Γροθιά στο στομάχι ήταν η σημερινή κατάθεση του αξιωματικού της πυροσβεστικής  Aνδρέα Δημητρίου, ο οποίος έχασε στη φονική πυρκαγιά στο Μάτι τη σύζυγό του και το έξι μηνών βρέφος τους το οποίο σε λίγους μήνες σχεδίαζαν να βαπτίσουν και ήταν το νεαρότερο θύμα της πύρινης κόλασης

Με  αξιοπρέπεια ο μάρτυρας περιέγραψε όσα έζησε φεύγοντας από την υπηρεσία του στη Νέα Μάκρη για να επιστρέψει στο Μάτι γνωρίζοντας πλέον ότι τα πράγματα δεν πήγαιναν καλά διευκρινίζοντας ότι από τότε μέχρι και σήμερα δεν έχει μπει σε συζητήσεις με συναδέλφους . «Και σήμερα ότι είμαι εδώ και ξαναλέω τα ίδια, το οφείλω στους δικούς μου ανθρώπους και αυτούς που έφυγαν, αλλά να καταλάβετε ότι δεν μου είναι καθόλου εύκολο».

Ο μάρτυρας περιέγραψε την κόλαση που έζησε ψάχνοντας την οικογένειά του, επισημαίνοντας πως όταν γύρισε στο σπίτι του δεν βρήκε κανένα πυροσβεστικό στο δρόμο. Και πρόσθεσε πως κατά την άποψή του εκείνη την ημέρα δεν λειτούργησε τίποτα και πως όλα πήγαν στραβά.

Χαρακτηριστικός ήταν ο διάλογος που είχε με την εισαγγελέα της έδρας :

Εισαγγελέας: Εμείς και όλη η Ελλάδα την αλήθεια ψάχνουμε να βρούμε τι πήγε στραβά και είχαμε αυτή την καταστροφή….Τι πιστεύετε ότι πήγε στραβά εκείνη την ημέρα?

Μάρτυρας: Δεν πιστεύω ότι πήγε κάτι στραβά. Εκείνη την ημέρα δεν λειτούργησε τίποτα. Όλα πήγαν στραβά.

Εισαγγελέας : Τί πιστεύετε ότι θα έπρεπε να γίνει και δεν έγινε;

Μάρτυρας : Η  λάθος εκτίμηση της αστυνομίας, η μη επάρκεια πυροσβεστικών δυνάμεων, η μη ενημέρωση των πολιτών συνετέλεσαν σε αυτό που έγιναν. Θα έπρεπε όλα αυτά να λειτουργήσουν όλα μαζί για να μην υπάρξει αυτό το αποτέλεσμα.

Αν η φωτιά είχε σβηστεί στην αρχή προφανώς δεν θα είχε γίνει αυτό το μεγάλο κακό. Οι συνάδελφοι προσπάθησαν να κάνουν ό,τι μπορούσαν αλλά δυστυχώς εγκλωβίστηκαν. Μετά για εμένα θα έπρεπε να είναι η ενημέρωση των πολιτών και η απομάκρυνση.

Ο μάρτυρας ο οποίος την ημέρα εκείνη ήταν σε επιφυλακή λόγω του αυξημένου κινδύνου και πήγε στην υπηρεσία του στην Πυροσβεστική, στη Νέα Μάκρη.  Περιέγραψε τις αγωνιώδεις προσπάθειές του να εντοπίσει τη σύζυγό του Μαργαρίτα και τον μπέμπη τους μέχρι τις εννέα το βράδυ που δέχθηκε  ένα τηλέφωνο από άγνωστο ότι ήταν μαζί τους στην παραλία.

«Πλησίαζα πεζός στην παραλία. Άρχισα να βλέπω λιωμένα αυτοκίνητα, πεσμένες κολόνες, άρχισα να βλέπω μια άλλη εικόνα…Φτάνω παραλία, ήταν γεμάτη κόσμο σε κατάσταση σοκ, παιδιά και ηλικιωμένοι…

Η Μαργαρίτα ήταν καθισμένη στην παραλία με τα μάτια κλειστά και βλέπω το μπέμπη στα χέρια του ενός κυρίου που προσπαθούσε να δώσει πρώτες βοήθειες. Θεώρησα άμεσο να τους βάλω στο αυτοκίνητο για να τους πάω στο ΕΚΑΒ.

Στην προσπάθεια μου να βγούμε από το σημείο βλέπω ένα εθελοντικό όχημα και τους παρακάλεσα να βάλουν το παιδί μέσα να πάνε στο νοσοκομείο… Επειδή κατάλαβα ότι η Μαργαρίτα πονούσε, την άφησα να βρω το αυτοκίνητο, μέχρι να γυρίσω την είχε παραλάβει ασθενοφόρο. Ήταν η τελευταία φορά που την είδα. Πήγα στο  Νοσοκομείο Παίδων. Από τα πρόσωπα των γιατρών και των νοσηλευτών καταλάβαινα πως κάτι δεν πάει καλά. Με ενημέρωσαν ότι ο μικρός δεν τα κατάφερε. Μετά πήγα στον Ευαγγελισμό στη Μαργαρίτα. Επέστρεψα στο σπίτι πολύ αργότερα και ήταν σε ένα μεγάλο ποσοστό καμμένο. Η Μαργαρίτα νοσηλεύθηκε για άλλες 11 ημέρες, 3 Αυγούστου δεν τα κατάφερε» κατέθεσε ο κύριος Δημητρίου αναφερόμενος στο Γολγοθά  της οικογένειάς του .

Η δίκη συνεχίζεται αύριο με καταθέσεις μαρτύρων.