Του Κώστα Στούπα 

1) Κυοφορούνται ανατροπές

Κατά την τρέχουσα ειδησεογραφία, η  πολιτική  ανατροπή των τελευταίων ημερών αφορά την αμφισβήτηση της δεύτερης θέσης στην οποία είχε σκαρφαλώσει το ΠΑΣΟΚ από τον ΣΥΡΙΖΑ του κ. Κασσελάκη.  Για την ακρίβεια δεν φαίνεται να ενισχύεται ο ΣΥΡΙΖΑ αλλά να χάνει το ΠΑΣΟΚ, το οποίο πληρώνει το κόστος της μη ψήφισης του νόμου για τα μη κρατικά πανεπιστήμια και αποσυσπείρωση που δημιουργεί η αυτόνομη κάθοδος του Ανδρέα Λοβέρδου.

Το ΠΑΣΟΚ δεν τόλμησε να μετασχηματιστεί όπως η Ν.Δ. διεκδικώντας το δυναμικό κομμάτι της κοινωνίας στο Κέντρο. Επιπλέον, το ύφος του κ. Ανδρουλάκη θυμίζει έντονα παιδί του κομματικού και συνδικαλιστικού σωλήνα της δεκαετίας του ’80.

Η επαναφορά του ιστορικού τίτλου του ΠΑΣΟΚ τελικά αποδεικνύεται από τη μια πλευρά να περιορίζει τις δυνατότητες προσέλκυσης νέου κοινού και από την άλλη δεν κατάφερε να επαναπατρίσει όσους μετακόμισαν στον ΣΥΡΙΖΑ, παρά την εικόνα διάλυσης του τελευταίου.

Αρκετοί πολιτικοί αναλυτές υποστηρίζουν πως μεταξύ ΠΑΣΟΚ και ΣΥΡΙΖΑ διεξάγεται ένας αγώνας ζωής και θανάτου για τη δεύτερη θέση στις ευρωεκλογές. Όποιος την κατακτήσει θα απορροφήσει τον άλλο. Νομίζω πως αγνοούν τη μεγάλη εικόνα μετασχηματισμού του πολιτικού σκηνικού σε όλη τη Δύση.

Υπάρχει ένα μεγάλος διχασμός στις δυτικές κοινωνίες που ενισχύει τα άκρα. Οι μεγάλοι νικητές των επερχόμενων ευρωεκλογών φαίνεται να είναι με σειρά η Αποχή, ο Κανένας, ο Βελόπουλος και ο Κουτσούμπας.

Παρατηρείται πάλι μια αναζωπύρωση της αντισυστημικότητας.

Η Νέα Δημοκρατία η οποία παραμένει ο πολιτικός κυρίαρχος του συστήματος  λόγω έλλειψης αντιπάλου, στις ευρωεκλογές αναμένεται να γράψει απώλειες.

Αν οι απώλειες είναι μεγαλύτερες των 4-5 μονάδων σε σχέση με τις προηγούμενες ευρωεκλογές καίτοι στην αρχή μιας νέας τετραετίας,  θα αρχίσει να αμφισβητείται η δυνατότητα να λαμβάνει σημαντικές  αποφάσεις λόγω της αναντιστοιχίας με τη λαϊκή βούληση.

Οι διεθνείς εξελίξεις ενισχύουν τις τάσεις ρευστοποίησης του πολιτικού σκηνικού. Την περασμένη Κυριακή στην Πορτογαλία η κεντροαριστερά έχασε κατά κράτος, η κεντροδεξιά έγραψε απώλειες και η ακροδεξιά υπερδιπλασίασε το ποσοστό της από 7,4 σε 18,1%.

Η επάνοδος Τραμπ στις ΗΠΑ ο οποίος παίρνει το χρίσμα των ρεπουμπλικάνων πανηγυρικά, θα πολλαπλασιάσει την ισχύ ενός κύματος στροφής προς τα δεξιά που υπάρχει στις δυτικές κοινωνίες.

Η κεντροδεξιά και η κεντροαριστερά φαίνεται πως θα πληρώσουν το κόστος της ατολμίας να προστατέψουν τα σύνορα και τον τρόπο ζωής των κοινωνιών της Δύσης από την ανεξέλεγκτη παράνομη μετανάστευση.

Η ασυδοσία του αριστερόστροφου κινήματος “αφύπνισης” που απειλεί την ελευθερία της έκφρασης και εντείνει τα φαινόμενα σύγχυσης φύλου στις νεότερες ηλικίες, φαίνεται πως δημιουργεί μια κοινωνική αντίδραση που ευνοεί τις συντηρητικές επιλογές.

Όπως λέμε εδώ και καιρό κυοφορούνται ανατροπές.

