Οι κυριακάτικες εφημερίδες ασχολήθηκαν στην πλειοψηφία τους, όχι μόνο στα πρωτοσέλιδα, με την τραγωδία των Τεμπών. Κάτι που σημαίνει ότι επικοινωνιακά η κυβέρνηση ηττάται. Και μόνον η αναβίωση της τραγωδίας μετά από ένα χρόνο, είναι αρκετή για αυτή τη διαπίστωση. Η πολύ καλή παρουσία του πρωθυπουργού στη βουλή επικαλύφτηκε από την αποπομπή των δύο στενών συνεργατών του. Μπορεί η κυβέρνηση να αλλάξει την ατζέντα ή την πήρε η κάτω βόλτα;

Αναμφίβολα μπορεί. Πάντα η εκάστοτε κυβέρνηση, με τις πολιτικές της, διαμορφώνει την ατζέντα. Όσο πιο αποτελεσματικές είναι αυτές οι πολιτικές τόσο πιο πολύ απασχολούν την επικαιρότητα. Όλοι ομολογούν πως τα Τέμπη συμβάλλουν επικουρικά στη φθορά της κυβέρνησης. Λειτουργούν προσθετικά σε άλλες γνωστές αστοχίες.

Οι πολίτες δε συγκινήθηκαν με τις υποκλοπές, δε συγκινήθηκαν με το πολύνεκρο δυστύχημα, δεν πείστηκαν από τις κραυγές της αντιπολίτευσης για την κατάρρευση του κράτους Δικαίου. Και ψήφισαν, όπως ψήφισαν. Ενοχλήθηκαν όμως με το μετά. Με το πώς διαχειρίστηκε ο πρωθυπουργός και η κυβέρνηση αυτό το πλουσιοπάροχο 40,5%. Η πρόκληση ήταν μεγάλη, όχι γιατί αυτό το ποσοστό ήταν ιδιαίτερα υψηλό, αλλά γιατί το 17,5 της αξιωματικής αντιπολίτευσης ήταν πρωτοφανώς χαμηλό. (Βλ. Πάσχος Μανδραβέλης, ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, 29 Μαρτίου).

Συνεπώς, η αίσθηση της παντοδυναμίας οδήγησε σε λάθος εκτιμήσεις και αποφάσεις. Τα έχουμε πει. Αν αισθανόταν την πίεση της αξιωματικής αντιπολίτευσης πιθανόν οι κινήσεις της θα ήταν πιο προσεκτικές και πιο μελετημένες.

Τώρα το Μέγαρο Μαξίμου θα βρεθεί μπροστά στο εξής δίλημμα: θα αποδραματοποιήσει την ένταση με την αντιπολίτευση και τον γνωστό μεγαλοεπιχειρηματία ή κρίνοντας ότι πολιτικά τη

συμφέρει αυτή η ένταση, διότι συσπειρώνει, θα την αφήσει να εξελιχθεί; Είναι γνωστό πως μέσα σε ένα ήπιο και υποτονικό πολιτικό κλίμα δεν μπορεί να θέσεις ζητήματα πολιτικής σταθερότητας και διλήμματα εναλλακτικών κυβερνητικών προτάσεων και μάλιστα σε προεκλογική περίοδο όχι εθνικών εκλογών, αλλά ευρωεκλογών. Δεν πείθεις. Και χωρίς να ευθύνεται η κυβέρνηση για αυτή τη συγκρουσιακή κατάσταση, δύσκολα θα αρνηθεί αυτό το «δώρο» που της έκαναν.

Αν τελικά ο πρωθυπουργός επιλέξει τη σύγκρουση, τότε στη Νέα Δημοκρατία θα χαραχθεί μια γραμμή μεταξύ των στελεχών της που θα παλέψουν στην πρώτη γραμμή και σε αυτούς που θα κρυφτούν.

Η Νέα Δημοκρατία έχει μπροστά της το Συνέδριο και την ολοκλήρωση του ευρωψηφοδελτίου. Υποθέτω πως το Συνέδριο θα εκπέμψει—ως είθισται—ένα κλίμα ενότητας, το δε ευρωψηφοδέλτιο θα καλύψει τις ανάγκες της παράταξης στα δεξιά της, κάτι ιδιαίτερα αναγκαίο. Αν συμβούν αυτά σωρευτικά, θα είναι μια καλή βάση για επανεκκίνηση, λαμβάνοντας υπόψη και την έναρξη μιας πολύ καλής τουριστικής σεζόν.

Συμπερασματικά: οι αντικειμενικές συνθήκες είναι ευνοϊκές για την αλλαγή ατζέντας σε σχέση με την τραγωδία των Τεμπών, εκτός αν βγουν και άλλοι σκελετοί από την ντουλάπα της κυβέρνησης.