Οι New York Times σε δημοσίευμά τους επισημαίνουν σκωπτικά μια αλήθεια που αναδεικνύει την νέα πραγματικότητα: Η Γερμανία υποσχέθηκε να ενισχύσει στρατιωτικά την Ουκρανία – Ο προϋπολογισμός της λέει διαφορετικά.
Δυόμισι χρόνια αφότου ο καγκελάριος Olaf Scholz υποσχέθηκε να αναθεωρήσει τις αμυντικές δαπάνες της Γερμανίας, ο προϋπολογισμός που προτείνει η κυβέρνησή του για το 2025 απαιτεί μόνο μια μέτρια αύξηση των αμυντικών δαπανών.
Με τον πόλεμο στην Ουκρανία να συνεχίζεται, τη Ρωσία να συνεχίζει να κροταλίζει και τον Donald Trump να κερδίζει δυναμική για να επιστρέψει στον Λευκό Οίκο, η Γερμανία υφίσταται αυξανόμενη πίεση από τους συμμάχους της να αναλάβει έναν πιο ισχυρό ρόλο ασφαλείας.
Για να ανταποκριθεί σε αυτή τη δέσμευση, ο Boris Pistorius υπουργός Άμυνας της Γερμανίας, είχε ζητήσει αύξηση των αμυντικών δαπανών στο ύψος των 6,7 δισεκατομμυρίων ή 7,3 δισεκατομμυρίων δολαρίων, έναντι των 52 δισεκατομμυρίων ευρώ ή σχεδόν 57 δισεκατομμυρίων δολαρίων στον προϋπολογισμό του τρέχοντος έτους.
Του δόθηκε μόνο 1,2 δισ.ευρώ.
Η εξέλιξη αυτή διεύρυνε τις ανησυχίες ότι η αντιδημοφιλής κυβέρνηση Scholz δεν έχει τη βούληση ή την πολιτική υποστήριξη να ωθήσει τους Γερμανούς να ξεπεράσουν την ιστορική απροθυμία τους να αναλάβουν την ηγεσία στρατιωτικά μετα το πέραν του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου.
Ο προϋπολογισμός, ο οποίος πρέπει να περάσει από το Κοινοβούλιο πριν γίνει νόμος, προτείνει επίσης να μειώσει τη στρατιωτική της βοήθεια προς την Ουκρανία κατά το ήμισυ το 2025.
Ο Donald Trump έχει επανειλημμένα καταγγείλει ότι οι Ευρωπαίοι σύμμαχοι δεν καταβάλλουν το μερίδιο που τους αναλογεί στη συμμαχία του ΝΑΤΟ και είπε ότι θα «ενθάρρυνε» τη Ρωσία «να κάνει ό,τι διάολο θέλει» σε κράτη που δεν είχαν πληρώσει τα χρήματα που όφειλαν (σσ. το 2,5% του ΑΕΠ)  στον προϋπολογισμό της συμμαχίας.
 
Βοήθεια στην Ουκρανία και χρηματοδότηση ΝΑΤΟ

Η Γερμανία είναι ο δεύτερος μεγαλύτερος συνεισφέρων στην Ουκρανία και αυτή η συνεισφορά θα μειωθεί στο μισό.
Ο γερουσιαστής J.D. Vance, αντιπρόεδρος του Trump, είναι διαπρύσιος επικριτής της βοήθειας προς την Ουκρανία.
Ο Trump δεν θα νοιαστεί πολύ για την περικοπή στην Ουκρανία παρά μόνο θα… την καλωσορίσει.
Θα λάβει χώρα μια άμεση αντιπαράθεση σχετικά με τις στρατιωτικές δαπάνες και τη συνεισφορά της Γερμανίας στο ΝΑΤΟ.
Εκτός από τις διαδικασίες υπερβολικού ελλείμμετος που θα εκκινήσει η Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά πολλών χωρών, κάθε κράτοςτης ΕΕ έχει αντιμετωπίζει ζητήματα αμυντικών δαπανών, ζητήματα δαπανών για το κλίμα και δημογραφικά ζητήματα.