2) Φορολογία ενοικίων

Μια απλή ιδέα, όποιος δηλώνει εισόδημα από ενοίκιο να φορολογηθεί με ένα μίσθωμα από τα 12 πού εισπράττει, κατά αυτόν τον τρόπο δεν θα βλέπουμε “απόδειξη” 500 ευρώ για μίσθωμα στην Εκάλη ή στη Γλυφάδα, και το κυριότερο θα μπουν περισσότερα ακίνητα στην αγορά από τις πλατφόρμες, μήπως το κράτος πρέπει να τολμήσει;

3) Επί, του Κυριάκο, έτσι δεν πάμε πουθενά

Αγαπητέ κι έγκριτε κύριε Στούπα,

Επί του παραπάνω θέματος και του σπαρταριστού τρόπου που το αναδείξατε,  ακριβώς το ίδιο πρόβλημα αντιμετώπισε ο γιος μου, εργαζόμενος επί συμβάσει σε μεγάλη δημόσια εταιρία για έναν χρόνο. Η επιστροφή φόρου που φαινόταν στην εκκαθάριση της ΑΑΔΕ, καθυστερούσε να εκτελεστεί. Γράφει στην ΑΑΔΕ, του απαντούν άμεσα πως χρωστά ασφαλιστικές εισφορές για έναν χρόνο και θα γίνει συμψηφισμός του” χρέους” με την επιστροφή φόρου!!!! Επειδή, σκέφτηκε ότι είναι αδύνατον ολόκληρη εταιρία του Δημοσίου να μην έχει καταβάλλει για έναν ολόκληρο χρόνο ασφαλιστικές εισφορές, απευθύνεται εκεί και φυσικά του δίνουν όλες τις βεβαιώσεις εμπρόθεσμης καταβολής τους. Τις πηγαίνει στον τοπικό ΕΦΚΑ κι αρχίζει το αλαλούμ. Θα δούμε, θα το εξετάσουμε, ” α!! Αυτό συμβαίνει συχνά” του λέει κάποιος πιο ειλικρινής υπάλληλος. Επισκέφτηκε τον ΕΦΚΑ 3- 4 φορές, ακόμα εξεταζόταν η περίπτωση του, τουλάχιστον εμφανιζόταν ασφαλισμένος. Στην απόγνωση του επάνω κι επειδή περίμενε να πληρώσει κι από πάνω τη διαφορά που θα προέκυπτε από τον συμψηφισμό του ανύπαρκτου χρέους με την επιστροφή φόρου, καθώς ήταν πάντα συνεπής ο ίδιος απέναντι στο Δημόσιο, σκέφτηκε το τελευταίο του χαρτί. Να γράψει δηλ. ένα ευγενικό email στον ίδιο τον Υπουργό,  ήταν ο κ. Χατζηδάκης τότε.  Γράφει την περιπέτεια του και την επόμενη μέρα του τηλεφωνεί σύμβουλος του Υπουργού,  μια ευγενέστατη κυρία, η οποία του λέει μια σειρά ενεργειών της προς το τοπικό κατάστημα ΕΦΚΑ και μια τελευταία επίσκεψη που θα πρέπει να κάνει ο ίδιος εκεί σε λίγες μέρες. Και, ναι, σε λίγες μέρες η υπόθεση λύθηκε και λίγο αργότερα πήρε και την επιστροφή του. ΟΜΩΣ: ούτε ο Υπουργός είναι για να λύνει κατά περίπτωση υποθέσεις πολιτών, ούτε μπορεί να τα κάνει όλα. Έργο του είναι η χάραξη πολιτικής για το Υπουργείο του. Αλλοίμονο, αν ασχολείται, όπως εδώ, που είχε την καλοσύνη να το κάνει. Ούτε ο Πρωθυπουργός είναι αρμόδιος να ασχολείται κι εκείνος με τις κατά τόπους δυσλειτουργίες των Υπουργείων. Πρέπει να αλλάξει η νοοτροπία των υπαλλήλων για το κοινό καλό. Τι λέω τώρα, θα αναρωτιέστε. Ήμουν Δ.Υ για 30 χρόνια κι η λογική μου κι η επιδίωξη μου ήταν αυτή: εφόσον βιοπορίζομαι από το Δημόσιο, έχω τιμή κι υποχρέωση να ανταποδίδω το καλό στους συναλλασσόμενους πολίτες. Γι’ αυτό κι οι πολίτες έφευγαν από το γραφείο μου με ευχαριστώ και με χαμόγελα. Και στο τηλέφωνο πάντα επιλυα τις υποθέσεις τους κι ανταπέδιδαν με ευχαριστώ κι απορίες αν είναι έτσι όλοι οι Δ.Υ. Βέβαια, ποτέ δεν πήρα τίτλους ” υπαλλήλου της χρονιάς ” , ούτε μπόνους. Αφυπηρέτησα πτωχή,  πλην τίμια’.  Ίσως επειδή είχα εργαστεί 10 χρόνια πριν και στον αδυσώπητο ιδιωτικό τομέα, είχα άλλη νοοτροπία αλλά κι εκεί υπήρχαν λουφαδόροι, αδιάφοροι,  μην ανησυχείτε.

Ευχαριστώ για τον χρόνο σας και συνεχίστε έτσι, σας διαβάζουμε πάντα!

Με εκτίμηση

Σ. Τ.

kostas.stoupas@capital.gr