Για “σκοτεινές” μέρες μιλάει η Ένωση Σκηνοθετών-Παραγωγών Ελληνικού Κινηματογράφου σε ανακοίνωση που εξέδωσε σχετικά με το υπό διαβούλευση νομοσχέδιο που περιλαμβάνει την ποσόστωση αναπαραγωγής “ελληνικής μουσικής” σε δημόσιους χώρους και κινηματογραφικές παραγωγές, αλλά και για την απόπειρα λογοκρισίας σε αφίσα ταινίας που θα παιχτεί στο φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης.

Κάνοντας αναφορά στο πρόσφατο ομοφοβικό περιστατικό στην Αριστοτέλους, η Ένωση τονίζει μεταξύ άλλων: ”

“Αυτό που θέλουμε να επισημάνουμε από μεριάς μας, είναι ότι ο εξαναγκασμός ενός καλλιτέχνη να είναι περισσότερο «Έλληνας» χρησιμοποιώντας ελληνικά τραγούδια για μουσική υπόκρουση στην ταινία του, έχει μια ανίερη συγγένεια με τις ακροδεξιές επιταγές για επιστροφή της βλασφημίας και της προσβολής θρησκεύματος με αφορμή το ντοκιμαντέρ «Αδέσποτα κορμιά».

Ο κοινός παρονομαστής δεν είναι άλλος από την δίψα για έλεγχο της καλλιτεχνικής έκφρασης. Και αυτή η ετερόκλητη συνάντηση θα μας βρει κάθετα απέναντί της”.

Σημειώνεται πως η αφίσα της ταινίας Αδέσποτα Κορμιά προκάλεσε και την αντίδραση της Μητρόπολης Θεσσαλονίκης. Με επιστολή του προς την γενική διευθύντρια του Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης όπου και θα προβληθεί η ταινία, ο μητροπολίτης Θεσσαλονίκης Φιλόθεος ζητά να αποσυρθεί η αφίσα, διότι όπως ισχυρίζεται, “είναι βαθύτατα προκλητική για το θρησκευτικό συναίσθημα των χριστιανών της πόλης”.

Όλα αυτά την ώρα που το κλίμα στη Θεσσαλονίκη είναι ιδιαίτερα θερμό, με ομάδες φασιστών να προσπαθούν να επιτεθούν στη συγκέντρωση κατά της ομοφοβίας το βράδυ της Κυριακής, μετά το αποπειρούμενο πογκρόμ εναντίον ΛΟΑΤΚΙ ατόμων που προηγήθηκε το προηγούμενο βράδυ. Φόβοι εκφράζονται και για ανάλογες κινήσεις εναντίον του ντοκιμαντέρ όπου και θα παιχτεί το επίμαχο φιλμ που πραγματεύεται το ζήτημα των αμβλώσεων.

Η Ελίνα Ψύκου, σκηνοθέτης του ντοκιμαντέρ, απέκρουσε κάθε προσπάθεια εκφοβισμού της με δημόσια ανάρτησή της, ενώ το φεστιβάλ ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης πήρε άμεση θέση κατά της τρανσοφοβίας σχετικά με όσα έγιναν.

Ολόκληρη η ανακοίνωση της Ένωσης Σκηνοθετών-Παραγωγών Ελληνικού Κινηματογράφο:

Μέρες σκοτεινές

Όταν πριν από μερικές μέρες βγήκε στην διαβούλευση το νομοσχέδιο για την προστασία και ενίσχυση του ελληνόφωνου τραγουδιού και έπεσε στην αντίληψή μας το άρθρο 12 το οποίο υποχρεώνει όλες τις ελληνικές ταινίες που έχουν χρηματοδοτηθεί από το δημόσιο, δηλαδή σχεδόν όλες, να ενσωματώνουν ελληνόφωνα τραγούδια ή ορχηστρική μουσική απόδοση ελληνόφωνου τραγουδιού σε ελάχιστο ποσοστό 70% του συνόλου της μουσικής επένδυσης της ταινίας, νομίζαμε ότι είναι κάποιου είδους φάρσα ή έστω κάποιο ατόπημα που γρήγορα όλοι θα καταλάβαιναν την εξωφρενική και παράλογη διάσταση του. Όταν όμως είδαμε την υπουργό πολιτισμού να υπερασπίζεται σοβαρά το άρθρο 12 αρχίσαμε πραγματικά να ανησυχούμε.