Οι δημοσιονομικοί κανόνες 

Σύμφωνα με τους μεταρρυθμισμένους δημοσιονομικούς κανόνες της ΕΕ, το χρέος ενός κράτους μέλους της ΕΕ δεν μπορεί να υπερβαίνει το 60% του ακαθάριστου εγχώριου προϊόντος (ΑΕΠ).
Οι χώρες της ΕΕ με επίπεδα χρέους άνω του 90% του ΑΕΠ πρέπει να μειώνουν το λόγο χρέους τους κατά μία ποσοστιαία μονάδα ετησίως.
Επιπλέον, το έλλειμμα της γενικής κυβέρνησης — το έλλειμμα μεταξύ κρατικών εσόδων και δαπανών — πρέπει να διατηρηθεί κάτω από το 3%.
Σύμφωνα με τις οικονομικές προβλέψεις της Κομισιόν, η Γαλλία βρίσκεται στο -5,5%, η Ιταλία στο -4,4% και το Βέλγιο στο -4,4% και θα ξεπεράσει αυτό το όριο ελλείμματος το 2024.
Η Αυστρία, η Φινλανδία, η Εσθονία, η Ουγγαρία, η Μάλτα, η Πολωνία, η Ρουμανία και η Σλοβακία έχουν επίσης ελλείμματα που είναι πολύ υψηλά σύμφωνα με τους κανόνες.
Η Ισπανία βρίσκεται ακριβώς στο -3,0%.
Η Γαλλία βρίσκεται στο άμεσο στόχαστρο  επιβολής μέτρων το έλλειμμα και το χρέος (ένα άτυπο μνημόνιο, σύμφωνα με το ισχύον δημοσιονομικό πλαίσιο.
Λάβετε υπόψη ότι η ΕΕ επιπλήττει τη Γαλλία, την Ιταλία και άλλους για υπερβολικό χρέος.
Οι αξιολογήσεις για τους προϋπολογισμούς και τις οικονομίες των 27 κρατών της ΕΕ θα δημοσιευθούν από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή την Τετάρτη 24 Ιουλίου 2024, με τη Γαλλία, την Ιταλία και το Βέλγιο μεταξύ των κρατών μελών που θα αντιμετωπίσουν ποινές για το συσσωρευμένο υπερβολικό νέο χρέος.
Η Επιτροπή δήλωσε ότι είναι ικανοποιημένη που «η έναρξη μιας διαδικασίας υπερβολικού ελλείμματος είναι δικαιολογημένη» στην περίπτωση επτά χωρών.
Ο ομάδα περιελάμβανε επίσης την Ουγγαρία, τη Μάλτα, την Πολωνία και τη Σλοβακία.
Η ΕΕ ανέστειλε τους κανονισμούς για το χρέος και το έλλειμμα για να βοηθήσει τις χώρες να αντιμετωπίσουν τις οικονομικές επιπτώσεις της πανδημίας COVID-19 και την στραττιωτική επιχείρηση της Ρωσίας στην Ουκρανία.
Οι κανόνες επιστρέφουν τώρα και τώρα κάθε χώρα της ΕΕ που υπερβαίνει τα όρια χρέους και ελλείμματος διατρέχει τον κίνδυνο νομικής δράσης.


Μακροπρόθεσμες προκλήσεις για την οικονομική σταθερότητα

Σύμφωνα με την έκθεση της ΕΚΤ με τον τίτλο Μακροπρόθεσμες προκλήσεις για τη δημοσιονομική πολιτική στη ζώνη του ευρώ στο μέλλον, διάφορες μακροπρόθεσμες προκλήσεις είναι πιθανό να ασκήσουν πίεση στα δημόσια οικονομικά στη ζώνη του ευρώ.
Εκτός από τα υπάρχοντα δημοσιονομικά βάρη – όπως αντικατοπτρίζονται στους υψηλούς δείκτες χρέους σε ορισμένες χώρες της ζώνης του ευρώ, που επιδεινώθηκαν από την πανδημία και την επακόλουθη ενεργειακή κρίση – υπάρχουν αρκετές σημαντικές μακροπρόθεσμες προκλήσεις για τη δημοσιονομική δυναμική.
Εξετάζονται από τις πιο σημαντικές προκλήσεις ως τη δημοσιονομική τους σημασία, με έμφαση στη δημογραφική γήρανση (Ενότητα 2), το τέλος του «μερίσματος ειρήνης» (Ενότητα 3), την ψηφιοποίηση (ενότητα 4) και την κλιματική αλλαγή ( Ενότητα 5).
Αναγνωρίζοντας τις αβεβαιότητες που περιβάλλουν κάθε ποσοτικοποίηση αυτών των προκλήσεων, η Ενότητα 6 παρουσιάζει στη συνέχεια μερικές ενδεικτικές εκτιμήσεις της πρόσθετης δημοσιονομικής προσπάθειας που θα μπορούσε να απαιτηθεί για να διασφαλιστεί η μακροπρόθεσμη διατηρησιμότητα των δημόσιων οικονομικών παρουσία τέτοιας ανάπτυξης μικρό.
Οι επιπτώσεις της ψηφιοποίησης εξαιρούνται από αυτήν την άσκηση, δεδομένης της ιδιαίτερης αβεβαιότητας που περιβάλλει την ποσοτικοποίησή τους.
Στη συνέχεια, η ενότητα 7 παρέχει ορισμένες συμπερασματικές παρατηρήσεις.

