Η Καλλιθέα είναι μέρος πολυπολιτισμικό. Ουκρανοί, Άραβες, Ινδοί, Κιργκιστιανοί, Καζακστανοί, Μικρασιάτες και Πόντιοι πρόσφυγες που έφτιαξαν και την υπέροχη αγορά τροφίμων. Μέσα σε αυτό το σκηνικό, ο Μάριος Βεργιώτης από τη Βέροια με μαμά Πόντια μαζί με τον Γεωργιανό μάγειρα Ταμάζ Κεμπάτζε έφτιαξαν το Κartlis Guli. Ένα γεωργιανό εστιατόριο, που στα ελληνικά σημαίνει «Η καρδιά του Κάρτλίς», και από ότι φαίνεται έχει αγαπηθεί από ομοεθνείς και μη.

Η γεωργιανή κουζίνα έχει στον πυρήνα της τις ζύμες. Το τόνις πούρι, που θα πει ψωμί φούρνου είναι το άζυμο μοσχομυριστό ψωμί σαν πίτα που ψήνεται κολλημένο στα τοιχώματα του χαρακτηριστικού χτιστού θολωτού (τόνε). Τα χινκάλι, είναι τεράστια πουγκιά γεμιστά είτε με τυρί που σερβίρονται με την υπέροχη υπόξινη κρέμα σμετάνα είτε με κιμά ζουμερά και λίγο καυτερά, με φρεσκοτριμμένο μαυροπίπερο, είτε με πατάτα που σερβίρονται με λιωμένο βούτυρο.

Το μενού του Κartlis Guli έχει και άλλα νόστιμα. Για παράδειγμα προσφέρει το διάσημο χατσαπούρι σε επτά εκδοχές: ιμερούλι που γεμίζεται με το ομώνυμο αγελαδινό τυρί, μεγκρούλι με το αγελαδινό τυρί σουλγκούνι -και τα δύο τυριά κοινά στις χώρες του Καυκάσου και βεβαίως στην ποντιακή κουζίνα- σαμέπο που θα λατρέψουν οι afficionados του τυριού αφού εκτός από την τυρένια γέμιση έχει και έξτρα τυρί από πάνω σαν πίτσα, το ατσαρούλι, το οποίο είναι στην ουσία ένα πεϊνιρλί με αρωματικό φρέσκο βούτυρο και αυγό και ακόμα το ιδιαίτερο λομπιάνι γεμιστό με κόκκινα φασόλια.

Φυσικά, το κρέας παίζει σοβαρό ρόλο στην κουζίνα της χώρας, τόσο το ψητό αλλά και σε πολύ μεγάλο βαθμό το μαγειρευτό, οι κατσαρόλες. Τα σουβλάκια τους, δεν μαρινάρονται στο ξύδι όπως τα ρώσικα σασλίκ, αλλά αρτύζονται με κάτι άγνωστα, θεσπέσια μπαχαρικά. Πήραμε το μτσβάντι , σουβλάκι με κοτόπουλο, απίστευτα ζουμερό και ροδοψημένο, μια πραγματική απόλαυση. Αν βέβαια είστε από εκείνους που προτιμούν το χοιρινό, να παραγγείλετε την τεράστια χοιρινή μπριζόλα 600 -700 γρ. που έρχεται με την παντσέτα της.

Θεαματική και πεντανόστιμη σπεσιαλιτέ το ολόκληρο κοτόπουλο που ανοίγεται στα δύο παραμένοντας ενωμένο στη ράχη τηγανίζεται και σερβίρεται με λευκή σάλτσα που περιέχει κρέμα γάλακτος και πολύ πολύ σκόρδο διάφορα αρωματικά. Πολύ ενδιαφέρον είναι και το όστρι, μαγειρευτό μοσχάρι με κόκκινη σάλτσα λίγο καυτερό και πασπαλισμένο με φρέσκο κόλιανδρο. Το οτζαχούρι, που θα πει οικογενειακό, είναι χοιρινό ή κοτόπουλο με κρεμμύδι, ρόδι, κόλιανδρο και πατάτες, με στιβαρή γεύση.

Μια και μιλήσαμε για κόλιανδρο, ιδού η αγία Τριάδα των αρτυμάτων της γεωργιανής κουζίνας: ρόδι, καρύδι, κόλιανδρο. Δροσιά, υφές, χρώματα, που συναντώνται όμορφα στα ρολάκια μελιτζάνας που περιλαμβάνουν όλα τα παραπάνω στη γέμιση τους. Γενικά το καρύδι, που το έχουν σε αφθονία δίνει και το καρυδέλαιο που μαζί με το ηλιέλαιο είναι το κύριο λάδι τους μιας και ελαιόλαδο δεν υπάρχει στη χώρα. Ας πούμε η γεωργιανή σαλάτα με κρεμμύδια αγγούρι, ντομάτα, καρυκεύεται με τριμμένο καρύδι και μαϊντανό και είναι πολύ πιο ενδιαφέρουσα από όσο μπορείς να υποθέσεις όταν διαβάζεις τα υλικά.

Αυτό όμως που πραγματικά είναι ξεχωριστό, είναι η «τελετουργία» της τσάτσα, που είναι ένα υψηλόβαθμο απόσταγμα από στέμφυλα, μια ρακή, μια τσικουδιά ας πούμε, που μπορεί να φτάνει και τους 50 και τους 60 βαθμούς όταν αποστάζεται σε σπίτι. Πίνεις λοιπόν ένα σφηνάκι τσάτσα και απανωτά, πίνεις ένα ποτήρι παγωμένο ανθρακούχο αρωματισμένο αναψυκτικό. Στο μαγαζί μου έφεραν μια γύρω στους 35 βαθμούς αρωματισμένη με ροδάκινο και για συνοδεία ένα παγωμένο, ανθρακούχο αναψυκτικό από αχλάδι. Άψογο.

info
Σαπφούς 101, Καλλιθέα, τηλ. 21140842