του Μανόλη Καψή

Ο ΣΥΡΙΖΑ του Κασσελάκη πιάνει λέει “ταβάνι”, δεν ανεβαίνει άλλο. Αυτό εκτιμούν οι εκλογολόγοι που παρακολουθούν τα νούμερα (καμία σχέση με ορισμένα πρόσωπα προσοχή, νούμερα εννοούμε αριθμούς, τα ποσοστά, να μην παρεξηγηθούμε δηλαδή με το καλημέρα) και δεν βλέπουν να επαναλαμβάνεται το θαύμα της κολυμβήθρας. Άλλωστε και στις ευρωεκλογές σε κανονική κάλπη – και όχι σε κολυμβήθρα – θα ψηφίσουμε και σπανίως βγαίνει θαύμα από αυτά τα διάφανα κουτιά από πλεξιγκλάς. Ο τελευταίος που υποσχέθηκε θαύματα ήταν νομίζω ο Αλέξης Τσίπρας όταν ακόμα έκανε παρέα με τον Καμμένο και τώρα μελετάει τις εισηγήσεις της Ντόρας Μπακογιάννη, διαβάζει Καρτερό και στα διαλλείματα ψάχνει στο λεξικό τη λέξη rebranding. Σκότωμα σας λέω.

Η απάντηση στο γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ πιάνει ταβάνι δεν είναι εύκολη όμως. Δεν αρέσει πλέον ο πρόεδρος; Δεν το πιστεύει ούτε η Αχτσιόγλου. Δεν τραβάει ο Αντώναρος, που είναι και το δυνατό χαρτί στο ευρωψηφοδέλτιο; Αυτό αδύνατον. Θύμωσαν οι ψηφοφόροι που οι βεδουίνοι τα έβαλαν με τον Παπανώτα και τον ακύρωσαν; Αυτό είναι πιθανό γιατί άλλωστε ποιος γουστάρει πλέον τους βεδουίνους. Πάντως κακώς μας εκπλήσσει. Και είμαι βέβαιος ότι στην ανάλυση των μετρήσεων που θα κάνει ο πρόεδρος Κασσελάκης παρέα με τον μυστικοσύμβουλό του Γιώργο Λιάγκα, θα εντοπίσει τις εστίες του κακού και θα τις διορθώσει. Άλλωστε μαθαίνει γρήγορα θυμίζω.

Εγώ θα συμβάλω με μια μόνο παρατήρηση. Αν το θέαμα δεν τραβάει, φταίει η παράσταση και οι ηθοποιοί και όχι οι θεατές. Αυτονόητο θα μου πείτε, δεν χρειαζόταν να επιστρατεύσουν τον Μάριο Αθανασίου στο ψηφοδέλτιο για να τους το εξηγήσει. Εννοώ όμως ότι αν ο ΣΥΡΙΖΑ πιάνει όπως λένε οι ειδικοί “ταβάνι”, φταίει το γεγονός ότι το μόνο που προσφέρει είναι θέαμα. Και αν το μόνο που προσφέρει ο ΣΥΡΙΖΑ είναι το θέαμα του Στέφανου Κασσελάκη – ο Στέφανος στον στρατό, ο Στέφανος στη βάφτισή του, ο Στέφανος απαγγέλει το Πιστεύω, ο Στέφανος στις νέες δηλώσεις του στον Λιάγκα, ο Στέφανος στην παρέλαση στη Νέα Υόρκη, η ανάρτηση του Στέφανου για την ακρίβεια, ο Στέφανος για ποτάρες στο Γκάζι και άλλα τέτοια – όταν ο ΣΥΡΙΖΑ πιάνει ταβάνι, φταίει ο Κασσελάκης.

