριν την FED

Όλα αυτά καταλήγουν στο συμπέρασμα ότι η ΕΚΤ, ανεξάρτητα από την ταχύτητα με την οποία θα μειώσει τα επιτόκια του ευρώ, θα προηγηθεί από την Ομοσπονδιακή Τράπεζα των ΗΠΑ, έχοντας μπροστά της και το φαινόμενο της ελεγχόμενης διολίσθησης της ισοτιμίας του ευρώ έναντι του δολαρίου. Αυτό θα βοηθήσει και τις εξαγωγές των μεγάλων της Ευρωζώνης (κυρίως της Γερμανίας και της Γαλλίας), αλλά και του συνόλου της Ευρωζώνης, ωστόσο μπορεί να θέσει σε κίνδυνο την πορεία του πληθωρισμού, αν η ένταση στην Μέση Ανατολή οδηγήσει σε αυξήσεις των τιμών της ενέργειας. 

Οι σκέψεις του αντίστοιχου συμβουλίου νομισματικής πολιτικής από την άλλη πλευρά του Ατλαντικού είναι πολύ διαφορετικές από αυτές που γίνονται αυτό τον καιρό στη Φρανκφούρτη. Έχοντας να αντιμετωπίσουν ένα πιο επίμονο “πληθωρισμό ζήτησης”, οι ΗΠΑ επανεξετάζουν σκέψεις που ήθελαν τρεις μειώσεις επιτοκίων μέχρι και το τέλος του χρόνου. Πλέον, προσανατολίζονται σε μια παράταση του καθεστώτος των υψηλών επιτοκίων μέχρι να έχουν πιο ενθαρρυντικά νέα στο μέτωπο του πληθωρισμού ενώ σε κάθε περίπτωση η όποια μείωση θα πρέπει να είναι προσεκτικά σχεδιασμένη.