Ο Κωνσταντίνος Παντελίδης έδωσε συνέντευξη στη Secret και συγκλόνισε όταν αναφέρθηκε για το πώς έµαθε για τον θάνατο του Παντελή Παντελίδη.

«Εγώ πήγαινα Β’ Γυµνασίου και µπήκα στο Facebook, όπου µου είχαν στείλει συλλυπητήρια. Στην αρχή δεν θες να το πιστέψεις, έχεις άρνηση, γιατί είχαν ξαναβγάλει κάτι αντίστοιχο. Όταν γύρισα σπίτι, ήμασταν όλοι σε σοκ. Ο χαµός δεν ξεπερνιέται. Συνεχίζεις, δεν έχεις επιλογή, και τον έχεις φύλακα άγγελο στον ουρανό να σε προστατεύει» εξομολογείται ο νεαρός τραγουδιστής.

Ο ίδιος, µάλιστα, θυµάται που άκουγε από τους πρώτους τα τραγούδια του: «Τραγουδούσε συνέχεια στο σπίτι και έγραφε τραγούδια. Ήµουν ένα από τα πρώτα άτοµα που τα άκουγαν. Και καταλάβαινε ότι, όταν µε έπιαναν τα γέλια, το τραγούδι µού άρεσε. Από 5 χρόνων ήµουν στα µαγαζιά όπου τραγουδούσε, άσχετα που κοιµόµουν στους καναπέδες (γέλια)».

Ο Κωνσταντίνος Παντελίδης πριν από λίγο καιρό έβγαλε τον πρώτο του δίσκο, «Έρωτας ορφανός». «Πρόκειται για έναν δίσκο που αποτελείται από έξι κοµµάτια, από τα οποία τα τέσσερα είναι σε στίχους και µουσική του Γιώργου Παπαθανασίου και άλλα δύο σε στίχους και µουσική δικά µου. Το κοµµάτι που έχει ήδη ξεχωρίσει από τον δίσκο είναι το “Οταν ξυπνάς”. Είναι µια ερωτική µπαλάντα, όπου το βασικό όργανο είναι το σαξόφωνο», αναφέρει.

Ο Κωνσταντίνος είναι πάρα πολύ δεµένος και µε τη µητέρα του, Αθηνά Παντελίδη, αφού πριν από ενάµιση χρόνο έχασε και τον πατέρα του: «Η σχέση µε τη µητέρα µου ήταν πάντα στοργική και άψογη. Αυτό που έχει αλλάξει από τότε που έφυγε ο πατέρας µου είναι ότι έχουµε γίνει και “φιλαράκια”. Κάνουµε πιο πολλά πράγµατα µαζί. Θα πάµε για καφέ, σινεµά, θα έρθει στο µαγαζί να µε δει».

Όταν ρωτήθηκε για το αν θα πήγαινε υποψήφιος σε κάποιο µουσικό talent show, απάντησε: «∆εν θα πήγαινα, γιατί θα ήταν άδικο να πάρω τη θέση ενός παιδιού που δεν έχει τη δική µου προβολή».

Ο Κωνσταντίνος Παντελίδης μίλησε και για ένα όνειρο ζωής, όπως το αποκαλεί: «Ένα όνειρο που είχα από µικρό παιδί και έγινε πραγµατικότητα ήταν που τραγούδησα σε µια µεγάλη συναυλία στο Ισραήλ µε τον Βασίλη Καρρά. Μου είχε πει να µη σταµατήσω ποτέ να δουλεύω. Ότι το ταλέντο δεν αρκεί. Αυτό που έχει σηµασία είναι η ψυχή που θα δώσεις πάνω στην πίστα. Μου είχε πει να είµαι πάντα και παντού ο εαυτός µου και να µην εµπιστεύοµαι εύκολα ανθρώπους, ειδικά του χώρου, γιατί υπάρχει µεγάλος ανταγωνισµός…».