Αυτονόητο και αυτό θα μου πείτε. Το είχε γράψει σε άπταιστα συριζαΐικα και ο Θανάσης Καρτερός στην Αυγή προ ημέρων, σημειώνοντας ότι για να προσεγγίσει ο Στέφανος τους παλαιούς ψηφοφόρους του κόμματος που ακούν Κασσελάκη, δεν… χρειάζεται την “πληθυντική συλλογικότητα”. Και αν δεν ξέρετε τι είναι η πληθυντική συλλογικότητα (για το οποίο δεν χρειάζεται να τα βάψετε και μαύρα, η έκφραση συναντάται μόνο στην Αυγή και στην Κομουνιστική Επιθεώρηση), σας ενημερώνω ότι είναι κάτι σαν να βλέπετε τον Σωκράτη Φάμελλο στη Βουλή, στην επιτροπή Παραγωγής και Εμπορίου, να εξηγεί θυμωμένα γιατί το νομοσχέδιο του υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας “για την αντιμετώπιση των πολυεπίπεδων επιπτώσεων της κλιματικής αλλαγής”, υποκρύπτει την πρόθεση ιδιωτικοποίησης του νερού της Θεσσαλίας. Προσοχή μόνο της Θεσσαλίας. Συγκλονιστικό έ!

Φαντάζεται κανείς ότι έτσι θα προσελκύσει ψηφοφόρους ο ΣΥΡΙΖΑ; Κομμάτι δύσκολο το βλέπω, αν θέλει ο πρόεδρος και τη δική μου άποψη που πολύ αμφιβάλω.

Θέλω να πω, ότι καλό είναι το θέαμα όσο μαζεύει κοινό στην πλατεία, ακόμα και τον Φάμελλο μπορεί κανείς να αντέξει να ακούσει αν έχει υπομονή ή χρόνο για σκότωμα, αλλά δεν αρκεί. Ένα κόμμα χρειάζεται και κάτι να προτείνει. Και μέχρι στιγμής ό,τι έχει προτείνει ο Στέφανος Κασσελάκης μόνο σύγχυση έχει προκαλέσει. Και πώς να μην προκαλέσει σύγχυση όταν έρχεται σε πλήρη αντίθεση με τις εμμονές της αριστεράς (το καλό νέο), ενώ και ο Στέφανος δεν φαίνεται να έχει καταλήξει οριστικά (το κακό νέο).

Να για παράδειγμα, είναι εναντίον του θεοκρατικού Ιράν και θέλει την προστασία του Ισραήλ, αλλά ακυρώνει τη συνάντηση με το ισραηλινό λόμπι στις Ηνωμένες Πολιτείες, γιατί θα στείλει λέει το λάθος μήνυμα. Δεν εξήγησε σε ποιους. Μάλλον στην Γεροβασίλη υποψιάζομαι.

Θέλει τον διαχωρισμό Εκκλησίας και Κράτους, αλλά του ζεσταίνει την καρδιά ο δεσμός του με τον ‘Αγιο Τσαλίκη που τον βάφτισε μαζί με τον Κύριλλο και ακολούθησε το γνωστό θαύμα “δεν σου κάνω τον άγιο, αχ αμάρτησα”. Πριν από ένα μήνα ήταν εναντίον της αποστολής φρεγάτας στην Ερυθρά θάλασσα, τώρα είναι υπέρ, λέει ναι στη βοήθεια στην Ουκρανία από το “ιερό ΝΑΤΟ” για να αποκρούσει την επίθεση της Ρωσίας, αλλά δεν θέλει να της στείλουμε όπλα γιατί τα χρειαζόμαστε. Βγάζεις συμπέρασμα; Όχι.

Διαβάζω ότι αυτό δεν είναι πρόβλημα για τον Στέφανο Κασσελάκη, γιατί μπορεί να μην εμπνέει τους παλαιούς ψηφοφόρους του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά απευθύνεται σε νέο-αντισυστημικά κοινά που δεν έχουν πρόβλημα ούτε με τις παρελάσεις και τα μυστήρια, ούτε με τις ποτάρες, ούτε με το διαμέρισμα στο Κολωνάκι. Απλώς δεν γουστάρουν τον Μητσοτάκη.

Δηλαδή ο Στέφανος Κασσελάκης δεν ανάστησε μόνο τον ΣΥΡΙΖΑ, ανάστησε και τους ΑΝΕΛ εν αγνοία του Πάνου Καμμένου.

Ε αν αυτό δεν είναι θαύμα τότε ποιο είναι;