Σωρευτικό αντίκτυπο

Η επίτευξη αναλογίας δημόσιου χρέους προς ΑΕΠ 60% έως το 2070 από τα σημερινά επίπεδα χρέους θα απαιτούσε από τις κυβερνήσεις της ζώνης του ευρώ να αυξήσουν άμεσα και μόνιμα τα πρωτογενή τους πλεονάσματα κατά 2% του ΑΕΠ κατά μέσο όρο.
Επιπλέον, ενδέχεται να προκύψουν πρόσθετες δημοσιονομικές επιβαρύνσεις μεσοπρόθεσμα.
Για παράδειγμα, οι προσομοιώσεις που βασίζονται σε μοντέλα που χρησιμοποιούνται αποκλείουν το χάσμα στο πεδίο της ψηφιοποίησης, οι μακροπρόθεσμες επιπτώσεις του οποίου είναι ακόμα δύσκολο να ποσοτικοποιηθούν.
Επιπλέον, δεν χρειάζεται να πάμε πολύ πίσω στο χρόνο για να διαπιστώσουμε ότι ένα μεγάλο δημοσιονομικό σοκ εμφανίζεται απροσδόκητα: ο λόγος του δημόσιου χρέους προς το ΑΕΠ της ζώνης του ευρώ αυξήθηκε συνολικά κατά 13 ποσοστιαίες μονάδες το 2020 ως απάντηση στον COVID -19 πανδημία.
Ταυτόχρονα, το μοντέλο για τις δημοσιονομικές επιπτώσεις της κλιματικής βασίζεται σε απλοποιημένες υποθέσεις και στην απίθανη προϋπόθεση ότι ο περιορισμός της υπερθέρμανσης του πλανήτη κατά 1,5°C εξακολουθεί να είναι εφικτός.
Επίσης, δεν καταγράφει τον αντίκτυπο των κοινωνικών επιπτώσεων (όπως οι κοινωνικές αναταράξεις), τα οριακά σημεία του οικονομικού κύκλου ή τις μακροοικονομικές επιπτώσεις (όπως αλλαγές στις τιμές και την παραγωγικότητα).
Αυτό υποδηλώνει ότι θα μπορούσε να υπάρξει σημαντικό πρόσθετο δημοσιονομικό κόστος που σχετίζεται με την κλιματική αλλαγή.

Το δημοσιονομικό κόστος του «μερίσματος ειρήνης»

Μετά την προσάρτηση της Κριμαίας από τη Ρωσία το 2014, όλα τα μέλη του ΝΑΤΟ συμφώνησαν να δαπανήσουν τουλάχιστον το 2% του ΑΕΠ για την άμυνα.
Η Γερμανία και η Γαλλία μείωσαν τις δαπάνες τους από πάνω από 4% του ΑΕΠ σε λιγότερο από 2% σήμερα.
Ο Macron θέλει στρατό της ΕΕ και περισσότερη υποστήριξη για την Ουκρανία.
Αλλά αυτό δεν θα συμβεί επειδή η Γαλλία αντιμετωπίζει σοβαρούς δημοσιονομικούς περιορισμούς.
Η Γερμανία έχει την πολυτέλεια να δαπανήσει περισσότερα και δεσμεύτηκε να κάνει περισσότερα, ωστόσο αρνείται να το κάνει.
Αυτό θα προκαλέσει την οργή του Trump ο οποίος δεν θέλει να διαδραματίσει το ρόλο υοθ παγκόσμιου χωροφύλακα με τα λεφτά των φορολογουμένων – έρχεται ένα έντονα συγκρουσιακό σκηνικό.
Και οι μάχες για τις αμυντικές δαπάνες  θα ισχυρότερες από τις συγκρούσεις για τα δασμολογικά τείχη που θα εφαρμοσθούν και στις δύο πλευρές του Ατλάντικού.

www.bankingnews.gr