Σε έναν παράλληλο χρόνο, βουλευτής του κόμματος ΝΙΚΗ απαιτεί να λογοκριθεί η αφίσα του ντοκιμαντέρ της Ελίνας Ψύκου «Αδέσποτα κορμιά» γιατί κατά τη γνώμη του προσβάλλει τα χρηστά ήθη. Και αυτό το γεγονός στην αρχή αντιμετωπίστηκε σαν ένα ευτράπελο που κανείς δεν θα του έδινε μεγαλύτερη αξία πέρα από την γραφικότητα, όμως η επίθεση στην Ελίνα Ψύκου και στον Νίκο Πάστρα που έφτιαξε την αφίσα συνεχίστηκε με πολύ μεγάλη ένταση μέσα από σειρά δημοσιευμάτων και αναρτήσεων στα social media. Πολλές από αυτές τις αναρτήσεις αλλά και διάφορα προσωπικά μηνύματα στην σκηνοθέτη και τον γραφίστα είναι ευθέως απειλητικά ως προς την ύπαρξη τους. Ενόψει της προβολής της ταινίας στο φεστιβάλ Θεσσαλονίκης οργανώνονται συλλαλητήρια στα οποία δεν θα δίναμε μεγάλη σημασία αν δεν βλέπαμε ότι τα ακροδεξιά ένστικτα γίνονται όλο και πιο επικίνδυνα. Αρκεί να αναφέρουμε το πρόσφατο περιστατικό στην Θεσσαλονίκη στην πλατεία Αριστοτέλους όπου δύο άτομα της ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητας δέχτηκαν επίθεση από εξοργισμένο όχλο.

Όλα αυτά μοιάζουν ασύνδετα μεταξύ τους, είναι όμως;

Για το άρθρο 12 του επίμαχου νομοσχεδίου που είναι αυτή τη στιγμή στη διαβούλευση, συνάδελφοι και φορείς έχουν μιλήσει τις προηγούμενες μέρες. Κι εμείς με τη σειρά μας δηλώνουμε την κάθετή αντίθεσή μας σε αυτό το αναχρονιστικό, παρεμβατικό και ανελεύθερο μέτρο ενάντια στην καλλιτεχνική δημιουργία. Πέρα από την προφανή αντισυνταγματικότητα του άρθρου, είναι αδιανόητο οποιοσδήποτε νόμος να υποχρεώνει ένα καλλιτεχνικό έργο προς κάποια αισθητική ή άλλη επιλογή. Γιατί να μην υποχρεώσουμε και τους εικαστικούς να βάζουν 70% μπλε στα έργα τους για να φαίνονται πιο ελληνικά;

Αυτό που θέλουμε να επισημάνουμε από μεριάς μας, είναι ότι ο εξαναγκασμός ενός καλλιτέχνη να είναι περισσότερο «Έλληνας» χρησιμοποιώντας ελληνικά τραγούδια για μουσική υπόκρουση στην ταινία του, έχει μια ανίερη συγγένεια με τις ακροδεξιές επιταγές για επιστροφή της βλασφημίας και της προσβολής θρησκεύματος με αφορμή το ντοκιμαντέρ «Αδέσποτα κορμιά».

Ο κοινός παρονομαστής δεν είναι άλλος από την δίψα για έλεγχο της καλλιτεχνικής έκφρασης. Και αυτή η ετερόκλητη συνάντηση θα μας βρει κάθετα απέναντί της.

Υ.Γ: Και επειδή κάποια δημοσιεύματα και δηλώσεις κυβερνητικών στελεχών προσπαθούν να διαστρέψουν την πραγματικότητα παραθέτουμε εδώ αυτούσιο το άρθρο 12:

Άρθρο 12: Συγχρονισμός ελληνόφωνων τραγουδιών και ορχηστρικής μουσικής απόδοσης ελληνόφωνων τραγουδιών σε οπτικοακουστικές παραγωγές και κινηματογραφικές ταινίες.

1. Ελληνικές οπτικοακουστικές παραγωγές και κινηματογραφικές ταινίες, οι οποίες χρηματοδοτούνται με οποιοδήποτε τρόπο από τον δημόσιο τομέα κατά την έννοια της περ. α’ της παρ. 1 του άρθρου 14 του ν. 4270/2014 (A΄ 143), υποχρεούνται να ενσωματώνουν ελληνόφωνα τραγούδια ή ορχηστρική μουσική απόδοση ελληνόφωνου τραγουδιού σε ελάχιστο ποσοστό εβδομήντα τοις εκατό (70%) του συνόλου της μουσικής επένδυσης της παραγωγής ή της ταινίας.
2. Η υποχρέωση ενσωμάτωσης ελληνόφωνων τραγουδιών ή ορχηστικής μουσικής απόδοσης ελληνόφωνων τραγουδιών σε ελάχιστο ποσοστό εβδομήντα τοις εκατό (70%) του συνόλου της μουσικής επένδυσης των οπτικοακουστικών παραγωγών και των κινηματογραφικών ταινιών της παρ. 1 δεν αποτελεί πρόσθετη προϋπόθεση για τη χρηματοδότηση αυτών.